Job 27
1 At muling sinambit ni Job ang kaniyang talinhaga, at nagsabi,
Moreover Job continued his discourse, and said:
2 Buhay ang Dios, na siyang nagalis ng aking katuwiran, at ang Makapangyarihan sa lahat na siyang nagpapanglaw ng aking kaluluwa;
As God liveth, who hath rejected my cause, And the Almighty, who hath afflicted my soul;
3 (Sapagka't ang aking buhay ay buo pa sa akin, at ang espiritu ng Dios ay nasa mga butas ng aking ilong);
As long as my breath is in me, And the spirit of God is in my nostrils,
4 Tunay na ang aking mga labi ay hindi magsasalita ng kalikuan, ni ang aking dila man ay magsasaysay ng karayaan.
Never shall my lips speak falsehood, Nor my tongue utter deceit.
5 Malayo nawa sa aking kayo'y ariin kong ganap: Hanggang sa ako'y mamatay ay hindi ko aalisin sa akin ang aking pagtatapat.
God forbid that I should acknowledge you to be just: To my last breath will I assert my integrity.
6 Ang aking katuwiran ay aking pinanghahawakan at hindi ko bibitiwan: hindi ako aalipustain ng aking puso habang ako'y buhay.
I will hold fast my innocence, and not let it go; My heart reproacheth me for no part of my life.
7 Ang aking kaaway ay maging gaya nawa ng masama, at ang bumangon laban sa akin ay maging gaya nawa ng liko.
May mine enemy be as the wicked, And he that riseth up against me as the unrighteous!
8 Sapagka't ano ang pagasa ng di banal, bagaman siya'y makikinabang sa kaniya, pagka kinuha ng Dios ang kaniyang kaluluwa?
For what is the hope of the wicked, when God cutteth off his web, And taketh away his life?
9 Didinggin ba ng Dios ang kaniyang iyak, pagka ang kabagabagan ay dumating sa kaniya?
Will he listen to his cry, When trouble cometh upon him?
10 Makapagsasaya ba siya sa Makapangyarihan sa lahat, at tatawag sa Dios sa lahat ng mga panahon?
Can he delight himself in the Almighty, And call at all times upon God?
11 Aking tuturuan kayo ng tungkol sa kamay ng Dios; ang nasa Makapangyarihan sa lahat ay hindi ko ililihim.
I will teach you concerning the hand of God; That which is with the Almighty I will not conceal.
12 Narito, kayong lahat ay nangakakita; bakit nga kayo ay lubos na nawalan ng kabuluhan?
Behold, ye yourselves have all seen it; Why then do ye cherish such vain thoughts?
13 Ito ang bahagi ng masamang tao sa Dios, at ang mana ng mga mamimighati, na kanilang tinatanggap sa Makapangyarihan sa lahat.
This is the portion of the wicked man from God, —The inheritance which oppressors receive from the Almighty.
14 Kung ang kaniyang mga anak ay dumami, ay para sa tabak, at ang kaniyang lahi ay hindi mabubusog ng tinapay.
If his children be multiplied, it is for the sword; And his offspring shall not be satisfied with bread.
15 Yaong nangaiwan sa kaniya ay mangalilibing sa kamatayan, at ang kaniyang mga bao ay hindi magsisipanaghoy.
Those of them that escape shall be buried by Death, And their widows shall not bewail them.
16 Bagaman siya'y magbunton ng pilak na parang alabok, at maghahanda ng bihisan na parang putik;
Though he heap up silver as dust, And procure raiment as clay, —
17 Maihahanda niya, nguni't ang ganap ang magsusuot niyaon. At babahagihin ng walang sala ang pilak.
He may procure, but the righteous shall wear it, And the innocent shall share the silver.
18 Siya'y nagtatayo ng kaniyang bahay na gaya ng tanga, at gaya ng isang bantayan na ginagawa ng bantay.
He buildeth his house like the moth, Or like the shed which the watchman maketh.
19 Siya'y nahihigang mayaman, nguni't hindi siya pupulutin; kaniyang ididilat ang kaniyang mga mata, nguni't wala na siya.
The rich man lieth down, and is not buried; In the twinkling of an eye he is no more.
20 Mga kakilabutan ang tumatabon sa kaniya na gaya ng tubig; bagyo ang umaagaw sa kaniya sa kinagabihan,
Terrors pursue him like a flood; A tempest stealeth him away in the night.
21 Tinangay siya ng hanging silanganan, at siya'y nananaw; at pinapalis siya sa kaniyang kinaroroonang dako.
The east wind carrieth him away, and he perisheth; Yea, it sweepeth him away from his place.
22 Sapagka't hahalibasin siya ng Dios, at hindi magpapatawad; siya'y magpupumilit na tumakas sa kaniyang kamay.
God sendeth his arrows at him, and doth not spare; He would fain escape from His hand.
23 Ipapakpak ng mga tao ang kanilang mga kamay sa kaniya. At hihiyawan siya mula sa kaniyang kinaroroonang dako.
Men clap their hands at him, And hiss him away from his place.
