Job 39

1 Nalalaman mo ba ang panahong ipinanganganak ng mga kambing bundok? O matatandaan mo ba ang mga pagdaramdam ng mga usa?

Kjenner du tiden når stengjetene føder, og gir du akt på hindenes veer?

2 Mabibilang mo ba ang mga buwan ng kanilang kagampanan? O nalalaman mo ba ang panahong kanilang ipinanganak?

Teller du månedene til de skal bære, og vet du tiden når de føder?

3 Sila'y nagsisiyuko, kanilang inilalabas ang kanilang mga anak, kaniyang iniwawaksi ang kanilang kapanglawan.

De bøier sig, føder sine unger og blir fri for sine smerter.

4 Ang kanilang mga anak ay nagiging malakas, sila'y nagsisilaki sa kaparangan; sila'y nagsisiyao at hindi na nagsisibalik.

Deres unger blir kraftige og vokser op ute på marken; de løper bort og kommer ikke tilbake til dem.

5 Sinong nagpakawala sa mabangis na asno? O sinong nagkalag ng mga tali ng mailap na asno?

Hvem har gitt villeslet dets frihet, hvem løste dets bånd,

6 Na ginawa kong bahay niya ang ilang, at ang lupaing maasin na kaniyang tahanan.

det som jeg gav ørkenen til hus og saltmoen til bolig?

7 Kaniyang nililibak ang kaguluhan ng bayan. Ni hindi niya dinidinig ang sigaw ng nagpapatakbo ng hayop.

Det ler av byens ståk og styr; driverens skjenn slipper det å høre.

8 Ang libot ng mga bundok ay kaniyang pastulan, at kaniyang sinasaliksik ang bawa't sariwang bagay.

Hvad det leter op på fjellene, er dets beite, og det søker efter hvert grønt strå.

9 Matutuwa ba ang bakang gubat na maglingkod sa iyo? O matitira ba sa siping ng iyong pasabsaban?

Har vel villoksen lyst til å tjene dig? Vil den bli natten over ved din krybbe?

10 Matatalian mo ba ang bakang gubat ng iyong panali sa pangbukid? O magbubusagsag ba ng mga libis sa likuran mo?

Kan du binde villoksen med rep til furen? Vil den harve dalene efter dig?

11 Aasa ka ba sa kaniya, dahil sa siya'y totoong malakas? O iiwan mo ba ang iyong gawain sa kaniya?

Kan du stole på den, fordi dens kraft er så stor, og kan du overlate den ditt arbeid?

12 Ipagkakatiwala mo ba sa kaniya na iuuwi sa bahay ang iyong binhi, at pipisanin ang mga butil sa iyong giikan?

Kan du lite på at den fører din grøde hjem, og at den samler den til din treskeplass?

13 Ang pakpak ng avestruz ay nagagalak; nguni't may kagandahang loob ba ang kanilang mga pakpak at mga balahibo?

Strutsen flakser lystig med vingene; men viser dens vinger og fjær moderkjærlighet?

14 Sapagka't nagiiwan ng kaniyang mga itlog sa lupa, at pinaiinit ang mga yaon sa alabok,

Nei, den overlater sine egg til jorden og lar dem opvarmes i sanden,

15 At kinalilimutang mangapipisa ng paa, o mangayuyurakan ng mabangis na hayop.

og den glemmer at en fot kan klemme dem itu, og markens ville dyr trå dem i stykker.

16 Siya'y nagmamatigas laban sa kaniyang mga sisiw na tila hindi kaniya: bagaman ang kaniyang gawa ay mawalang kabuluhan, hindi niya ikinatatakot;

Den er hård mot sine unger, som om de ikke var dens egne; den er ikke redd for at dens møie skal være spilt.

17 Sapagka't binawian siya ng Dios ng karunungan, ni hindi siya binahaginan ng unawa.

For Gud nektet den visdom og gav den ingen forstand.

18 Anomang panahon na siya'y napaiitaas, hinahamak niya ang kabayo at ang sakay nito.

Men når den flakser i været, ler den av hesten og dens rytter.

19 Nagbigay ka ba sa kabayo ng kalakasan? Binihisan mo ba ang kaniyang leeg ng buhok na gumagalaw?

Gir du hesten styrke? Klær du dens hals med bevrende man?

20 Pinalulukso mo ba siya na parang balang? Ang kaluwalhatian ng kaniyang bahin ay kakilakilabot.

Lar du den springe som gresshoppen? Dens stolte fnysen er forferdelig.

21 Siya'y kumukutkot sa libis, at nagagalak sa kaniyang kalakasan, siya'y sumasagupa sa mga taong may sandata.

Den skraper i jorden og gleder sig ved sin kraft; så farer den frem mot væbnede skarer.

22 Tinutuya niya ang takot at hindi nanglulupaypay: ni hindi tinatalikuran ang tabak.

Den ler av frykten og forferdes ikke, og den vender ikke om for sverd.

23 Ang suksukan ng pana ay tumutunog laban sa kaniya, ang makintab na sibat at ang kalasag.

Over den klirrer koggeret, blinkende spyd og lanse.

24 Kaniyang sinasakmal ang lupa na may kabangisan at poot; ni hindi siya naniniwala na yao'y tunog ng pakakak.

Med styr og ståk river den jorden op, og den lar sig ikke stagge når krigsluren lyder.

25 Kaniyang sinasabi sa tuwing tutunog ang mga pakakak: Aha! At kaniyang naaamoy ang pagbabaka sa malayo, ang sigaw ng mga kapitan at ang hiyaw.

Hver gang luren lyder, sier den: Hui! Og langt borte værer den striden, høvedsmenns tordenrøst og hærskrik.

26 Lumilipad ba ang uwak sa pamamagitan ng inyong karunungan, at iniuunat ba ang kaniyang mga pakpak sa dakong timugan?

Skyldes det din forstand at høken svinger sig op og breder ut sine vinger mot Syden?

27 Napaiilanglang ba ang agila sa iyong utos, at gumagawa ba ng kaniyang pugad sa itaas?

Er det på ditt bud at ørnen flyver så høit, og at den bygger sitt rede oppe i høiden?

28 Sila'y nananahan sa malaking bato, at doon tumitira, sa taluktok ng burol at sa katibayan,

Den bor på berget og har nattely der, på tind og nut.

29 Mula roo'y tumitingin siya ng madadagit; ang kaniyang mga mata ay tumatanaw sa malayo.

Derfra speider den efter føde; langt bort skuer dens øine.

30 Ang mga anak naman niya ay nagsisihitit ng dugo: at kung saan naroon ang pinatay ay naroon siya.

Dens unger drikker blod, og hvor der er lik, der er den.