Job 31

1 Ako'y nakipagtipan sa aking mga mata; paano nga akong titingin sa isang dalaga?

I made a covenant with mine eyes; How then could I gaze upon a maid?

2 Sapagka't ano ang bahagi sa ganang akin sa Dios mula sa itaas, at ang mana sa Makapangyarihan sa lahat mula sa kaitaasan?

For what is the portion appointed by God from above, And the inheritance allotted by the Almighty from on high?

3 Hindi ba kasakunaan sa liko, at kasawiang palad sa mga manggagawa ng kasamaan?

Is not destruction for the wicked, And ruin for the workers of iniquity?

4 Hindi ba niya nakikita ang aking mga lakad, at binibilang ang lahat ng aking mga hakbang?

Doth He not see my ways, And number all my steps?

5 Kung ako'y lumakad na walang kabuluhan, at ang aking paa ay nagmadali sa pagdaraya;

If I have walked with falsehood, And if my foot hath hasted to deceit,

6 (Timbangin ako sa matuwid na timbangan, upang mabatid ng Dios ang aking pagtatapat; )

Let him weigh me in an even balance; Yea, let God know my integrity!

7 Kung ang aking hakbang ay lumiko sa daan, at ang aking puso ay lumakad ayon sa aking mga mata, at kung ang anomang dungis ay kumapit sa aking mga kamay:

If my steps have turned aside from the way, And my heart gone after mine eyes, Or if any stain hath cleaved to my hand,

8 Kung gayo'y papaghasikin mo ako, at bayaang kanin ng iba; Oo, bunutin ang bunga ng aking bukid.

Then I may sow, and another eat; And what I plant, may it be rooted up!

9 Kung ang aking puso ay napadaya sa babae, at ako'y bumakay sa pintuan ng aking kapuwa:

If my heart hath been enticed by a woman, Or if I have watched at my neighbor's door,

10 Kung magkagayo'y iba ang ipaggiling ng aking asawa, at iba ang yumuko sa kaniya.

Then let my wife grind for another, And let other men lie with her!

11 Sapagka't iya'y isang mabigat na sala; Oo, isang kasamaan na parurusahan ng mga hukom:

For this were a heinous crime, Even a transgression to be punished by the judges;

12 Sapagka't isang apoy na namumugnaw hanggang sa pagkapahamak, at bubunutin ang lahat ng aking bunga.

Yea, it were a fire that would consume to destruction, And root out all my increase.

13 Kung hinamak ko ang katuwiran ng aking aliping lalake o aliping babae, nang sila'y makipagtalo sa akin:

If I have refused justice to my man-servant or maid-servant, When they had a controversy with me,

14 Ano nga ang aking gagawin pagka bumabangon ang Dios? At pagka kaniyang dinadalaw, anong isasagot ko sa kaniya?

Then what shall I do when God riseth up? And when he visiteth, what shall I answer him?

15 Hindi ba siyang lumalang sa akin sa bahay-bata ang lumalang sa kaniya; at hindi ba iisa ang humugis sa atin sa bahay-bata?

Did not He that made me in the womb make him? Did not one fashion us in the womb?

16 Kung pinagkaitan ko ang dukha sa kanilang nasa, o pinangalumata ko ang mga mata ng babaing bao:

If I have refused the poor their desire, And caused the eyes of the widow to fail;

17 O kumain akong magisa ng aking subo, at ang ulila ay hindi kumain niyaon;

If I have eaten my morsel alone, And the fatherless hath not partaken of it;

18 (Hindi, mula sa aking kabataan ay lumaki siyang kasama ko, na gaya ng may isang ama, at aking pinatnubayan siya mula sa bahay-bata ng aking ina; )

(Nay, from my youth he grew up with me as with a father, And I have helped the widow from my mother's womb; )

19 Kung ako'y nakakita ng sinomang nangangailangan ng kasuutan, o ng mapagkailangan ng walang kumot;

If I have seen any one perishing for want of clothing, Or any poor man without covering;

20 Kung hindi ako pinagpala ng kaniyang mga balakang, at kung siya'y hindi nainitan ng balahibo ng aking mga tupa:

If his loins have not blessed me, And he hath not been warmed with the fleece of my sheep;

21 Kung binuhat ko ang aking kamay laban sa ulila, sapagka't nakita ko ang tulong sa akin sa pintuang-bayan:

If I have shaken my hand against the fatherless, Because I saw my help in the gate, —

22 Kung nagkagayo'y malaglag ang aking balikat sa abot-agawin, at ang aking kamay ay mabali sa buto.

Then may my shoulder fill from its blade, And my fore-arm be broken from its bone!

23 Sapagka't ang kasakunaang mula sa Dios ay kakilabutan sa akin, at dahil sa kaniyang karilagan ay wala akong magawa.

For destruction from God was a terror to me, And before his majesty I could do nothing.

24 Kung aking pinapaging ginto ang aking pagasa, at sinabi ko sa dalisay na ginto, ikaw ay aking tiwala;

If I have made gold my trust, Or said to the fine gold, Thou art my confidence;

25 Kung ako'y nagalak sapagka't ang aking kayamanan ay malaki, at sapagka't ang aking kamay ay nagtamo ng marami;

If I have rejoiced, because my wealth was great, And my hand had found abundance;

26 Kung ako'y tumingin sa araw pagka sumisikat, o sa buwan na lumalakad sa kakinangan;

If I have beheld the sun in his splendor, Or the moon advancing in brightness,

27 At ang aking puso ay napadayang lihim, at hinagkan ng aking bibig ang aking kamay:

And my heart hath been secretly enticed, And my mouth hath kissed my hand,

28 Ito may isang kasamaang marapat parusahan ng mga hukom: sapagka't itinakuwil ko ang Dios na nasa itaas.

This also were a crime to be punished by the judge; For I should have denied the God who is above.

29 Kung ako'y nagalak sa kasakunaan niyaong nagtatanim ng loob sa akin, o nagmataas ako ng datnan siya ng kasamaan;

If I have rejoiced at the destruction of him that hated me, And exulted when evil came upon him;

30 (Oo, hindi ko tiniis ang aking bibig sa kasalanan sa paghingi ng kaniyang buhay na may sumpa; )

(Nay, I have not suffered my mouth to sin, By asking with curses his life; )

31 Kung ang mga tao sa aking tolda ay hindi nagsabi, sinong makakasumpong ng isa na hindi nabusog sa kaniyang pagkain?

If the men of my tent have not exclaimed, “Who is there that hath not been satisfied with his meat?”

32 Ang taga ibang lupa ay hindi tumigil sa lansangan; kundi aking ibinukas ang aking mga pinto sa manglalakbay,

The stranger did not lodge in the street; I opened my doors to the traveller.

33 Kung aking tinakpan na gaya ni Adan ang aking mga pagsalangsang, sa pagkukubli ng aking kasamaan sa aking sinapupunan;

Have I, after the manner of men, hidden my transgression, Concealing my iniquity in my bosom,

34 Sapagka't aking kinatakutan ang lubhang karamihan, at pinangilabot ako ng paghamak ng mga angkan. Na anopa't ako'y tumahimik, at hindi lumabas sa pintuan?

Then let me be confounded before the great multitude! Let the contempt of families cover me with shame! Yea, let me keep silence! let me never appear abroad!

35 O mano nawang may duminig sa akin! (Narito ang aking tala, sagutin ako ng Makapangyarihan sa lahat; ) At mano nawang magkaroon ako ng sumbong na isinulat ng aking kaaway!

O that there were one who would hear me! Behold my signature! let the Almighty answer me. And let mine adversary write down his charge!

36 Tunay na aking papasanin ito sa aking balikat; aking itatali sa akin na gaya ng isang putong.

Truly I would wear it upon my shoulder; I would bind it upon me as a crown.

37 Aking ipahahayag sa kaniya ang bilang ng aking mga hakbang, gaya ng isang pangulo na lalapitan ko siya.

I would disclose to him all my steps; I would approach him like a prince.

38 Kung ang aking lupa ay humiyaw laban sa akin, at ang mga bungkal niyaon ay umiyak na magkakasama;

If my land cry out against me, And its furrows bewail together;

39 Kung kumain ako ng bunga niyaon na walang bayad, o ipinahamak ko ang buhay ng mga may-ari niyaon:

If I have eaten of its fruits without payment, And wrung out the life of its owners,

40 Tubuan ng dawag sa halip ng trigo, at ng mga masamang damo sa halip ng cebada. Ang mga salita ni Job ay natapos.

Let thorns grow up instead of wheat, And noxious weeds instead of barley. The words of Job are ended.