Job 4
1 Nang magkagayo'y sumagot si Eliphaz na Temanita, at nagsabi,
Then Eliphaz the Temanite answered,
2 Kung tikman ng isa na makipagusap sa iyo, ikababalisa mo ba? Nguni't sinong makapipigil ng pagsasalita?
“If someone ventures to talk with you, will you be grieved? But who can withhold himself from speaking?
3 Narito, ikaw ay nagturo sa marami, at iyong pinalakas ang mahinang mga kamay.
Behold, you have instructed many, you have strengthened the weak hands.
4 Ang iyong mga salita ay nagsialalay sa nangabubuwal, at iyong pinalakas ang mahinang mga tuhod.
Your words have supported him who was falling, you have made the feeble knees firm.
5 Nguni't ngayo'y dinaratnan ka ng kasamaan, at ikaw ay nanglulupaypay; ginagalaw ka, at ikaw ay nababagabag.
But now it has come to you, and you faint. It touches you, and you are troubled.
6 Hindi ba ang iyong takot sa Dios ay ang iyong tiwala, at ang iyong pagasa ay ang pagtatapat ng iyong mga lakad?
Isn’t your piety your confidence? Isn’t the integrity of your ways your hope?
7 Iyong alalahanin, isinasamo ko sa iyo, kung sino ang namatay, na walang malay? O saan nangahiwalay ang mga matuwid?
“Remember, now, who ever perished, being innocent? Or where were the upright cut off?
8 Ayon sa aking pagkakita yaong nagsisipagararo ng kasamaan, at nangaghahasik ng kabagabagan ay gayon din ang inaani.
According to what I have seen, those who plough iniquity and sow trouble, reap the same.
9 Sa hinga ng Dios sila'y nangamamatay, at sa bugso ng kaniyang galit sila'y nangalilipol.
By the breath of God they perish. By the blast of his anger are they consumed.
10 Ang ungal ng leon, at ang tinig ng mabangis na leon, at ang mga ngipin ng mga batang leon, ay nangabali.
The roaring of the lion, and the voice of the fierce lion, the teeth of the young lions, are broken.
11 Ang matandang leon ay namamatay dahil sa kawalan ng huli, at ang mga batang leong babae ay nagsisipangalat.
The old lion perishes for lack of prey. The cubs of the lioness are scattered abroad.
12 Ngayo'y nadalang lihim sa akin ang isang bagay, at ang aking pakinig ay nakakaulinig ng bulong niyaon.
“Now a thing was secretly brought to me. My ear received a whisper of it.
13 Sa mga pagiisip na mula sa mga pangitain sa gabi, pagka ang mahimbing na tulog ay nahuhulog sa mga tao,
In thoughts from the visions of the night, when deep sleep falls on men,
14 Takot ay dumating sa akin, at panginginig, na nagpapanginig ng lahat ng aking mga buto.
fear came on me, and trembling, which made all my bones shake.
15 Nang magkagayo'y dumaan ang isang espiritu sa aking mukha. Ang balahibo ng aking balat ay nanindig.
Then a spirit passed before my face. The hair of my flesh stood up.
16 Tumayong nakatigil, nguni't hindi ko mawari ang anyo niyaon; isang anyo ang nasa harap ng aking mga mata: tahimik, at ako'y nakarinig ng tinig, na nagsasabi,
It stood still, but I couldn’t discern its appearance. A form was before my eyes. Silence, then I heard a voice, saying,
17 Magiging ganap pa ba ang taong may kamatayan kay sa Dios? Lilinis pa ba kaya ang tao kay sa Maylalang sa kaniya?
‘Shall mortal man be more just than God? Shall a man be more pure than his Maker?
18 Narito, siya'y hindi naglalagak ng tiwala sa kaniyang mga lingkod; at inaari niyang mga mangmang ang kaniyang mga anghel:
Behold, he puts no trust in his servants. He charges his angels with error.
19 Gaano pa kaya sila na nagsisitahan sa mga bahay na putik, na ang patibayan ay nasa alabok, na napipisang gaya ng paroparo!
How much more those who dwell in houses of clay, whose foundation is in the dust, who are crushed before the moth!
20 Sa pagitan ng umaga at hapon, ay nangagigiba; nangapaparam magpakailan man na walang pumupuna.
Between morning and evening they are destroyed. They perish forever without any regarding it.
21 Hindi ba nalalagot ang tali ng kanilang tolda sa loob nila? Sila'y nangamamatay at walang karunungan.
Isn’t their tent cord plucked up within them? They die, and that without wisdom.’
