Job 30
1 Nguni't ngayo'y silang bata kay sa akin ay nagsisitawa sa akin, na ang mga magulang ay di ko ibig na malagay na kasama ng mga aso ng aking kawan.
但如今，比我年少的人戲笑我； 其人之父我曾藐視， 不肯安在看守我羊群的狗中。
2 Oo, ang kalakasan ng kanilang kamay, sa ano ko mapapakinabangan? Mga taong ang kalusugan ng gulang ay lumipas na.
他們壯年的氣力既已衰敗， 其手之力與我何益呢？
3 Sila'y lata sa pangangailangan at sa kagutom; kanilang nginangata ang tuyong lupa, sa kadiliman ng kasalatan at kapahamakan.
他們因窮乏飢餓，身體枯瘦， 在荒廢淒涼的幽暗中齦乾燥之地，
4 Sila'y nagsisibunot ng mga malvas sa tabi ng mabababang punong kahoy; at ang mga ugat ng enebro ay siyang kanilang pinakapagkain.
在草叢之中採鹹草， 羅騰的根為他們的食物。
5 Sila'y pinalayas mula sa gitna ng mga tao; sila'y sumisigaw sa likuran nila, na gaya ng sa likuran ng isang magnanakaw.
他們從人中被趕出； 人追喊他們如賊一般，
6 Upang sila'y magsitahan sa nakatatakot na mga libis, sa mga puwang ng lupa, at ng mga bato.
以致他們住在荒谷之間， 在地洞和巖穴中；
7 Sa gitna ng mabababang punong kahoy ay nagsisiangal; sa ilalim ng mga tinikan ay nangapipisan.
在草叢中叫喚， 在荊棘下聚集。
8 Mga anak ng mga mangmang, oo, mga anak ng mga walang puring tao; sila'y mga itinapon mula sa lupain.
這都是愚頑下賤人的兒女； 他們被鞭打，趕出境外。
9 At ngayon ay naging kantahin nila ako, Oo, ako'y kasabihan sa kanila.
現在這些人以我為歌曲， 以我為笑談。
10 Kanilang kinayayamutan ako, nilalayuan nila ako, at hindi sila nagpipigil ng paglura sa aking mukha.
他們厭惡我，躲在旁邊站着， 不住地吐唾沫在我臉上。
11 Sapagka't kinalag niya ang kaniyang panali, at pinighati ako, at kanilang inalis ang paningkaw sa harap ko.
鬆開他們的繩索苦待我， 在我面前脫去轡頭。
12 Sa aking kanan ay tumatayo ang tanga; itinutulak nila ang aking mga paa, at kanilang pinapatag laban sa akin ang kanilang mga paraan ng paghamak.
這等下流人在我右邊起來， 推開我的腳，築成戰路來攻擊我。
13 Kanilang sinisira ang aking landas, kanilang isinusulong ang aking kapahamakan, mga taong walang tumulong.
這些無人幫助的， 毀壞我的道，加增我的災。
14 Tila dumarating sila sa isang maluwang na pasukan: sa gitna ng kasiraan ay nagsisigulong sila.
他們來如同闖進大破口， 在毀壞之間滾在我身上。
15 Mga kakilabutan ay dumadagan sa akin, kanilang tinatangay ang aking karangalan na gaya ng hangin; at ang aking kaginhawahan ay napaparam na parang alapaap.
驚恐臨到我， 驅逐我的尊榮如風； 我的福祿如雲過去。
16 At ngayo'y nanglulupaypay ang aking kaluluwa sa loob ko; mga kaarawan ng pagkapighati ay humawak sa akin.
現在我心極其悲傷； 困苦的日子將我抓住。
17 Sa gabi ay nagaantakan ang aking mga buto, at ang mga antak na nagpapahirap sa akin ay hindi nagpapahinga.
夜間，我裏面的骨頭刺我， 疼痛不止，好像齦我。
18 Sa matinding karahasan ng aking sakit ay nagiging katuwa ang aking suot: tumatali sa akin sa palibot na gaya ng leeg ng aking baro.
因上帝的大力，我的外衣污穢不堪， 又如裏衣的領子將我纏住。
19 Inihahagis niya ako sa banlik, at ako'y naging parang alabok at mga abo.
上帝把我扔在淤泥中， 我就像塵土和爐灰一般。
20 Ako'y dumadaing sa iyo, at hindi mo ako sinasagot: ako'y tumatayo, at minamasdan mo ako.
主啊，我呼求你，你不應允我； 我站起來，你就定睛看我。
21 Ikaw ay naging mabagsik sa akin: sa pamamagitan ng kapangyarihan ng iyong kamay ay hinahabol mo ako.
你向我變心，待我殘忍， 又用大能追逼我，
22 Itinataas mo ako sa hangin, pinasasakay mo ako roon; at tinutunaw mo ako sa bagyo.
把我提在風中，使我駕風而行， 又使我消滅在烈風中。
23 Sapagka't talastas ko na iyong dadalhin ako sa kamatayan, at sa bahay na takda sa lahat na may buhay.
我知道要使我臨到死地， 到那為眾生所定的陰宅。
24 Gayon man ang isa ay di ba naguunat ng kamay sa kaniyang pagkahulog? O sa kaniyang kasakunaan kung kaya sisigaw ng tulong?
然而，人仆倒豈不伸手？ 遇災難豈不求救呢？
25 Hindi ko ba iniyakan yaong nasa kabagabagan? Hindi ba ang aking kaluluwa ay nakikidamay sa mapagkailangan?
人遭難，我豈不為他哭泣呢？ 人窮乏，我豈不為他憂愁呢？
26 Pagka ako'y humahanap ng mabuti, ang kasamaan nga ang dumarating: at pagka ako'y naghihintay ng liwanag ay kadiliman ang dumarating.
我仰望得好處，災禍就到了； 我等待光明，黑暗便來了。
27 Ang aking puso'y nababagabag at walang pahinga; mga araw ng kapighatian ay dumating sa akin.
我心裏煩擾不安， 困苦的日子臨到我身。
28 Ako'y yumayaong tumatangis na walang araw; ako'y tumatayo sa kapulungan at humihinging tulong.
我沒有日光就哀哭行去； 我在會中站着求救。
29 Ako'y kapatid ng mga chakal, at mga kasama ng mga avestruz.
我與野狗為弟兄， 與鴕鳥為同伴。
30 Ang aking balat ay maitim, at natutuklap, at ang aking mga buto ay nagpapaltos.
我的皮膚黑而脫落； 我的骨頭因熱燒焦。
31 Kaya't ang aking alpa ay naging panangis, at ang aking flauta ay naging tinig ng umiiyak.
所以，我的琴音變為悲音； 我的簫聲變為哭聲。
