< Job 23 >
1 Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
Y RESPONDIÓ Job, y dijo:
2 Magpahanggang ngayo'y mapanghimagsik ang aking daing: ang bugbog sa akin ay lalong mabigat kaysa aking hibik.
Hoy también hablaré con amargura; que es más grave mi llaga que mi gemido.
3 Oh mano nawang maalaman ko kung saan ko masusumpungan siya, upang ako'y dumating hanggang sa kaniyang likmuan!
¡Quién me diera el saber dónde hallar á Dios! yo iría hasta su silla.
4 Aking aayusin ang aking usap sa harap niya, at pupunuin ko ang aking bibig ng mga pangangatuwiran.
Ordenaría juicio delante de él, y henchiría mi boca de argumentos.
5 Aking malalaman ang mga salita na kaniyang isasagot sa akin, at matatalastas ko kung ano ang kaniyang sasabihin sa akin.
Yo sabría lo que él me respondería, y entendería lo que me dijese.
6 Makikipagtalo ba siya sa akin sa kalakhan ng kaniyang kapangyarihan? Hindi; kundi pakikinggan niya ako.
¿Pleitearía conmigo con grandeza de fuerza? No: antes él la pondría en mí.
7 Doo'y makapangangatuwiran sa kaniya ang matuwid; sa gayo'y maliligtas ako magpakailan man sa aking hukom.
Allí el justo razonaría con él: y escaparía para siempre de mi juez.
8 Narito, ako'y nagpapatuloy, nguni't wala siya; at sa dakong likuran, nguni't hindi ko siya mamataan:
He aquí yo iré al oriente, y no lo [hallaré]; y al occidente, y no lo percibiré:
9 Sa kaliwa pagka siya'y gumagawa, nguni't hindi ko mamasdan siya: siya'y nagkukubli sa kanan, na hindi ko makita siya.
Si al norte él obrare, yo no lo veré; al mediodía se esconderá, y no lo veré.
10 Nguni't nalalaman niya ang daang aking nilalakaran; pagka kaniyang nasubok ako ay lalabas akong parang ginto.
Mas él conoció mi camino: probaráme, y saldré como oro.
11 Ang aking paa ay sumunod na lubos sa kaniyang mga hakbang. Ang kaniyang daan ay aking iningatan, at hindi ako lumiko.
Mis pies tomaron su rastro; guardé su camino, y no me aparté.
12 Ako'y hindi humiwalay sa utos ng kaniyang mga labi; aking pinagyaman ang mga salita ng kaniyang bibig ng higit kay sa aking kailangang pagkain.
Del mandamiento de sus labios nunca me separé; guardé las palabras de su boca más que mi comida.
13 Nguni't siya'y sa isang akala, at sinong makapagpapabalik sa kaniya? At kung ano ang ninanasa ng kaniyang kaluluwa siya nga niyang ginagawa.
Empero si él [se determina] en una cosa, ¿quién lo apartará? Su alma deseó, é hizo.
14 Sapagka't kaniyang isinasagawa ang itinakda sa akin: at maraming gayong mga bagay ang nasa kaniya.
El pues acabará lo que ha determinado de mí: y muchas cosas como estas hay en él.
15 Kaya't ako'y nababagabag sa kaniyang harapan; pagka aking binubulay, ay natatakot ako sa kaniya.
Por lo cual yo me espanto en su presencia: consideraré, y temerélo.
16 Dahil sa pinapanglupaypay ng Dios ang aking puso, at binagabag ako ng Makapangyarihan sa lahat:
Dios ha enervado mi corazón, y hame turbado el Omnipotente.
17 Sapagka't hindi ako inihiwalay sa harap ng kadiliman, ni tinakpan man niya ang salimuot na kadiliman sa aking mukha.
¿Por qué no fuí yo cortado delante de las tinieblas, y cubrió con oscuridad mi rostro?