< Job 34 >

1 Bukod dito'y sumagot si Eliu, at nagsabi,
Og Elihu tok til ords og sagde:
2 Dinggin ninyo ang aking mga salita, kayong mga pantas; at pakinggan ninyo ako, ninyong may kaalaman.
«Vismenner, høyr på ordi mine! Kunnige folk, lyd no på meg!
3 Sapagka't ang pakinig ay tumitikim ng mga salita, gaya ng ngalangala na lumalasa ng pagkain.
For ordi prøver ein med øyro, som ein med gomen maten smakar.
4 Ating piliin sa ganang atin ang matuwid: ating alamin sa gitna natin kung ano ang mabuti.
So lat oss no det rette velja og saman finna ut det gode!
5 Sapagka't sinabi ni Job, Ako'y matuwid, at inalis ng Dios ang aking katuwiran:
For Job hev sagt: «Eg skuldfri er; min rett hev Gud ifrå meg teke;
6 Gayon ma'y akong may matuwid ay nabilang akong sinungaling; at ang aking sugat ay walang kagamutan, bagaman ako'y walang pagsalangsang.
tråss i min rett, stend eg som ljugar, uskuldig fekk eg ulivssår.»
7 Sinong tao ang gaya ni Job, na umiinom ng pagkaduwahagi na tila tubig,
Finst det vel nokon mann som Job? som gløyper hædings ord som vatn,
8 Na yumayaon na kasama ng mga manggagawa ng kasamaan, at lumalakad na kasama ng mga masamang tao?
som held med illgjerdsmenner lag, hev umgang med gudlause folk?
9 Sapagka't kaniyang sinabi, Walang napapakinabang ang tao na siya'y makapagpalugod sa Dios.
For han hev sagt: «Kva gagnar det ein mann å vera ven med Gud?»
10 Kaya't dinggin ninyo ako, ninyong mga lalaking may unawa: malayo nawa sa Dios na siya'y gumawa ng masama; at sa Makapangyarihan sa lahat, na siya'y magkamit ng kasamaan.
Difor, de menn med vit, høyr meg! D’er langt frå Gud å vera gudlaus, frå Allvalds-Gud å gjera urett.
11 Sapagka't ang gawa ng tao ay tutuusin niya sa kaniya, at ipatatagpo sa bawa't tao ang ayon sa kaniyang mga lakad.
Han løner mannen for hans gjerd, fer med han etter all hans ferd.
12 Oo, sa katotohanan, ang Dios ay hindi gagawa ng kasamaan, ni ang Makapangyarihan sa lahat ay sisira ng kahatulan.
Nei, urettferdig er’kje Gud, og Allvald krenkjer ikkje retten.
13 Sinong nagbigay sa kaniya ng bilin sa lupa? O sinong nagayos ng buong sanglibutan?
Kven let vel honom styra jordi? Og kven hev grunna jordheims-kringen?
14 Kung kaniyang ilagak ang kaniyang puso sa tao, kung kaniyang pisanin sa kaniyang sarili ang kaniyang espiritu at ang kaniyang hininga;
Um han på seg åleine tenkte og drog sin ande til seg att,
15 Tanang laman ay mamamatay na magkakasama, at ang tao ay mababalik uli sa alabok.
då gjekk alt livande til grunns, og menneskja vart atter mold.
16 Kung ngayon ay mayroon kang unawa ay dinggin mo ito: Dinggin mo ang tinig ng aking mga salita.
Um du er klok, so høyr på dette, og lyd på ljoden av mitt ord!
17 Mamamahala ba ang nagtatanim sa katuwiran? At iyo bang parurusahan siyang ganap at may kaya?
Kann ein som hatar retten, styra? Fordømer du den allrettvise?
18 Siya na nagsabi sa isang hari: ikaw ay hamak? O sa mga mahal na tao: Kayo'y masasama?
Kann ein til kongen segja: «Niding!» Og til dei megtige: «Du brotsmann?»
19 Na hindi gumagalang sa mga pagkatao ng mga pangulo, ni nagpakundangan man sa mayaman ng higit kay sa mahirap; sapagka't silang lahat ay gawa ng kaniyang mga kamay.
Til han som ei gjer skil på fyrstar, og ikkje vyrder rik mot fatig. Av di hans hand hev skapt deim alle?
20 Sa isang sangdali ay nangamamatay sila, kahit sa hating gabi; ang bayan ay inuuga at nawawala, at inaalis ang may kaya ng wala man lamang kamay.
Dei andast brått og midt um natti, eit folk avjagast og kverv burt, stormenn forgjengst i hjelpeløysa.
21 Sapagka't ang kaniyang mga mata ay nangasa lakad ng tao, at nakikita niya ang lahat niyang pagyaon.
Hans augo ser til mannsens ferd, han skodar kvart eit stig han tek;
22 Walang kadiliman, ni makapal man pangungulimlim, na mapagtataguan ng mga manggagawa ng kasamaan.
det finst’kje skugge eller myrker der illgjerdsmenn kann løyna seg.
23 Sapagka't hindi na niya pakukundanganan ang tao, upang siya'y humarap sa Dios sa kahatulan.
Han tarv’kje lenge sjå på mannen fyrr han lyt møta Gud til doms.
24 Kaniyang niluluray ang mga makapangyarihang tao ng mga paraang di masayod, at naglalagay ng mga iba na kahalili nila.
Han utan forhøyr storfolk krasar og andre set i deira stad.
25 Kaya't siya'y kumukuhang kaalaman sa kanilang mga gawa; at kaniyang binabaligtad sila sa gabi, na anopa't sila'y nangalilipol.
Han kjennar heile deira verk og gjev um natti deim til tyning.
26 Kaniyang hinahampas sila na parang masasamang tao sa hayag na paningin ng mga iba,
Han tuktar deim som illgjerdsmenner, ein stad der alle kann det sjå,
27 Sapagka't sila'y nagsilihis ng pagsunod sa kaniya, at hindi binulay ang anoman sa kaniyang mga lakad:
dei som hev vike burt frå han og ikkje hev hans vegar fylgt -
28 Na anopa't kaniyang pinadating ang daing ng dukha sa kaniya, at dininig niya ang daing ng napipighati.
so han kann høyra armods klaga og jammerskrik frå undertrykte.
29 Pagka siya'y nagbibigay ng katahimikan, sino ngang makahahatol? At pagka kaniyang ikinukubli ang kaniyang mukha, sinong makakakita sa kaniya? Maging gawin sa isang bansa, o sa isang tao:
Fær han det stilt, kven vil fordøma? Løyner han seg - kven kann då sjå han? - for folkemugen og for mannen,
30 Upang ang taong di banal ay huwag maghari, upang huwag maging silo sa bayan.
so ikkje gudlaus mann skal råda og vera snaror yver folket.
31 Sapagka't may nagsabi ba sa Dios: Aking tinitiis ang parusa, hindi na ako magkakasala pa:
For segjer ein vel so til Gud: «Ovmodigt hev eg bore meg; eg vil ikkje lenger vera vond.
32 Yaong hindi ko nakikita ay ituro mo sa akin: kung ako'y nakagawa ng kasamaan hindi ko na ito gagawin pa?
Vis du meg det eg ikkje ser! hev eg gjort synd, vil eg snu um?»
33 Mangyayari pa ba ang kaniyang kagantihan na gaya ng iyong ibig na iyong tinatanggihan? Sapagka't ikaw ang marapat pumili at hindi ako: kaya't salitain mo kung ano ang iyong nalalaman.
Skal han då straffa som du tykkjer? D’er du som er den misnøgde; so lyt du velja, ikkje eg; og du fær segja det du veit.
34 Mga taong may unawa ay magsasabi sa akin, Oo, bawa't pantas na taong nakakarinig sa akin:
Dei kloke folk vil segja til meg, og kvar ein vismann som meg høyrer:
35 Si Job ay nagsasalita ng walang kaalaman. At ang kaniyang mga salita ay walang karunungan.
«Job talar ikkje med forstand hans ord er utan ettertanke.»
36 Si Job nawa'y subukin hanggang sa wakas, dahil sa ang kaniyang sagot ay gaya ng mga masamang tao.
Gjev Job må allstødt verta prøvd for sine svar på nidings vis!
37 Sapagka't siya'y nagdadagdag ng panghihimagsik sa kaniyang kasalanan, kaniyang pinagagalaw ang kaniyang mga kamay sa gitna natin, at pinararami ang kaniyang mga salita laban sa Dios.
For han legg brotsverk til si synd og ber seg vyrdlaust millom oss, og talar mange ord mot Gud.»

< Job 34 >