Job 29
1 At muling ipinagbadya ni Job ang kaniyang talinghaga, at nagsabi,
So Iob proceeded and continued his parable, saying,
2 Oh ako nawa'y napasa mga buwan noong dakong una, gaya noong mga kaarawan ng binabantayan ako ng Dios;
Oh that I were as in times past, when God preserued me!
3 Nang ang kaniyang ilawan ay sumisilang sa aking ulo at sa pamamagitan ng kaniyang liwanag ay lumalakad ako sa kadiliman;
When his light shined vpon mine head: and when by his light I walked thorowe the darkenesse,
4 Gaya noong ako'y nasa kabutihan ng aking mga kaarawan, noong ang pagkasi ng Dios ay nasa aking tolda;
As I was in the dayes of my youth: when Gods prouidence was vpon my tabernacle:
5 Noong ang Makapangyarihan sa lahat ay sumasaakin pa, at ang aking mga anak ay nangasa palibot ko;
When the almightie was yet with me, and my children round about me.
6 Noong ang aking mga hakbang ay naliligo sa gatas, at ang bato ay nagbubuhos para sa akin ng mga ilog ng langis!
When I washed my pathes with butter, and when the rocke powred me out riuers of oyle:
7 Noong ako'y lumalabas sa pintuang-bayan hanggang sa bayan, noong aking inihahanda ang aking upuan sa lansangan,
When I went out to the gate, euen to the iudgement seat, and when I caused them to prepare my seate in the streete.
8 Nakikita ako ng mga binata, at nagsisipagkubli, at ang mga matanda ay nagsisitindig at nagsisitayo:
The yong men saw me, and hid themselues, and the aged arose, and stood vp.
9 Ang mga pangulo ay nagpipigil ng pangungusap, at inilalagay ang kanilang kamay sa kanilang bibig;
The princes stayed talke, and layde their hand on their mouth.
10 Ang tinig ng mga mahal na tao ay tumatahimik, at ang kanilang dila ay dumidikit sa ngalangala ng kanilang bibig.
The voyce of princes was hidde, and their tongue cleaued to the roofe of their mouth.
11 Sapagka't pagka naririnig ako ng pakinig, ay pinagpapala nga ako; at pagka nakikita ako ng mata, ay sumasaksi sa akin:
And when the eare heard me, it blessed me: and when the eye sawe me, it gaue witnesse to me.
12 Sapagka't aking iniligtas ang dukha na dumadaing, ang ulila rin naman na walang tumutulong sa kaniya.
For I deliuered the poore that cryed, and the fatherlesse, and him that had none to helpe him.
13 Ang basbas ng malapit nang mamamatay ay sumaakin: at aking pinaawit sa kagalakan ang puso ng babaing bao.
The blessing of him that was ready to perish, came vpon me, and I caused the widowes heart to reioyce.
14 Ako'y nagbibihis ng katuwiran, at sinusuutan niya ako: ang aking kaganapan ay parang isang balabal at isang diadema.
I put on iustice, and it couered me: my iudgement was as a robe, and a crowne.
15 Ako'y naging mga mata sa bulag, at naging mga paa ako sa pilay.
I was the eyes to the blinde, and I was the feete to the lame.
16 Ako'y naging ama sa mapagkailangan; at ang usap niyaong hindi ko nakikilala ay aking sinisiyasat.
I was a father vnto the poore, and when I knewe not the cause, I sought it out diligently.
17 At aking binali ang mga pangil ng liko, at inagaw ko ang huli sa kaniyang mga ngipin.
I brake also the chawes of the vnrighteous man, and pluckt the praye out of his teeth.
18 Nang magkagayo'y sinabi ko, mamamatay ako sa aking pugad, at aking pararamihin ang aking mga kaarawan na gaya ng buhangin:
Then I sayde, I shall die in my nest, and I shall multiplie my dayes as the sand.
19 Ang aking ugat ay nakalat sa tubig, at ang hamog ay lumalapag buong gabi sa aking sanga:
For my roote is spread out by the water, and the dewe shall lye vpon my branche.
20 Ang aking kaluwalhatian ay sariwa sa akin, at ang aking busog ay nababago sa aking kamay.
My glory shall renue towarde me, and my bowe shall be restored in mine hand.
21 Sa akin ay nangakikinig ang mga tao, at nangaghihintay, at nagsisitahimik sa aking payo.
Vnto me men gaue eare, and wayted, and helde their tongue at my counsell.
22 Pagkatapos ng aking mga salita ay hindi na sila nagsasalita pa uli; at ang aking pananalita ay tumutulo sa kanila.
After my wordes they replied not, and my talke dropped vpon them.
23 At kanilang hinihintay ako, na gaya ng paghihintay sa ulan, at kanilang ibinubuka ang kanilang bibig na maluwang na gaya sa huling ulan.
And they wayted for me, as for the raine, and they opened their mouth as for the latter rayne.
24 Ako'y ngumingiti sa kanila pagka sila'y hindi nanganiniwala: at ang liwanag ng aking mukha ay hindi nila hinahamak.
If I laughed on them, they beleeued it not: neither did they cause the light of my countenance to fall.
25 Ako'y namimili sa kanilang daan, at nauupong gaya ng puno, at tumatahang gaya ng hari sa hukbo, gaya ng nangaaliw sa nananangis.
I appoynted out their way, and did sit as chiefe, and dwelt as a King in the army, and like him that comforteth the mourners.
