Job 3
1 Pagkatapos nito'y ibinuka ni Job ang kaniyang bibig at sinumpa ang kaniyang kaarawan.
After thus he opened Job mouth his and he cursed day his.
2 At si Job ay sumagot, at nagsabi,
And he answered Job and he said.
3 Maparam nawa ang kaarawan ng kapanganakan sa akin, at ang gabi na nagsabi, may lalaking ipinaglihi.
Let it perish [the] day [which] I was born on it and the night [which] it said he has been conceived a man.
4 Magdilim nawa ang kaarawang yaon; huwag nawang pansinin ng Dios mula sa itaas, ni silangan man ng liwanag.
The day that let it be darkness may not he care for it God above and may not it shine forth on it daylight.
5 Ang dilim at ang salimuot na kadiliman ang siyang mangagari niyaon; pag-ulapan nawa yaon; Pangilabutin nawa yaon ng lahat na nagpapadilim sa araw.
Let them reclaim it darkness and deep darkness let it settle down over it cloud let them terrify it [the] darkness of day.
6 Suma gabing yaon nawa ang pagsasalimuot ng kadiliman: huwag nawang kagalakan sa mga araw ng sangtaon; huwag nawang mapasok sa bilang ng mga buwan.
The night that let it take it darkness may not it rejoice among [the] days of [the] year in [the] number of [the] months may not it come.
7 Narito, mapagisa ang gabing yaon; huwag nawang datnan yaon ng masayang tinig.
There! the night that let it be barren may not it come a cry of joy in it.
8 Sumpain nawa yaong nanganunumpa sa araw, ng nangamimihasang gumalaw sa buwaya.
Let them curse it cursers of a day the [ones] ready to rouse Leviathan.
9 Mangagdilim nawa ang mga bituin ng pagtatakip-silim niyaon: maghintay nawa ng liwanag, nguni't huwag magkaroon: ni huwag mamalas ang mga bukang liwayway ng umaga:
Let them grow dark [the] stars of twilight its let it wait for light and not and may not it look on [the] eyelids of dawn.
10 Sapagka't hindi tinakpan ang mga pinto ng bahay-bata ng aking ina, o ikinubli man ang kabagabagan sa aking mga mata.
For not it shut [the] doors of womb my and it hid trouble from eyes my.
11 Bakit hindi pa ako namatay mula sa bahay-bata? Bakit di pa napatid ang aking hininga nang ipanganak ako ng aking ina?
Why? not from [the] womb did I die from [the] belly I came forth and I may expire?
12 Bakit tinanggap ako ng mga tuhod? O bakit ng mga suso, na aking sususuhin?
Why? did they receive me knees and why? breasts that I will suckle.
13 Sapagka't ngayon ay nahihiga sana ako at natatahimik; ako sana'y nakakatulog; na napapahinga ako:
For now I lay down and I may be at peace I slept then - it is at rest to me.
14 Na kasama ng mga hari at ng mga kasangguni sa lupa, na nagsisigawa ng mga dakong ilang sa ganang kanila;
With kings and counselors of [the] earth the [ones who] rebuilt ruins for themselves.
15 O ng mga pangulo na nangagkaroon ng ginto, na pumuno sa kanilang bahay ng pilak:
Or with princes [whom] gold [belonged] to them those [who] filled houses their silver.
16 O gaya sana ng nalagas na nakatago, na hindi nabuhay; gaya sana ng sanggol na kailan man ay hindi nakakita ng liwanag.
Or like a miscarriage hidden not was I? like children [who] not they have seen light.
17 Doo'y naglilikat ang masama sa pagbagabag; at doo'y nagpapahinga ang pagod.
There wicked [people] they cease turmoil and there they rest weary [ones] of strength.
18 Doo'y ang mga bihag ay nangagpapahingang magkakasama; hindi nila naririnig ang tinig ng nagpapaatag.
Together prisoners they are at ease not they hear [the] voice of a taskmaster.
19 Ang mababa at ang mataas ay nangaroon; at ang alipin ay laya sa kaniyang panginoon.
Small and great [is] there he and a slave [is] free from master his.
20 Bakit binibigyan ng liwanag ang nasa karalitaan, at ng buhay ang kaluluwang nasa kahirapan;
Why? does someone give to a sufferer light and life to [people] bitter of soul.
21 Na naghihintay ng kamatayan, nguni't hindi dumarating; at hinahangad ng higit kaysa mga kayamanang nakatago;
Those [who] long for death and there not [is] it and they dug for it more than hidden treasures.
22 Na nagagalak ng di kawasa, at nangasasayahan, pagka nasumpungan ang libingan?
The joyful [people] to rejoicing they exult if they find [the] grave.
23 Bakit binibigyan ng liwanag ang tao na kinalilingiran ng lakad, at ang kinulong ng Dios?
To a man whom way his it is hidden and he has made inaccessible God behind him.
24 Sapagka't nagbubuntong hininga ako bago ako kumain, at ang aking mga angal ay bumubugsong parang tubig.
If before food my groaning my it comes and they poured forth like water cries of distress my.
25 Sapagka't ang bagay na aking kinatatakutan ay dumarating sa akin, at ang aking pinangingilabutan ay dumarating sa akin.
For a fear I feared and it came to me and [that] which I dreaded it came to me.
26 Hindi ako tiwasay, ni ako man ay tahimik, ni ako man ay napapahinga; kundi kabagabagan ang dumarating.
Not I am at ease - and not I am at peace and not I am at rest and it has come turmoil.
