< Job 23 >
1 Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
Then responded Job, and said: —
2 Magpahanggang ngayo'y mapanghimagsik ang aking daing: ang bugbog sa akin ay lalong mabigat kaysa aking hibik.
Even to-day, is my complaint rebellion? His hand, is heavier than my groaning.
3 Oh mano nawang maalaman ko kung saan ko masusumpungan siya, upang ako'y dumating hanggang sa kaniyang likmuan!
Oh that I knew where I might find him! I would come even unto his dwelling-place;
4 Aking aayusin ang aking usap sa harap niya, at pupunuin ko ang aking bibig ng mga pangangatuwiran.
I would set out, before him, a plea, and, my mouth, would I fill with arguments;
5 Aking malalaman ang mga salita na kaniyang isasagot sa akin, at matatalastas ko kung ano ang kaniyang sasabihin sa akin.
I would note the words wherewith he would respond to me, and would mark what he would say to me.
6 Makikipagtalo ba siya sa akin sa kalakhan ng kaniyang kapangyarihan? Hindi; kundi pakikinggan niya ako.
Would he, with fulness of might, contend with me? Nay, surely, he, would give heed to me!
7 Doo'y makapangangatuwiran sa kaniya ang matuwid; sa gayo'y maliligtas ako magpakailan man sa aking hukom.
There an upright man, might reason with him, so should I deliver myself completely from my judge.
8 Narito, ako'y nagpapatuloy, nguni't wala siya; at sa dakong likuran, nguni't hindi ko siya mamataan:
Behold! eastward, I go, but he is not there, and, westward, but I perceive him not;
9 Sa kaliwa pagka siya'y gumagawa, nguni't hindi ko mamasdan siya: siya'y nagkukubli sa kanan, na hindi ko makita siya.
On the north, where he worketh, but I get no vision, He hideth himself on the south that I cannot see him.
10 Nguni't nalalaman niya ang daang aking nilalakaran; pagka kaniyang nasubok ako ay lalabas akong parang ginto.
But, he, knoweth the way that I choose, Having tried me, as gold, I shall come forth.
11 Ang aking paa ay sumunod na lubos sa kaniyang mga hakbang. Ang kaniyang daan ay aking iningatan, at hindi ako lumiko.
Of his steps, my foot taketh hold, His way, have I kept, and not swerved;
12 Ako'y hindi humiwalay sa utos ng kaniyang mga labi; aking pinagyaman ang mga salita ng kaniyang bibig ng higit kay sa aking kailangang pagkain.
The command of his lips, and would not go back, and, in my bosom, have I treasured the words of his lips.
13 Nguni't siya'y sa isang akala, at sinong makapagpapabalik sa kaniya? At kung ano ang ninanasa ng kaniyang kaluluwa siya nga niyang ginagawa.
But, he, is one, and who can turn him? What his soul desired, he hath done.
14 Sapagka't kaniyang isinasagawa ang itinakda sa akin: at maraming gayong mga bagay ang nasa kaniya.
Surely he will accomplish what is decreed for me, and, many such things, hath he in store.
15 Kaya't ako'y nababagabag sa kaniyang harapan; pagka aking binubulay, ay natatakot ako sa kaniya.
For this cause, from his presence, am I driven in fear, I diligently consider and am kept back from him in dread:
16 Dahil sa pinapanglupaypay ng Dios ang aking puso, at binagabag ako ng Makapangyarihan sa lahat:
Yea, GOD, hath made timid my heart, and, the Almighty, hath put me in terror.
17 Sapagka't hindi ako inihiwalay sa harap ng kadiliman, ni tinakpan man niya ang salimuot na kadiliman sa aking mukha.
Because I was not cut off before the darkness, nor, before my face, did the gloom form a shroud.