< Job 4 >
1 Nang magkagayo'y sumagot si Eliphaz na Temanita, at nagsabi,
Então respondeu Eliphaz o temanita, e disse:
2 Kung tikman ng isa na makipagusap sa iyo, ikababalisa mo ba? Nguni't sinong makapipigil ng pagsasalita?
Se intentarmos falar-te, enfadar-te-ás? mas quem poderia conter as palavras?
3 Narito, ikaw ay nagturo sa marami, at iyong pinalakas ang mahinang mga kamay.
Eis que ensinaste a muitos, e esforçaste as mãos fracas.
4 Ang iyong mga salita ay nagsialalay sa nangabubuwal, at iyong pinalakas ang mahinang mga tuhod.
As tuas palavras levantaram os que tropeçavam e os joelhos desfalecentes fortificaste.
5 Nguni't ngayo'y dinaratnan ka ng kasamaan, at ikaw ay nanglulupaypay; ginagalaw ka, at ikaw ay nababagabag.
Mas agora a ti te vem, e te enfadas: e, tocando-te a ti, te perturbas.
6 Hindi ba ang iyong takot sa Dios ay ang iyong tiwala, at ang iyong pagasa ay ang pagtatapat ng iyong mga lakad?
Porventura não era o teu temor de Deus a tua confiança, e a tua esperança a sinceridade dos teus caminhos?
7 Iyong alalahanin, isinasamo ko sa iyo, kung sino ang namatay, na walang malay? O saan nangahiwalay ang mga matuwid?
Lembra-te agora qual é o inocente que jamais perecesse? e onde foram os sinceros destruídos?
8 Ayon sa aking pagkakita yaong nagsisipagararo ng kasamaan, at nangaghahasik ng kabagabagan ay gayon din ang inaani.
Como eu tenho visto, os que lavram iniquidade, e semeam trabalho segam o mesmo.
9 Sa hinga ng Dios sila'y nangamamatay, at sa bugso ng kaniyang galit sila'y nangalilipol.
Com o bafo de Deus perecem; e com o assopro da sua ira se consomem.
10 Ang ungal ng leon, at ang tinig ng mabangis na leon, at ang mga ngipin ng mga batang leon, ay nangabali.
O bramido do leão, e a voz do leão feroz, e os dentes dos leõezinhos se quebrantam.
11 Ang matandang leon ay namamatay dahil sa kawalan ng huli, at ang mga batang leong babae ay nagsisipangalat.
Perece o leão velho, porque não há preza; e os filhos da leoa andam esparzidos.
12 Ngayo'y nadalang lihim sa akin ang isang bagay, at ang aking pakinig ay nakakaulinig ng bulong niyaon.
Uma palavra se me disse em segredo; e os meus ouvidos perceberam um sussurro dela.
13 Sa mga pagiisip na mula sa mga pangitain sa gabi, pagka ang mahimbing na tulog ay nahuhulog sa mga tao,
Entre imaginações de visões da noite, quando cai sobre os homens o sono profundo;
14 Takot ay dumating sa akin, at panginginig, na nagpapanginig ng lahat ng aking mga buto.
Sobreveiu-me o espanto e o tremor, e todos os meus ossos estremeceram.
15 Nang magkagayo'y dumaan ang isang espiritu sa aking mukha. Ang balahibo ng aking balat ay nanindig.
Então um espírito passou por diante de mim; fêz-me arrepiar os cabelos da minha carne;
16 Tumayong nakatigil, nguni't hindi ko mawari ang anyo niyaon; isang anyo ang nasa harap ng aking mga mata: tahimik, at ako'y nakarinig ng tinig, na nagsasabi,
Parou ele, porém não conheci a sua feição; um vulto estava diante dos meus olhos: e, calando-me, ouvi uma voz que dizia:
17 Magiging ganap pa ba ang taong may kamatayan kay sa Dios? Lilinis pa ba kaya ang tao kay sa Maylalang sa kaniya?
Seria porventura o homem mais justo do que Deus? seria porventura o varão mais puro do que o seu criador?
18 Narito, siya'y hindi naglalagak ng tiwala sa kaniyang mga lingkod; at inaari niyang mga mangmang ang kaniyang mga anghel:
Eis que nos seus servos não confiaria, e aos seus anjos imputaria loucura:
19 Gaano pa kaya sila na nagsisitahan sa mga bahay na putik, na ang patibayan ay nasa alabok, na napipisang gaya ng paroparo!
Quanto menos naqueles que habitam em casas de lodo, cujo fundamento está no pó, e são machucados como a traça!
20 Sa pagitan ng umaga at hapon, ay nangagigiba; nangapaparam magpakailan man na walang pumupuna.
Desde a manhã até à tarde são despedaçados: e eternamente perecem sem que disso se faça caso.
21 Hindi ba nalalagot ang tali ng kanilang tolda sa loob nila? Sila'y nangamamatay at walang karunungan.
Porventura se não passa com eles a sua excelência? morrem, porém sem sabedoria.