Job 36
1 Si Eliu rin naman ay nagpatuloy at nagsabi,
And Elihu addeth and saith: —
2 Pagdalitaan mo akong sandali, at aking ipakikilala sa iyo; sapagka't mayroon pa akong masasalita sa pagsasanggalang sa Dios.
Honour me a little, and I shew thee, That yet for God [are] words.
3 Dadalhin ko ang aking kaalaman mula sa malayo, at aking itutungkol ang katuwiran sa Maylalang sa akin.
I lift up my knowledge from afar, And to my Maker I ascribe righteousness.
4 Sapagka't tunay na ang aking mga salita ay hindi kabulaanan: Siyang sakdal sa kaalaman ay sumasaiyo.
For, truly, my words [are] not false, The perfect in knowledge [is] with thee.
5 Narito ang Dios ay makapangyarihan, at hindi humahamak sa kanino man; siya'y makapangyarihan sa lakas ng unawa.
Lo, God [is] mighty, and despiseth not, Mighty [in] power [and] heart.
6 Hindi niya pinanatili ang buhay ng masama: nguni't nagbibigay ng matuwid sa napipighati.
He reviveth not the wicked, And the judgment of the poor appointeth;
7 Hindi niya inihihiwalay ang kaniyang mga mata sa matuwid: kundi kasama ng mga hari sa luklukan, kaniyang itinatatag sila magpakailan man, at sila'y natataas.
He withdraweth not from the righteous His eyes, And [from] kings on the throne, And causeth them to sit for ever, and they are high,
8 At kung sila'y mapapangaw, at mapipigil sa mga panali ng kapighatian;
And if prisoners in fetters They are captured with cords of affliction,
9 Itinuturo nga niya sa kanila ang kanilang gawa, at ang kanilang mga pagsalangsang na kanilang pinalalo.
Then He declareth to them their work, And their transgressions, Because they have become mighty,
10 Ibinubuka rin naman niya ang kanilang pakinig sa turo, at iniuutos na sila'y magsihiwalay sa kasamaan.
And He uncovereth their ear for instruction, And saith that they turn back from iniquity.
11 Kung sila'y makinig at maglingkod sa kaniya, kanilang gugugulin ang kanilang mga kaarawan sa kaginhawahan, at ang kanilang mga taon sa kasayahan.
If they do hear and serve, They complete their days in good, And their years in pleasantness.
12 Nguni't kung hindi sila mangakinig, sila'y mangamamatay sa pamamagitan ng tabak, at sila'y mangamamatay na walang kaalaman.
And if they do not hearken, By the dart they pass away, And expire without knowledge.
13 Nguni't ang di banal sa puso ay nagbubunton ng galit: hindi humihiyaw sila ng saklolo pagka tinatalian niya sila.
And the profane in heart set the face, They cry not when He hath bound them.
14 Sila'y nangamamatay sa kabataan, at ang kanilang buhay ay napapahamak sa gitna ng marumi.
Their soul dieth in youth, And their life among the defiled.
15 Inililigtas niya ang mga dukha sa kanilang pagkapighati, at ibinubuka ang kanilang mga pakinig sa pagkapighati.
He draweth out the afflicted in his affliction, And uncovereth in oppression their ear.
16 Oo, hahanguin ka niya mula sa kagipitan, hanggang sa luwal na dako na walang kagipitan; at ang malalagay sa iyong dulang ay mapupuno ng katabaan.
And also He moved thee from a strait place, [To] a broad place — no straitness under it, And the sitting beyond of thy table Hath been full of fatness.
17 Nguni't ikaw ay puspos ng kahatulan ng masama: kahatulan at kaganapan ang humahawak sa iyo.
And the judgment of the wicked thou hast fulfilled, Judgment and justice are upheld — because of fury,
18 Sapagka't may poot, magingat ka baka ikaw ay iligaw ng iyong kasiyahan; ni mailigaw ka man ng kalakhan ng katubusan.
Lest He move thee with a stroke, And the abundance of an atonement turn thee not aside.
19 Mapapaari ba ang iyong sigaw na ikaw ay hindi mapapasa kapanglawan, O ang madlang lakas man ng iyong kalakasan?
Doth He value thy riches? He hath gold, and all the forces of power.
20 Huwag mong nasain ang gabi, pagka ang mga bayan ay nangahiwalay sa kanilang kinaroroonang dako.
Desire not the night, For the going up of peoples in their stead.
21 Ikaw ay magingat, huwag mong lingunin ang kasamaan; sapagka't ito'y iyong pinili sa halip ng kadalamhatian.
Take heed — do not turn unto iniquity, For on this thou hast fixed Rather than [on] affliction.
22 Narito, ang Dios ay gumagawa ng mainam sa kaniyang kapangyarihan: sinong tagapagturo ang gaya niya?
Lo, God doth sit on high by His power, Who [is] like Him — a teacher?
23 Sinong nagguhit sa kaniya ng kaniyang daan? O sinong makapagsasabi, ikaw ay gumawa ng kalikuan?
Who hath appointed unto Him his way? And who said, 'Thou hast done iniquity?'
24 Alalahanin mo na iyong dinakila ang kaniyang gawa, na inawit ng mga tao.
Remember that thou magnify His work That men have beheld.
25 Lahat ng mga tao'y nakakita noon; makikita ito ng tao sa malayo.
All men have looked on it, Man looketh attentively from afar.
26 Narito, ang Dios ay dakila, at hindi natin nakikilala siya; hindi masayod ang bilang ng kaniyang mga taon.
Lo, God [is] high, And we know not the number of His years, Yea, there [is] no searching.
27 Sapagka't pinailanglang niya ang mga patak ng tubig, na nagiging ulan mula sa singaw na yaon:
When He doth diminish droppings of the waters, They refine rain according to its vapour,
28 Na ibinubuhos ng mga langit at ipinapatak na sagana sa tao.
Which clouds do drop, They distil on man abundantly.
29 Oo, may makakaunawa ba ng paglaganap ng mga alapaap, ng mga kulog ng kaniyang kulandong?
Yea, doth [any] understand The spreadings out of a cloud? The noises of His tabernacle?
30 Narito, pinalalaganap niya ang kaniyang liwanag sa palibot niya; at inaapawan ang kalaliman ng dagat.
Lo, He hath spread over it His light, And the roots of the sea He hath covered,
31 Sapagka't sa pamamagitan ng mga ito ay hinahatulan niya ang mga bayan; siya'y nagbibigay ng pagkaing sagana.
For by them He doth judge peoples, He giveth food in abundance.
32 Tinatakpan niya ang kaniyang mga kamay ng kidlat; at ibinilin sa kidlat na tumama sa pinakatanda.
By two palms He hath covered the light, And layeth a charge over it in meeting,
33 Ang hugong niyaon ay nagsasaysay ng tungkol sa kaniya, ang hayop nama'y ng tungkol sa bagyo na dumarating.
He sheweth by it [to] his friend substance, Anger against perversity.
