Job 41
1 Mahuhuli mo ba ang buwaya ng isang bingwit? O mailalabas mo ba ang kaniyang dila ng isang panali?
Vangt gij den Krokodil met de angel, Bindt ge hem de tong met koorden vast;
2 Makapaglalagay ka ba ng tali sa kaniyang ilong? O makabubutas sa kaniyang panga ng isang taga ng bingwit?
Steekt ge hem een stok door de neus, Haalt ge een ring door zijn kaken;
3 Mamamanhik ba siya ng marami sa iyo? O magsasalita ba siya ng mga malumanay na salita sa iyo?
Zal hij heel veel tot u smeken, Of lieve woordjes tot u richten?
4 Makikipagtipan ba siya sa iyo, upang ariin mo siyang alipin magpakailan man?
Zal hij een contract met u sluiten, En neemt ge hem voorgoed in uw dienst;
5 Makikipaglaro ka ba sa kaniya na gaya sa isang ibon? O iyong tatalian ba siya para sa iyong mga dalaga?
Kunt ge met hem als met een vogeltje spelen, Bindt ge hem voor uw dochtertjes vast;
6 Makakalakal ba siya ng mga pulutong ng mangingisda? Mababahagi ba siya nila sa mga mangangalakal?
Kunnen uw makkers hem verhandelen, En onder de venters verdelen?
7 Mahihiwa mo ba ang kaniyang balat ng sundang na bakal, o ang kaniyang ulo ng panaksak ng isda?
Kunt ge zijn huid met spiesen beplanten, Zijn kop met een vissersharpoen?
8 Ipatong mo ang iyong kamay sa kaniya; alalahanin mo ang pagbabaka at huwag mo nang gawin.
Probeer eens, de hand op hem te leggen, Maar denk aan de strijd; ge doet het zeker niet weer,
9 Narito, ang pagasa riyan ay walang kabuluhan: hindi ba malulugmok ang sinoman makita lamang yaon?
Want uw hoop komt vast bedrogen uit! Reeds bij zijn aanblik wordt men neergeslagen
10 Walang malakas na makapangahas kumilos niyaon: sino ngang makatatayo sa harap ko?
Er is niemand vermetel genoeg, hem te wekken. Wie houdt voor hem stand,
11 Sinong naunang nagbigay sa akin upang aking bayaran siya? Anomang nasa silong ng buong langit ay akin.
Wie treedt tegen hem op, en blijft ongedeerd: Onder de ganse hemel Is er niet één!
12 Hindi ako tatahimik tungkol sa kaniyang mga sangkap ng katawan, ni sa kaniya mang dakilang kapangyarihan, ni sa kaniya mang mainam na hugis.
Ik wil niet zwijgen over zijn leden, Maar spreken over zijn nooit geëvenaarde kracht.
13 Sinong makapaglilitaw na karayagan ng kaniyang mga damit? Sinong makalalapit sa kaniyang magkasaping pangil?
Wie heeft ooit zijn kleed opgelicht, Is doorgedrongen tussen zijn dubbel kuras?
14 Sinong makapagbubukas ng mga pinto ng kaniyang mukha? Sa palibot ng kaniyang ngipin ay kakilabutan.
Wie opent de dubbele deur van zijn muil; Rondom zijn tanden verschrikking!
15 Ang kaniyang mga matibay na palikpik ay kaniyang kapalaluan, nangagkakadikit na maigi na gaya sa isang tatak na mahigpit.
Zijn rug is als rijen van schilden, Die als een muur van steen hem omsluiten
16 Nagkakadikit sa isa't isa, na ang hangin ay hindi makaraan sa pagitan sa mga yaon.
Het een ligt vlak naast het ander, Geen tocht kan er door;
17 Sila'y nagkakasugpongan sa isa't isa; Nagkakalakip na magkasama, na hindi maihihiwalay.
Ze grijpen aan elkander vast, En sluiten onscheidbaar aaneen.
18 Ang kanilang mga bahin ay kumikislap ng apoy, at ang kanilang mga mata ay gaya ng mga bukang liwayway kung umaga.
Door zijn niezen danst het licht, Zijn ogen zijn als de wimpers van het morgenrood;
19 Mula sa kaniyang bibig ay lumalabas ang nagliliyab na sulo, at mga alipatong apoy ay nagsisilabas.
Uit zijn muil steken toortsen, En schieten vuurvonken uit;
20 Mula sa kaniyang mga butas ng ilong ay lumalabas ang usok, na gaya ng isang kumukulong talyasi at nagniningas na mga talahib.
Er stijgt rook uit zijn neusgaten op, Als uit een dampende en ziedende ketel.
21 Ang kaniyang hinga ay nagpapaningas ng mga baga, at isang alab ay lumalabas sa kaniyang bibig.
Zijn adem zet kolen in vuur, Uit zijn bek stijgen vlammen omhoog;
22 Sa kaniyang leeg ay tumitira ang kalakasan, at ang kakilabutan ay sumasayaw sa harap niya.
In zijn nek zetelt kracht, Ontsteltenis danst voor hem uit;
23 Ang mga kaliskis ng kaniyang laman ay nangagkakadikitan; nangagtutumibay sa kaniya; hindi magagalaw.
Zijn vleeskwabben sluiten stevig aaneen, Onbeweeglijk aan hem vastgegoten;
24 Ang kaniyang puso ay matatag na gaya ng isang bato; Oo, matatag na gaya ng batong pangibaba ng gilingan.
Zijn hart is vast als een kei, Hecht als een onderste molensteen:
25 Pagka siya'y tumitindig ay natatakot ang makapangyarihan: dahil sa pagkagulat ay nangalilito sila.
Voor zijn majesteit sidderen de baren Trekken de golven der zee zich terug.
26 Kung siya'y tagain ninoman ng tabak ay hindi tumatalab; ni ng sibat man, ng pana, ni ng matalas na tulis man.
Het zwaard, dat hem treft, is er niet tegen bestand, Geen lans, geen speer en geen schicht.
27 Kaniyang ipinalalagay ang bakal na parang dayami, at ang tanso na parang lapok na kahoy.
Hij rekent het ijzer voor stro, Voor vermolmd hout het koper;
28 Hindi niya mapatakas ng palaso: ang mga batong panghilagpos ay nagiging sa kaniya'y parang pinagputulan ng trigo.
Geen pijlen jagen hem op de vlucht, Slingerstenen zijn hem maar kaf;
29 Ang mga panakbat ay nangapapalagay na parang pinagputulan ng trigo: kaniyang tinatawanan ang galaw ng sibat.
Een werpspies schijnt hem een riet, Hij lacht om het suizen der knots.
30 Ang kaniyang mga sangkap sa ibaba ay gaya ng mga matulis na bibinga: lumalaganap na tila saksak sa banlik.
Onder zijn buik zitten puntige scherven, Als een dorsslee krabt hij ermee op het slijk;
31 Kaniyang pinagpapakuluan ang kalaliman na parang palyok: kaniyang ginagawa ang dagat na parang pamahid.
Hij doet de afgrond koken als een ketel, Verandert de zee in een wierookpan;
32 Kaniyang pinasisilang ang landas sa likuran niya; aakalain ng sinoman na mauban ang kalaliman.
Achter hem aan een lichtend spoor, Als had de afgrond zilveren lokken.
33 Sa ibabaw ng lupa ay walang gaya niya, na likhang walang takot.
Zijns gelijke is er op aarde niet; Geschapen, om niemand te vrezen;
34 Kaniyang minamasdan ang bawa't mataas na bagay: siya'y hari sa lahat ng mga anak na palalo.
Op al wat trots is, ziet hij neer, Hij is koning over alle verscheurende beesten!
