< Job 36 >
1 Si Eliu rin naman ay nagpatuloy at nagsabi,
Og Elihu heldt fram og sagde:
2 Pagdalitaan mo akong sandali, at aking ipakikilala sa iyo; sapagka't mayroon pa akong masasalita sa pagsasanggalang sa Dios.
«Vent litt og lat meg tala til deg! For endå hev eg ord for Gud;
3 Dadalhin ko ang aking kaalaman mula sa malayo, at aking itutungkol ang katuwiran sa Maylalang sa akin.
eg hentar kunnskap langan leid, skal hjelpa skaparen til rett.
4 Sapagka't tunay na ang aking mga salita ay hindi kabulaanan: Siyang sakdal sa kaalaman ay sumasaiyo.
For visst, mitt ord skal ikkje ljuga; framfor deg stend ein full-lærd mann.
5 Narito ang Dios ay makapangyarihan, at hindi humahamak sa kanino man; siya'y makapangyarihan sa lakas ng unawa.
Sjå, Gud er sterk, men vander ingen, han som er veldug i forstandskraft.
6 Hindi niya pinanatili ang buhay ng masama: nguni't nagbibigay ng matuwid sa napipighati.
Han let’kje gudlaus mann få liva; men armingarne gjev han rett.
7 Hindi niya inihihiwalay ang kaniyang mga mata sa matuwid: kundi kasama ng mga hari sa luklukan, kaniyang itinatatag sila magpakailan man, at sila'y natataas.
Han snur’kje augo frå rettvise; hjå kongar på sin konungsstol han let deim ævleg sitja høgt.
8 At kung sila'y mapapangaw, at mapipigil sa mga panali ng kapighatian;
Um dei i lekkjor bundne vart og i ulukkesnaror fanga,
9 Itinuturo nga niya sa kanila ang kanilang gawa, at ang kanilang mga pagsalangsang na kanilang pinalalo.
so synar han deim deira ferd og brot - at dei ovmoda seg -
10 Ibinubuka rin naman niya ang kanilang pakinig sa turo, at iniuutos na sila'y magsihiwalay sa kasamaan.
til refsing opnar øyro deira og byd deim venda um frå syndi.
11 Kung sila'y makinig at maglingkod sa kaniya, kanilang gugugulin ang kanilang mga kaarawan sa kaginhawahan, at ang kanilang mga taon sa kasayahan.
Um dei då høyrer vil og lyda, so liver dei sitt liv i lukka og sine år i herlegdom;
12 Nguni't kung hindi sila mangakinig, sila'y mangamamatay sa pamamagitan ng tabak, at sila'y mangamamatay na walang kaalaman.
um ikkje, fær dei styng av spjotet, og i sin dårskap andast dei.
13 Nguni't ang di banal sa puso ay nagbubunton ng galit: hindi humihiyaw sila ng saklolo pagka tinatalian niya sila.
Men vreiden trivst i vonde hjarto; dei bed’kje, um dei bundne vert;
14 Sila'y nangamamatay sa kabataan, at ang kanilang buhay ay napapahamak sa gitna ng marumi.
i ungdomstidi skal dei døy, forgangast som utukt-sveinar.
15 Inililigtas niya ang mga dukha sa kanilang pagkapighati, at ibinubuka ang kanilang mga pakinig sa pagkapighati.
Han frelser arming ved hans naud, opnar hans øyro gjenom trengsla.
16 Oo, hahanguin ka niya mula sa kagipitan, hanggang sa luwal na dako na walang kagipitan; at ang malalagay sa iyong dulang ay mapupuno ng katabaan.
Deg og han lokkar ut or trengsla, fritt fær du det og ikkje trongt, ditt bord er fullt av feite retter.
17 Nguni't ikaw ay puspos ng kahatulan ng masama: kahatulan at kaganapan ang humahawak sa iyo.
Men fær du straff som syndug mann, i fall hans domsord held deg fast.
18 Sapagka't may poot, magingat ka baka ikaw ay iligaw ng iyong kasiyahan; ni mailigaw ka man ng kalakhan ng katubusan.
Lat ikkje tukti avla vreide, den tunge bot deg leida vilt!
19 Mapapaari ba ang iyong sigaw na ikaw ay hindi mapapasa kapanglawan, O ang madlang lakas man ng iyong kalakasan?
Kann klaga hjelpa deg or naud, kor mykje enn du stræva vil?
20 Huwag mong nasain ang gabi, pagka ang mga bayan ay nangahiwalay sa kanilang kinaroroonang dako.
Du må’kje lengta etter natti då folk vert rykte frå sin stad!
21 Ikaw ay magingat, huwag mong lingunin ang kasamaan; sapagka't ito'y iyong pinili sa halip ng kadalamhatian.
Gjev agt, so ei til synd du vender, for det du heller vil enn lida.
22 Narito, ang Dios ay gumagawa ng mainam sa kaniyang kapangyarihan: sinong tagapagturo ang gaya niya?
Sjå, Gud er upphøgd i sitt velde; kven er ein lærar slik som han?
23 Sinong nagguhit sa kaniya ng kaniyang daan? O sinong makapagsasabi, ikaw ay gumawa ng kalikuan?
Kven hev vel vegen lagt for honom? Kven sagde vel: «Du hev urett gjort?»
24 Alalahanin mo na iyong dinakila ang kaniyang gawa, na inawit ng mga tao.
Hugs på å prisa høgt hans verk, som menneski hev sunge um!
25 Lahat ng mga tao'y nakakita noon; makikita ito ng tao sa malayo.
Kvart menneskje med lyst det ser, mann-ætti ser det langan leid.
26 Narito, ang Dios ay dakila, at hindi natin nakikilala siya; hindi masayod ang bilang ng kaniyang mga taon.
Upphøgd, uskynande er Gud, hans liveår kann ingen telja,
27 Sapagka't pinailanglang niya ang mga patak ng tubig, na nagiging ulan mula sa singaw na yaon:
for han dreg vatsdroparne, so det vert regn av skodde-eim.
28 Na ibinubuhos ng mga langit at ipinapatak na sagana sa tao.
Og ifrå skyerne det fløymer og dryp ned yver mange folk.
29 Oo, may makakaunawa ba ng paglaganap ng mga alapaap, ng mga kulog ng kaniyang kulandong?
Kven skynar vel skyhoparne og torebraket frå hans hytta?
30 Narito, pinalalaganap niya ang kaniyang liwanag sa palibot niya; at inaapawan ang kalaliman ng dagat.
Han breider ljoset sitt ikring seg og let det hylja havsens røter.
31 Sapagka't sa pamamagitan ng mga ito ay hinahatulan niya ang mga bayan; siya'y nagbibigay ng pagkaing sagana.
Soleis han dømer folkeslag og skiftar brød i ovmengd ut.
32 Tinatakpan niya ang kaniyang mga kamay ng kidlat; at ibinilin sa kidlat na tumama sa pinakatanda.
Han sveiper henderne i ljos og sender det mot fienden.
33 Ang hugong niyaon ay nagsasaysay ng tungkol sa kaniya, ang hayop nama'y ng tungkol sa bagyo na dumarating.
Hans tora meldar um hans koma, ja, feet varslar når han kjem.