Job 29
1 At muling ipinagbadya ni Job ang kaniyang talinghaga, at nagsabi,
約伯又接着說：
2 Oh ako nawa'y napasa mga buwan noong dakong una, gaya noong mga kaarawan ng binabantayan ako ng Dios;
惟願我的景況如從前的月份， 如上帝保守我的日子。
3 Nang ang kaniyang ilawan ay sumisilang sa aking ulo at sa pamamagitan ng kaniyang liwanag ay lumalakad ako sa kadiliman;
那時他的燈照在我頭上； 我藉他的光行過黑暗。
4 Gaya noong ako'y nasa kabutihan ng aking mga kaarawan, noong ang pagkasi ng Dios ay nasa aking tolda;
我願如壯年的時候： 那時我在帳棚中， 上帝待我有密友之情；
5 Noong ang Makapangyarihan sa lahat ay sumasaakin pa, at ang aking mga anak ay nangasa palibot ko;
全能者仍與我同在； 我的兒女都環繞我。
6 Noong ang aking mga hakbang ay naliligo sa gatas, at ang bato ay nagbubuhos para sa akin ng mga ilog ng langis!
奶多可洗我的腳； 磐石為我出油成河。
7 Noong ako'y lumalabas sa pintuang-bayan hanggang sa bayan, noong aking inihahanda ang aking upuan sa lansangan,
我出到城門， 在街上設立座位；
8 Nakikita ako ng mga binata, at nagsisipagkubli, at ang mga matanda ay nagsisitindig at nagsisitayo:
少年人見我而迴避， 老年人也起身站立；
9 Ang mga pangulo ay nagpipigil ng pangungusap, at inilalagay ang kanilang kamay sa kanilang bibig;
王子都停止說話， 用手摀口；
10 Ang tinig ng mga mahal na tao ay tumatahimik, at ang kanilang dila ay dumidikit sa ngalangala ng kanilang bibig.
首領靜默無聲， 舌頭貼住上膛。
11 Sapagka't pagka naririnig ako ng pakinig, ay pinagpapala nga ako; at pagka nakikita ako ng mata, ay sumasaksi sa akin:
耳朵聽我的，就稱我有福； 眼睛看我的，便稱讚我；
12 Sapagka't aking iniligtas ang dukha na dumadaing, ang ulila rin naman na walang tumutulong sa kaniya.
因我拯救哀求的困苦人 和無人幫助的孤兒。
13 Ang basbas ng malapit nang mamamatay ay sumaakin: at aking pinaawit sa kagalakan ang puso ng babaing bao.
將要滅亡的為我祝福； 我也使寡婦心中歡樂。
14 Ako'y nagbibihis ng katuwiran, at sinusuutan niya ako: ang aking kaganapan ay parang isang balabal at isang diadema.
我以公義為衣服， 以公平為外袍和冠冕。
15 Ako'y naging mga mata sa bulag, at naging mga paa ako sa pilay.
我為瞎子的眼， 瘸子的腳。
16 Ako'y naging ama sa mapagkailangan; at ang usap niyaong hindi ko nakikilala ay aking sinisiyasat.
我為窮乏人的父； 素不認識的人，我查明他的案件。
17 At aking binali ang mga pangil ng liko, at inagaw ko ang huli sa kaniyang mga ngipin.
我打破不義之人的牙床， 從他牙齒中奪了所搶的。
18 Nang magkagayo'y sinabi ko, mamamatay ako sa aking pugad, at aking pararamihin ang aking mga kaarawan na gaya ng buhangin:
我便說：我必死在家中， 必增添我的日子，多如塵沙。
19 Ang aking ugat ay nakalat sa tubig, at ang hamog ay lumalapag buong gabi sa aking sanga:
我的根長到水邊； 露水終夜霑在我的枝上。
20 Ang aking kaluwalhatian ay sariwa sa akin, at ang aking busog ay nababago sa aking kamay.
我的榮耀在身上增新； 我的弓在手中日強。
21 Sa akin ay nangakikinig ang mga tao, at nangaghihintay, at nagsisitahimik sa aking payo.
人聽見我而仰望， 靜默等候我的指教。
22 Pagkatapos ng aking mga salita ay hindi na sila nagsasalita pa uli; at ang aking pananalita ay tumutulo sa kanila.
我說話之後，他們就不再說； 我的言語像雨露滴在他們身上。
23 At kanilang hinihintay ako, na gaya ng paghihintay sa ulan, at kanilang ibinubuka ang kanilang bibig na maluwang na gaya sa huling ulan.
他們仰望我如仰望雨， 又張開口如切慕春雨。
24 Ako'y ngumingiti sa kanila pagka sila'y hindi nanganiniwala: at ang liwanag ng aking mukha ay hindi nila hinahamak.
他們不敢自信，我就向他們含笑； 他們不使我臉上的光改變。
25 Ako'y namimili sa kanilang daan, at nauupong gaya ng puno, at tumatahang gaya ng hari sa hukbo, gaya ng nangaaliw sa nananangis.
我為他們選擇道路，又坐首位； 我如君王在軍隊中居住， 又如弔喪的安慰傷心的人。
