Job 28
1 Tunay na may mina na mayroong pilak, at dako na ukol sa ginto na kanilang pinagdadalisayan.
Zeker, er is een plaats, waaruit het zilver komt, Een oord, waar het goud wordt gewassen,
2 Bakal ay hinuhukay sa lupa, at tanso ay binububo mula sa bato.
Het ijzer uit de bodem gehaald, De steen tot koper gesmolten;
3 Ang tao'y naglalagay ng wakas sa kadiliman, at sumisiyasat hanggang sa kalayulayuang hangganan ng mga bato ng kadiliman at salimuot na kadiliman.
Waar men in de uiterste duisternis doordringt, En de diepste plekken doorvorst. In de rotsen, duister en somber.
4 Siya'y humuhukay ng malayo sa tinatahanan ng mga tao: nililimot ng paa na dumadaan nagbibitin doong malayo sa mga tao, sila'y umuugoy na paroo't parito.
Worden schachten gehakt door een volk, dat er niet hoort, Dat door de wandelaars wordt vergeten, Daar ver van de mensen hangt en zweeft;
5 Tungkol sa lupa, mula rito'y nanggagaling ang tinapay: at sa ilalim ay wari tinutuklap ng apoy.
En de aarde, waaruit het brood ontspruit, Wordt in haar ingewanden omgewoeld als door vuur.
6 Ang mga bato nito'y kinaroroonan ng mga zafiro. At ito'y may alabok na ginto.
Haar rotsen zijn de plaats van saffier, Haar stof bevat goud;
7 Yaong landas na walang ibong mangdadagit ay nakakaalam. Ni nakita man ng mata ng falkon:
De arend kent er de weg niet heen, Het valkenoog bespeurt hem niet;
8 Hindi natungtungan ng mga palalong hayop, ni naraanan man ng mabangis na leon,
De roofdieren betreden hem niet, De luipaard gaat er niet heen.
9 Kaniyang inilalabas ang kaniyang kamay sa batong pingkian; binabaligtad ng mga ugat ang mga bundok.
De mens slaat zijn hand aan de harde steen, Woelt de bergen om van hun grondslag af,
10 Siya'y nagbabangbang sa gitna ng mga bato; at ang kaniyang mata ay nakakakita ng bawa't mahalagang bagay.
Breekt gangen in de rotsen uit, Niets kostbaars ontsnapt aan zijn oog;
11 Kaniyang tinatalian ang mga lagaslas upang huwag umagos; at ang bagay na nakukubli ay inililitaw niya sa liwanag.
Hij zoekt de bronnen der stromen af, En brengt wat verborgen lag aan het licht.
12 Nguni't saan masusumpungan ang karunungan? At saan naroon ang dako ng pagkaunawa?
Maar de wijsheid, waar is zij te vinden, En waar is het oord van het inzicht?
13 Hindi nalalaman ng tao ang halaga niyaon; ni nasusumpungan man sa lupain ng may buhay.
De mens kent er de weg niet heen, In het land der levenden bevindt ze zich niet.
14 Sinasabi ng kalaliman. Wala sa akin: at sinasabi ng dagat: Hindi sumasaakin.
De afgrond roept: In mij is ze niet! De zee herhaalt: Ze is niet bij mij!
15 Hindi mabibili ng ginto, ni matitimbangan man ng pilak ang halaga niyaon.
Zij wordt niet gekocht voor het fijnste goud, Geen zilver gewogen, om haar te betalen;
16 Hindi mahahalagahan ng ginto sa Ophir, ng mahalagang onix, o ng zafiro.
Zij wordt niet geschat tegen goud van Ofir, Tegen kostbare onyx, noch saffier;
17 Ginto at salamin ay hindi maihahalintulad doon: ni maipagpapalit man sa mga hiyas na dalisay na ginto.
Geen goud, geen glaswerk kan haar evenaren, Geen gouden vaas is haar prijs.
18 Hindi mabibilang ang coral o ang cristal; Oo, ang halaga ng karunungan ay higit sa mga rubi.
Paarlen en kristal zijn naast haar niet in tel, Het vinden der wijsheid gaat dat van koralen te boven;
19 Ang topacio sa Etiopia ay hindi maipapantay doon, ni mahahalagahan man ng dalisay na ginto.
Topaas van Koesj kan het niet bij haar halen, Het zuiverst goud weegt niet tegen haar op.
20 Saan nanggagaling nga ang karunungan? At saan naroon ang dako ng pagkaunawa?
De wijsheid, waar komt zij vandaan; Het inzicht, waar is zijn plaats?
21 Palibhasa't nakukubli sa mga mata ng lahat na may buhay, at natatago sa mga ibon sa himpapawid.
Zij ligt verborgen voor het oog van al wat leeft, Verscholen voor de vogels in de lucht;
22 Ang kapahamakan at ang kamatayan ay nagsasabi, narinig namin ng aming mga pakinig ang bulungbulungan niyaon.
De onderwereld en dood roepen uit: Onze oren hebben enkel van haar bij geruchte gehoord.
23 Nauunawa ng Dios ang daan niyaon, at nalalaman niya ang dako niyaon.
Het is God, die de weg naar haar kent, Hij alleen weet, waar zij toeft.
24 Sapagka't tumitingin siya hanggang sa mga wakas ng lupa, at nakikita ang silong ng buong langit;
Want Hij blikte tot aan de grenzen der aarde, Zag al wat onder de hemel bestond:
25 Upang bigyan ng timbang ang hangin; Oo, kaniyang tinatakal ang tubig sa takalan.
Toen Hij het gewicht van de wind bepaalde, De maat voor het water bestemde;
26 Nang siya'y gumawa ng pasiya sa ulan, at ng daan sa kidlat ng kulog:
Toen Hij de regen zijn wet gaf, En de donder zijn weg.
27 Nang magkagayo'y nakita niya ito, at inihayag; kaniyang itinatag ito, oo, at siniyasat.
Toen aanschouwde Hij haar en verkondigde haar, Kende Hij haar en doorgrondde haar;
28 At sa tao ay sinabi niya, Narito, ang pagkatakot sa Dios ay siyang karunungan; at ang paghiwalay sa kasamaan ay pagkaunawa.
Maar Hij sprak tot den mens: Zie, de vreze des Heren is wijsheid, En het kwade te mijden is inzicht!
