< Job 37 >
1 Oo, dahil din dito'y nanginginig ang aking puso, at napapabago sa kaniyang kinaroroonang dako.
At this my heart trembleth, And leapeth out of its place.
2 Dinggin ninyo oh dinggin ang hiyaw ng kaniyang tinig, at ang sigaw na lumalabas sa kaniyang bibig.
Hear, O hear, the thunder of his voice, And the noise which goeth forth from his mouth!
3 Kaniyang ipinadadala sa silong ng buong langit, at ang kidlat niya'y sa mga wakas ng lupa.
He directeth it under the whole heaven, And his lightning to the ends of the earth.
4 Sumunod nito'y isang hugong na dumadagundong; siya'y kumukulog ng hugong ng kaniyang karilagan: at hindi tumitigil doon kung naririnig ang kaniyang tinig.
After it the thunder roareth; He thundereth with his voice of majesty, And restraineth it not, when his voice is heard.
5 Ang Dios ay kumukulog na kagilagilalas ng kaniyang tinig; dakilang mga bagay ang ginawa niya, na hindi natin matalastas.
God thundereth with his voice marvellously; Great things doeth he, which we cannot comprehend.
6 Sapagka't sinabi niya sa nieve, Lumagpak ka sa lupa; gayon din sa ambon, at sa bugso ng kaniyang malakas na ulan,
For he saith to the snow, “Be thou on the earth!” To the shower also, even the showers of his might.
7 Tinatatakan niya ang kamay ng bawa't tao: upang maalaman ng lahat ng mga tao na kaniyang nilalang.
He sealeth up the hand of every man, That all men whom he hath made may acknowledge him.
8 Kung gayo'y nagsisipasok ang mga hayop sa mga lungga, at namamalagi sa kanilang mga tahanan.
Then the beasts go into dens, And abide in their caverns.
9 Mula sa timog nanggagaling ang bagyo: at ang ginaw ay mula sa hilagaan.
Out of the south cometh the whirlwind, And cold out of the north.
10 Sa pamamagitan ng hinga ng Dios ay nayayari ang hielo: at ang kaluwangan ng tubig ay naiipit.
By the breath of God ice is formed, And the broad waters become narrow,
11 Oo, kaniyang nilalagyan ang masinsing ulap ng halomigmig; kaniyang pinangangalat ang alapaap ng kaniyang kidlat:
Yea, with moisture he burdeneth the clouds; He spreadeth abroad his lightning-clouds.
12 At pumipihit sa palibot sa pamamagitan ng kaniyang patnubay, upang kanilang gawin ang anomang iutos niya sa kanila, sa ibabaw ng balat ng sanglibutang natatahanan:
They move about by his direction, To execute all his commands throughout the world;
13 Maging sa saway, o maging sa kaniyang lupain, o maging sa kaawaan ay pinalilitaw niya.
Whether he cause them to come for punishment, Or for the land, or for mercy.
14 Dinggin mo ito, Oh Job: Tumigil ka, at bulayin ang kagilagilalas na mga gawa ng Dios.
Give ear to this, O Job! Stand still, and consider the wondrous works of God!
15 Nalalaman mo ba kung paanong pinararatangan sila ng Dios, at pinasisilang ang kidlat ng kaniyang alapaap?
Dost thou know when God gave commandment to them, And caused the lightning of his cloud to flash?
16 Nalalaman mo ba ang mga pagtitimbang ng mga alapaap, ang kagilagilalas na mga gawa niya na sakdal sa kaalaman?
Dost thou understand the balancing of the clouds, The wondrous works of Him that is perfect in knowledge?
17 Paanong umiinit ang inyong mga suot, pagka tumatahimik ang lupa sa pamamagitan ng hanging timugan?
How thy garments become warm, When he maketh the earth still by the south wind?
18 Mailalatag mo ba na kasama niya ang langit, na matibay na gaya ng isang salaming binubo?
Canst thou like him spread out the sky, Which is firm like a molten mirror?
19 Ituro mo sa amin kung anong aming sasabihin sa kaniya; sapagka't hindi namin maayos ang aming pananalita dahil sa kadiliman.
Teach us what we shall say to him! For we cannot set in order our words by reason of darkness.
20 Sasaysayin ba sa kaniya na ako'y magsasalita? O iisipin ba ng isang tao na siya'y sasakmalin.
Shall it be told him that I would speak? Shall a man speak, that he may be consumed?
21 At ngayo'y hindi nakikita ng mga tao ang makinang na liwanag na nasa mga langit: nguni't ang hangin ay dumadaan, at pinapalis ang mga yaon.
For now men do not look upon the light, When it is bright in the skies, When the wind hath passed over them, and made them clear.
22 Karilagang ginto ay nagmumula sa hilagaan; may taglay ang Dios na kakilakilabot na karilagan.
From the north cometh gold; But with God is terrible majesty!
23 Tungkol sa Makapangyarihan sa lahat, hindi natin mauunawa; siya'y marilag sa kapangyarihan; at sa kahatulan at saganang kaganapan siya'y hindi pipighati.
The Almighty, we cannot find him out; Great is he in power and justice, Abundant in righteousness; he doth not oppress.
24 Kinatatakutan nga siya ng mga tao: hindi niya binibigyang pitagan ang sinomang pantas sa puso.
Therefore let men fear him! Upon none of the wise in heart will he look.