Job 23

1 Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,

Job replied,

2 Magpahanggang ngayo'y mapanghimagsik ang aking daing: ang bugbog sa akin ay lalong mabigat kaysa aking hibik.

“Just the same, my complaints today remain bitter. In spite of my groaning he is still punishing me.

3 Oh mano nawang maalaman ko kung saan ko masusumpungan siya, upang ako'y dumating hanggang sa kaniyang likmuan!

If only I knew where I could find him so I could go to where he sits in judgment.

4 Aking aayusin ang aking usap sa harap niya, at pupunuin ko ang aking bibig ng mga pangangatuwiran.

There I would lay out my case before him and present all my arguments in full.

5 Aking malalaman ang mga salita na kaniyang isasagot sa akin, at matatalastas ko kung ano ang kaniyang sasabihin sa akin.

I would discover how he would answer me and learn what he has to say to me.

6 Makikipagtalo ba siya sa akin sa kalakhan ng kaniyang kapangyarihan? Hindi; kundi pakikinggan niya ako.

Would he fight against me using his mighty power? No, he would pay attention to what I have to say.

7 Doo'y makapangangatuwiran sa kaniya ang matuwid; sa gayo'y maliligtas ako magpakailan man sa aking hukom.

There a good person could reason with him, and I would be acquitted forever by my judge.

8 Narito, ako'y nagpapatuloy, nguni't wala siya; at sa dakong likuran, nguni't hindi ko siya mamataan:

If I go to the east, he's not there; if I go the west, I don't find him.

9 Sa kaliwa pagka siya'y gumagawa, nguni't hindi ko mamasdan siya: siya'y nagkukubli sa kanan, na hindi ko makita siya.

If he's working in the north, I don't perceive him; if he's moving south, I don't see him.

10 Nguni't nalalaman niya ang daang aking nilalakaran; pagka kaniyang nasubok ako ay lalabas akong parang ginto.

Yet he always knows where I'm going. When he has proved me, I will come out shining like gold.

11 Ang aking paa ay sumunod na lubos sa kaniyang mga hakbang. Ang kaniyang daan ay aking iningatan, at hindi ako lumiko.

I have kept in step with him; I have followed his way without turning aside.

12 Ako'y hindi humiwalay sa utos ng kaniyang mga labi; aking pinagyaman ang mga salita ng kaniyang bibig ng higit kay sa aking kailangang pagkain.

I have not neglected his commands, for I value what he has told me to do more than the food I eat every day.

13 Nguni't siya'y sa isang akala, at sinong makapagpapabalik sa kaniya? At kung ano ang ninanasa ng kaniyang kaluluwa siya nga niyang ginagawa.

But God is unchangeable—who can turn him from his purposes? He does whatever he wants to do.

14 Sapagka't kaniyang isinasagawa ang itinakda sa akin: at maraming gayong mga bagay ang nasa kaniya.

So he will finish whatever he has planned for me—and he has many plans for me.

15 Kaya't ako'y nababagabag sa kaniyang harapan; pagka aking binubulay, ay natatakot ako sa kaniya.

That's why I'm terrified at meeting him; when I think of him I tremble with fear.

16 Dahil sa pinapanglupaypay ng Dios ang aking puso, at binagabag ako ng Makapangyarihan sa lahat:

God has made me faint-hearted; the Almighty has scared me to death.

17 Sapagka't hindi ako inihiwalay sa harap ng kadiliman, ni tinakpan man niya ang salimuot na kadiliman sa aking mukha.

Yet I'm still here despite the dark—even though I can't see through the utter darkness.