Job 29
1 At muling ipinagbadya ni Job ang kaniyang talinghaga, at nagsabi,
Еще же приложив Иов, рече в притчах:
2 Oh ako nawa'y napasa mga buwan noong dakong una, gaya noong mga kaarawan ng binabantayan ako ng Dios;
кто мя устроит по месяцам преждних дний, в нихже мя Бог храняше,
3 Nang ang kaniyang ilawan ay sumisilang sa aking ulo at sa pamamagitan ng kaniyang liwanag ay lumalakad ako sa kadiliman;
якоже егда светяшеся светилник Его над главою моею, егда светом Его хождах во тме,
4 Gaya noong ako'y nasa kabutihan ng aking mga kaarawan, noong ang pagkasi ng Dios ay nasa aking tolda;
егда бех тяжек в путех, егда Бог посещение творяше дому моему,
5 Noong ang Makapangyarihan sa lahat ay sumasaakin pa, at ang aking mga anak ay nangasa palibot ko;
егда бех богат зело, окрест же мене раби,
6 Noong ang aking mga hakbang ay naliligo sa gatas, at ang bato ay nagbubuhos para sa akin ng mga ilog ng langis!
егда обливахуся путие мои маслом кравиим, горы же моя обливахуся млеком,
7 Noong ako'y lumalabas sa pintuang-bayan hanggang sa bayan, noong aking inihahanda ang aking upuan sa lansangan,
егда исхождах изутра во град, на стогнах же поставляшеся ми престол?
8 Nakikita ako ng mga binata, at nagsisipagkubli, at ang mga matanda ay nagsisitindig at nagsisitayo:
Видяще мя юноши скрывашася, старейшины же вси воставаша:
9 Ang mga pangulo ay nagpipigil ng pangungusap, at inilalagay ang kanilang kamay sa kanilang bibig;
вельможи же преставаху глаголати, перст возложше на уста своя.
10 Ang tinig ng mga mahal na tao ay tumatahimik, at ang kanilang dila ay dumidikit sa ngalangala ng kanilang bibig.
Слышавшии же блажиша мя, и язык их прильпе гортани их:
11 Sapagka't pagka naririnig ako ng pakinig, ay pinagpapala nga ako; at pagka nakikita ako ng mata, ay sumasaksi sa akin:
яко ухо слыша и ублажи мя, око же видев мя уклонися.
12 Sapagka't aking iniligtas ang dukha na dumadaing, ang ulila rin naman na walang tumutulong sa kaniya.
Спасох бо убогаго от руки сильнаго, и сироте, емуже не бе помощника, помогох.
13 Ang basbas ng malapit nang mamamatay ay sumaakin: at aking pinaawit sa kagalakan ang puso ng babaing bao.
Благословение погибающаго на мя да приидет, уста же вдовича благословиша мя.
14 Ako'y nagbibihis ng katuwiran, at sinusuutan niya ako: ang aking kaganapan ay parang isang balabal at isang diadema.
В правду же облачахся, одевахся же в суд яко в ризу.
15 Ako'y naging mga mata sa bulag, at naging mga paa ako sa pilay.
Око бех слепым, нога же хромым:
16 Ako'y naging ama sa mapagkailangan; at ang usap niyaong hindi ko nakikilala ay aking sinisiyasat.
аз бых отец немощным, распрю же, еяже не ведях, изследих:
17 At aking binali ang mga pangil ng liko, at inagaw ko ang huli sa kaniyang mga ngipin.
сотрох же членовныя неправедных, от среды же зубов их грабление изях.
18 Nang magkagayo'y sinabi ko, mamamatay ako sa aking pugad, at aking pararamihin ang aking mga kaarawan na gaya ng buhangin:
Рех же: возраст мой состареется якоже стебло финиково, многа лета поживу.
19 Ang aking ugat ay nakalat sa tubig, at ang hamog ay lumalapag buong gabi sa aking sanga:
Корень разверзеся при воде, и роса пребудет на жатве моей.
20 Ang aking kaluwalhatian ay sariwa sa akin, at ang aking busog ay nababago sa aking kamay.
Слава моя нова со мною, и лук мой в руце моей пойдет.
21 Sa akin ay nangakikinig ang mga tao, at nangaghihintay, at nagsisitahimik sa aking payo.
(Старейшины) слышавшии мя внимаху, молчаху же о моем совете.
22 Pagkatapos ng aking mga salita ay hindi na sila nagsasalita pa uli; at ang aking pananalita ay tumutulo sa kanila.
К моему глаголу не прилагаху, радовахуся же, егда к ним глаголах:
23 At kanilang hinihintay ako, na gaya ng paghihintay sa ulan, at kanilang ibinubuka ang kanilang bibig na maluwang na gaya sa huling ulan.
якоже земля жаждущая ожидает дождя, тако сии моего глаголания.
24 Ako'y ngumingiti sa kanila pagka sila'y hindi nanganiniwala: at ang liwanag ng aking mukha ay hindi nila hinahamak.
Аще возсмеюся к ним, не вериша: и свет лица моего не отпадаше.
25 Ako'y namimili sa kanilang daan, at nauupong gaya ng puno, at tumatahang gaya ng hari sa hukbo, gaya ng nangaaliw sa nananangis.
Избрах путь их, и седех князь, и вселяхся якоже царь посреде храбрых, аки утешаяй печальных.
