Job 22
1 Nang magkagayo'y sumagot si Eliphaz na Temanita, at nagsabi,
І заговорив теманянин Еліфа́з та й сказав:
2 Mapapakinabangan ba ang tao ng Dios? Tunay na siyang pantas ay nakikinabang sa kaniyang sarili.
„Чи для Бога люди́на кори́сна? Бо мудрий кори́сний самому собі!
3 May kasayahan ba sa Makapangyarihan sa lahat na ikaw ay matuwid? O may pakinabang ba sa kaniya na iyong pinasasakdal ang iyong mga lakad?
Хіба Всемогу́тній бажає, щоб ти ніби праведним був? І що за ко́ристь Йому, як дороги свої ти вважаєш невинними сам?
4 Dahil ba sa iyong takot sa kaniya na kaniyang sinasaway ka, na siya'y pumasok sa iyo sa kahatulan?
Чи Він буде карати, тебе боячи́сь, і чи пі́де з тобою на суд?
5 Hindi ba malaki ang iyong kasamaan? Ni wala mang anomang wakas sa iyong mga kasamaan.
Хіба твоє зло не велике? Таж твоїм беззако́нням немає кінця!
6 Sapagka't ikaw ay kumuha ng sangla ng iyong kapatid sa wala, at iyong hinubdan ng kanilang suot ang hubad.
Таж з братів своїх брав ти заста́ву даремно, а з наго́го одежу стягав!
7 Ikaw ay hindi nagbigay ng tubig sa pagod upang uminom, at ikaw ay nagkait ng tinapay sa gutom.
Не поїв ти водою знемо́женого, і від голодного стримував хліб.
8 Nguni't tungkol sa makapangyarihang tao, siya'y nagtatangkilik ng lupa; at ang marangal na tao, ay tumatahan doon.
А си́льна люди́на — то їй оцей край, і поче́сний у ньому сидітиме.
9 Iyong pinayaong walang dala ang mga babaing bao, at ang mga kamay ng ulila ay nangabali.
Ти напо́рожньо вдів відсилав, і сирі́тські раме́на гноби́лись, —
10 Kaya't ang mga silo ay nangasa palibot mo, at biglang takot ay bumabagabag sa iyo,
тому па́стки тебе оточи́ли, і жахає тебе наглий страх,
11 O kadiliman, upang huwag kang makakita. At kasaganaan ng tubig ay tumatabon sa iyo.
твоє світло стемні́ло, нічого не бачиш, і велика вода закриває тебе.
12 Hindi ba ang Dios ay nasa kaitaasan ng langit? At, narito, ang kataasan ng mga bituin, pagkataastaas nila!
Чи ж Бог не високий, як небо? Та на зо́рі уго́ру поглянь, які стали високі вони!
13 At iyong sinasabi, Anong nalalaman ng Dios? Makahahatol ba siya sa salisalimuot na kadiliman?
А ти кажеш: „Що ві́дає Бог? Чи судитиме Він через млу?
14 Masinsing alapaap ang tumatakip sa kaniya, na siya'y hindi nakakakita; at siya'y lumalakad sa balantok ng langit.
Хмари — завіса Йому, й Він не бачить, і ходить по кру́зі небесному“.
15 Iyo bang pagpapatuluyan ang dating daan, na nilakaran ng mga masamang tao?
Чи ти будеш триматись дороги відвічної, що нею ступа́ли безбожні,
16 Na siyang mga naalis bago dumating ang kanilang kapanahunan. Na ang patibayan ay nahuhong parang agos:
що невча́сно були вони згу́блені, що річка розлита, підвалина їх,
17 Na nagsabi sa Dios: Lumayo ka sa amin; at, anong magagawa sa amin ng Makapangyarihan sa lahat?
що до Бога казали вони: „Відступися від нас!“та: „Що́ зробить для нас Всемогутній?“
18 Gayon ma'y pinuno niya ang kanilang mga bahay ng mga mabuting bagay; nguni't ang payo ng masama ay malayo sa akin.
А Він доми їхні напо́внив добром! Але віддалилась від мене порада безбожних!
19 Nakikita ng mga matuwid at nangatutuwa; at tinatawanang mainam ng walang sala:
Справедливі це бачать та ті́шаться, і насміхається з нього невинний:
20 Na nagsasabi, Walang pagsalang silang nagsisibangon laban sa atin ay nahiwalay, at ang nalabi sa kanila ay sinupok ng apoy.
„Справді ви́гублений наш противник, а останок їх ви́жер огонь!“
21 Makipagkilala ka sa kaniya, at ikaw ay mapayapa: anopa't ang mabuti ay darating sa iyo.
Заприязни́ся із Ним, та й май спо́кій, — цим при́йде на тебе добро́.
22 Iyong tanggapin, isinasamo ko sa iyo, ang kautusan mula sa kaniyang bibig, at ilagak mo ang kaniyang mga salita sa iyong puso.
Зако́на візьми з Його уст, а слова Його в серце своє поклади.
23 Kung ikaw ay bumalik sa Makapangyarihan sa lahat, ay matatayo ka; kung iyong ilayo ang kalikuan sa iyong mga tolda.
Якщо ве́рнешся до Всемогутнього, — будеш збудо́ваний, і віддали́ш беззаконня з наметів своїх.
24 At ilagay mo ang iyong kayamanan sa alabok, at ang ginto ng Ophir sa gitna ng mga bato ng mga batis:
І викинь до по́роху золото, і мов камінь з потоку офі́рське те золото, —
25 At ang Makapangyarihan sa lahat ay magiging iyong kayamanan, at mahalagang pilak sa iyo.
і буде тобі Всемогу́тній за золото та за срі́бло блискуче тобі!
26 Sapagka't ikaw ay magagalak nga ng iyong sarili sa Makapangyarihan sa lahat, at iyong itataas ang iyong mukha sa Dios.
Бо тоді Всемогутнього ти покохаєш і до Бога піді́ймеш обличчя своє, —
27 Ikaw ay dadalangin sa kaniya, at kaniyang didinggin ka: at iyong babayaran ang iyong mga panata.
будеш благати Його — й Він почує тебе, і ти обітниці свої надолу́жиш.
28 Ikaw nama'y magpapasiya ng isang bagay, at ito'y matatatag sa iyo; at liwanag ay sisilang sa iyong mga daan.
А що́ постано́виш, то ви́повниться те тобі, й на дорогах твоїх буде ся́яти світло.
29 Pagka inilulugmok ka nila, ay iyong sasabihin: Magpakataas; at ililigtas niya ang mapagpakumbabang tao.
Бо знижує Він спину пи́шного, хто ж смиренний, тому помагає.
30 Kaniyang ililigtas, pati ng hindi banal: Oo, siya'y maliligtas sa kalinisan ng iyong mga kamay.
Рятує Він і небезви́нного, і той чистото́ю твоїх рук урято́ваний буде“.
