Job 30
1 Nguni't ngayo'y silang bata kay sa akin ay nagsisitawa sa akin, na ang mga magulang ay di ko ibig na malagay na kasama ng mga aso ng aking kawan.
nunc autem derident me iuniores tempore quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei
2 Oo, ang kalakasan ng kanilang kamay, sa ano ko mapapakinabangan? Mga taong ang kalusugan ng gulang ay lumipas na.
quorum virtus manuum erat mihi pro nihilo et vita ipsa putabantur indigni
3 Sila'y lata sa pangangailangan at sa kagutom; kanilang nginangata ang tuyong lupa, sa kadiliman ng kasalatan at kapahamakan.
egestate et fame steriles qui rodebant in solitudine squalentes calamitate et miseria
4 Sila'y nagsisibunot ng mga malvas sa tabi ng mabababang punong kahoy; at ang mga ugat ng enebro ay siyang kanilang pinakapagkain.
et mandebant herbas et arborum cortices et radix iuniperorum erat cibus eorum
5 Sila'y pinalayas mula sa gitna ng mga tao; sila'y sumisigaw sa likuran nila, na gaya ng sa likuran ng isang magnanakaw.
qui de convallibus ista rapientes cum singula repperissent ad ea cum clamore currebant
6 Upang sila'y magsitahan sa nakatatakot na mga libis, sa mga puwang ng lupa, at ng mga bato.
in desertis habitabant torrentium et in cavernis terrae vel super glaream
7 Sa gitna ng mabababang punong kahoy ay nagsisiangal; sa ilalim ng mga tinikan ay nangapipisan.
qui inter huiuscemodi laetabantur et esse sub sentibus delicias conputabant
8 Mga anak ng mga mangmang, oo, mga anak ng mga walang puring tao; sila'y mga itinapon mula sa lupain.
filii stultorum et ignobilium et in terra penitus non parentes
9 At ngayon ay naging kantahin nila ako, Oo, ako'y kasabihan sa kanila.
nunc in eorum canticum versus sum et factus sum eis proverbium
10 Kanilang kinayayamutan ako, nilalayuan nila ako, at hindi sila nagpipigil ng paglura sa aking mukha.
abominantur me et longe fugiunt a me et faciem meam conspuere non verentur
11 Sapagka't kinalag niya ang kaniyang panali, at pinighati ako, at kanilang inalis ang paningkaw sa harap ko.
faretram enim suam aperuit et adflixit me et frenum posuit in os meum
12 Sa aking kanan ay tumatayo ang tanga; itinutulak nila ang aking mga paa, at kanilang pinapatag laban sa akin ang kanilang mga paraan ng paghamak.
ad dexteram orientis calamitatis meae ilico surrexerunt pedes meos subverterunt et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis
13 Kanilang sinisira ang aking landas, kanilang isinusulong ang aking kapahamakan, mga taong walang tumulong.
dissipaverunt itinera mea insidiati sunt mihi et praevaluerunt et non fuit qui ferret auxilium
14 Tila dumarating sila sa isang maluwang na pasukan: sa gitna ng kasiraan ay nagsisigulong sila.
quasi rupto muro et aperta ianua inruerunt super me et ad meas miserias devoluti sunt
15 Mga kakilabutan ay dumadagan sa akin, kanilang tinatangay ang aking karangalan na gaya ng hangin; at ang aking kaginhawahan ay napaparam na parang alapaap.
redactus sum in nihili abstulisti quasi ventus desiderium meum et velut nubes pertransiit salus mea
16 At ngayo'y nanglulupaypay ang aking kaluluwa sa loob ko; mga kaarawan ng pagkapighati ay humawak sa akin.
nunc autem in memet ipso marcescit anima mea et possident me dies adflictionis
17 Sa gabi ay nagaantakan ang aking mga buto, at ang mga antak na nagpapahirap sa akin ay hindi nagpapahinga.
nocte os meum perforatur doloribus et qui me comedunt non dormiunt
18 Sa matinding karahasan ng aking sakit ay nagiging katuwa ang aking suot: tumatali sa akin sa palibot na gaya ng leeg ng aking baro.
in multitudine eorum consumitur vestimentum meum et quasi capitio tunicae sic cinxerunt me
19 Inihahagis niya ako sa banlik, at ako'y naging parang alabok at mga abo.
conparatus sum luto et adsimilatus favillae et cineri
20 Ako'y dumadaing sa iyo, at hindi mo ako sinasagot: ako'y tumatayo, at minamasdan mo ako.
clamo ad te et non exaudis me sto et non respicis me
21 Ikaw ay naging mabagsik sa akin: sa pamamagitan ng kapangyarihan ng iyong kamay ay hinahabol mo ako.
mutatus es mihi in crudelem et in duritia manus tuae adversaris mihi
22 Itinataas mo ako sa hangin, pinasasakay mo ako roon; at tinutunaw mo ako sa bagyo.
elevasti me et quasi super ventum ponens elisisti me valide
23 Sapagka't talastas ko na iyong dadalhin ako sa kamatayan, at sa bahay na takda sa lahat na may buhay.
scio quia morti tradas me ubi constituta domus est omni viventi
24 Gayon man ang isa ay di ba naguunat ng kamay sa kaniyang pagkahulog? O sa kaniyang kasakunaan kung kaya sisigaw ng tulong?
verumtamen non ad consumptionem eorum emittis manum tuam et si corruerint ipse salvabis
25 Hindi ko ba iniyakan yaong nasa kabagabagan? Hindi ba ang aking kaluluwa ay nakikidamay sa mapagkailangan?
flebam quondam super eum qui adflictus erat et conpatiebatur anima mea pauperi
26 Pagka ako'y humahanap ng mabuti, ang kasamaan nga ang dumarating: at pagka ako'y naghihintay ng liwanag ay kadiliman ang dumarating.
expectabam bona et venerunt mihi mala praestolabar lucem et eruperunt tenebrae
27 Ang aking puso'y nababagabag at walang pahinga; mga araw ng kapighatian ay dumating sa akin.
interiora mea efferbuerunt absque ulla requie praevenerunt me dies adflictionis
28 Ako'y yumayaong tumatangis na walang araw; ako'y tumatayo sa kapulungan at humihinging tulong.
maerens incedebam sine furore consurgens in turba clamavi
29 Ako'y kapatid ng mga chakal, at mga kasama ng mga avestruz.
frater fui draconum et socius strutionum
30 Ang aking balat ay maitim, at natutuklap, at ang aking mga buto ay nagpapaltos.
cutis mea denigrata est super me et ossa mea aruerunt prae caumate
31 Kaya't ang aking alpa ay naging panangis, at ang aking flauta ay naging tinig ng umiiyak.
versa est in luctum cithara mea et organum meum in vocem flentium
