Job 4
1 Nang magkagayo'y sumagot si Eliphaz na Temanita, at nagsabi,
Then Eliphaz the Temanite answered Job.
2 Kung tikman ng isa na makipagusap sa iyo, ikababalisa mo ba? Nguni't sinong makapipigil ng pagsasalita?
“Could I say a word? I don't want to upset you but who could keep quiet and not respond?
3 Narito, ikaw ay nagturo sa marami, at iyong pinalakas ang mahinang mga kamay.
You've certainly encouraged many people and supported those who are weak.
4 Ang iyong mga salita ay nagsialalay sa nangabubuwal, at iyong pinalakas ang mahinang mga tuhod.
Your advice has helped those who are stumbling not to fall, and you have strengthened those whose knees are weak.
5 Nguni't ngayo'y dinaratnan ka ng kasamaan, at ikaw ay nanglulupaypay; ginagalaw ka, at ikaw ay nababagabag.
But now you're the one suffering and you're upset.
6 Hindi ba ang iyong takot sa Dios ay ang iyong tiwala, at ang iyong pagasa ay ang pagtatapat ng iyong mga lakad?
Wasn't it your reverence for God that gave you confidence and your integrity that gave you hope?
7 Iyong alalahanin, isinasamo ko sa iyo, kung sino ang namatay, na walang malay? O saan nangahiwalay ang mga matuwid?
Think about it: since when did the innocent die? Since when were good people destroyed?
8 Ayon sa aking pagkakita yaong nagsisipagararo ng kasamaan, at nangaghahasik ng kabagabagan ay gayon din ang inaani.
From what I've seen it's those who plant evil and sow trouble who reap the same!
9 Sa hinga ng Dios sila'y nangamamatay, at sa bugso ng kaniyang galit sila'y nangalilipol.
A breath from God destroys them; a blast of his anger wipes them out.
10 Ang ungal ng leon, at ang tinig ng mabangis na leon, at ang mga ngipin ng mga batang leon, ay nangabali.
Lions may roar and growl, but their teeth still break.
11 Ang matandang leon ay namamatay dahil sa kawalan ng huli, at ang mga batang leong babae ay nagsisipangalat.
Even a lion dies from lack of food, and the lioness' cubs are scattered.
12 Ngayo'y nadalang lihim sa akin ang isang bagay, at ang aking pakinig ay nakakaulinig ng bulong niyaon.
A word quietly crept up on me; a whisper reached my ear.
13 Sa mga pagiisip na mula sa mga pangitain sa gabi, pagka ang mahimbing na tulog ay nahuhulog sa mga tao,
Troubling thoughts came to me in nightmares when you fall into a deep sleep.
14 Takot ay dumating sa akin, at panginginig, na nagpapanginig ng lahat ng aking mga buto.
I became terrified and trembled; all my bones were shaking.
15 Nang magkagayo'y dumaan ang isang espiritu sa aking mukha. Ang balahibo ng aking balat ay nanindig.
Then a breath brushed my face and gave me goose-pimples.
16 Tumayong nakatigil, nguni't hindi ko mawari ang anyo niyaon; isang anyo ang nasa harap ng aking mga mata: tahimik, at ako'y nakarinig ng tinig, na nagsasabi,
Something stopped, but I couldn't see its face. My eyes could only make out a shape. It was totally quiet, and then I heard a voice:
17 Magiging ganap pa ba ang taong may kamatayan kay sa Dios? Lilinis pa ba kaya ang tao kay sa Maylalang sa kaniya?
‘Can anyone be right before God? Can anyone be pure before their Maker?
18 Narito, siya'y hindi naglalagak ng tiwala sa kaniyang mga lingkod; at inaari niyang mga mangmang ang kaniyang mga anghel:
If he doesn't even trust his servants, and he says his angels make mistakes,
19 Gaano pa kaya sila na nagsisitahan sa mga bahay na putik, na ang patibayan ay nasa alabok, na napipisang gaya ng paroparo!
how much more does this apply to those who live in these houses made of clay, whose foundations are based on dust, who fall apart like clothing to a moth?
20 Sa pagitan ng umaga at hapon, ay nangagigiba; nangapaparam magpakailan man na walang pumupuna.
Alive in the morning, they are dead by evening. They die, unnoticed.
21 Hindi ba nalalagot ang tali ng kanilang tolda sa loob nila? Sila'y nangamamatay at walang karunungan.
They are like tent ropes that are pulled up, and they collapse in death. They die without wisdom.’
