Job 28

1 Tunay na may mina na mayroong pilak, at dako na ukol sa ginto na kanilang pinagdadalisayan.

Sølvet har jo sit Leje, som renses, sit Sted,

2 Bakal ay hinuhukay sa lupa, at tanso ay binububo mula sa bato.

Jern hentes op af Jorden, og Sten smeltes om til Kobber.

3 Ang tao'y naglalagay ng wakas sa kadiliman, at sumisiyasat hanggang sa kalayulayuang hangganan ng mga bato ng kadiliman at salimuot na kadiliman.

Paa Mørket gør man en Ende og ransager indtil de dybeste Kroge Mørkets og Mulmets Sten;

4 Siya'y humuhukay ng malayo sa tinatahanan ng mga tao: nililimot ng paa na dumadaan nagbibitin doong malayo sa mga tao, sila'y umuugoy na paroo't parito.

man bryder en Skakt under Foden, og glemte, foruden Fodfæste, hænger de svævende fjernt fra Mennesker.

5 Tungkol sa lupa, mula rito'y nanggagaling ang tinapay: at sa ilalim ay wari tinutuklap ng apoy.

Af Jorden fremvokser Brød, imedens dens Indre omvæltes som af Ild;

6 Ang mga bato nito'y kinaroroonan ng mga zafiro. At ito'y may alabok na ginto.

i Stenen der sidder Safiren, og der er Guldstøv i den.

7 Yaong landas na walang ibong mangdadagit ay nakakaalam. Ni nakita man ng mata ng falkon:

Stien derhen er Rovfuglen ukendt, Falkens Øje udspejder den ikke;

8 Hindi natungtungan ng mga palalong hayop, ni naraanan man ng mabangis na leon,

den trædes ikke af stolte Vilddyr, Løven skrider ej frem ad den.

9 Kaniyang inilalabas ang kaniyang kamay sa batong pingkian; binabaligtad ng mga ugat ang mga bundok.

Paa Flinten lægger man Haand og omvælter Bjerge fra Roden;

10 Siya'y nagbabangbang sa gitna ng mga bato; at ang kaniyang mata ay nakakakita ng bawa't mahalagang bagay.

i Klipperne hugger man Gange, alskens Klenodier skuer Øjet;

11 Kaniyang tinatalian ang mga lagaslas upang huwag umagos; at ang bagay na nakukubli ay inililitaw niya sa liwanag.

man tilstopper Strømmenes Kilder og bringer det skjulte for Lyset.

12 Nguni't saan masusumpungan ang karunungan? At saan naroon ang dako ng pagkaunawa?

Men Visdommen — hvor mon den findes, og hvor er Indsigtens Sted?

13 Hindi nalalaman ng tao ang halaga niyaon; ni nasusumpungan man sa lupain ng may buhay.

Mennesket kender ikke dens Vej, den findes ej i de levendes Land;

14 Sinasabi ng kalaliman. Wala sa akin: at sinasabi ng dagat: Hindi sumasaakin.

Dybet siger: »I mig er den ikke!« Havet: »Ej heller hos mig!«

15 Hindi mabibili ng ginto, ni matitimbangan man ng pilak ang halaga niyaon.

Man faar den ej for det fineste Guld, for Sølv kan den ikke købes,

16 Hindi mahahalagahan ng ginto sa Ophir, ng mahalagang onix, o ng zafiro.

den opvejes ikke med Ofirguld, med kostelig Sjoham eller Safir;

17 Ginto at salamin ay hindi maihahalintulad doon: ni maipagpapalit man sa mga hiyas na dalisay na ginto.

Guld og Glar kan ej maale sig med den, den faas ej i Bytte for gyldne Kar,

18 Hindi mabibilang ang coral o ang cristal; Oo, ang halaga ng karunungan ay higit sa mga rubi.

Krystal og Koraller ikke at nævne. At eje Visdom er mere end Perler,

19 Ang topacio sa Etiopia ay hindi maipapantay doon, ni mahahalagahan man ng dalisay na ginto.

Ætiopiens Topas kan ej maale sig med den, den opvejes ej med det rene Guld.

20 Saan nanggagaling nga ang karunungan? At saan naroon ang dako ng pagkaunawa?

Men Visdommen — hvor mon den kommer fra, og hvor er Indsigtens Sted?

21 Palibhasa't nakukubli sa mga mata ng lahat na may buhay, at natatago sa mga ibon sa himpapawid.

Den er dulgt for alt levendes Øje og skjult for Himmelens Fugle;

22 Ang kapahamakan at ang kamatayan ay nagsasabi, narinig namin ng aming mga pakinig ang bulungbulungan niyaon.

Afgrund og Død maa sige: »Vi hørte kun tale derom.«

23 Nauunawa ng Dios ang daan niyaon, at nalalaman niya ang dako niyaon.

Gud er kendt med dens Vej, han ved, hvor den har sit Sted;

24 Sapagka't tumitingin siya hanggang sa mga wakas ng lupa, at nakikita ang silong ng buong langit;

thi han skuer til Jordens Ender, alt under Himmelen ser han.

25 Upang bigyan ng timbang ang hangin; Oo, kaniyang tinatakal ang tubig sa takalan.

Dengang han fastsatte Vindens Vægt og maalte Vandet med Maal,

26 Nang siya'y gumawa ng pasiya sa ulan, at ng daan sa kidlat ng kulog:

da han satte en Lov for Regnen, afmærked Tordenskyen dens Vej,

27 Nang magkagayo'y nakita niya ito, at inihayag; kaniyang itinatag ito, oo, at siniyasat.

da skued og mønstred han den, han stilled den op og ransaged den.

28 At sa tao ay sinabi niya, Narito, ang pagkatakot sa Dios ay siyang karunungan; at ang paghiwalay sa kasamaan ay pagkaunawa.

Men til Mennesket sagde han: »Se, HERRENS Frygt, det er Visdom, at sky det onde er Indsigt.«