Job 21
1 Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
Så tog Job til Orde og svarede:
2 Pakinggan ninyong mainam ang aking pananalita; at ito'y maging inyong mga kaaliwan.
"Hør dog, hør mine Ord, lad det være Trøsten, I giver!
3 Pagdalitaan ninyo ako, at ako nama'y magsasalita, at pagkatapos na ako'y makapagsalita, ay manuya kayo.
Find jer nu i, at jeg taler, siden kan I jo håne!
4 Tungkol sa akin, ay sa tao ba ang aking daing? At bakit hindi ako maiinip?
Gælder min Klage Mennesker? Hvi skulde jeg ej være utålmodig?
5 Tandaan ninyo ako, at matigilan kayo. At ilagay ninyo ang inyong kamay sa inyong bibig,
Vend jer til mig og stivn af Rædsel, læg Hånd på Mund!
6 Pagka aking naaalaala nga ay nababagabag ako, at kikilabutan ang humahawak sa aking laman.
Jeg gruer, når jeg tænker derpå, mit Legeme gribes af Skælven:
7 Bakit nabubuhay ang masama, nagiging matanda, oo, nagiging malakas ba sa kapangyarihan?
De gudløse, hvorfor lever de, bliver gamle, ja vokser i Kraft?
8 Ang kanilang binhi ay natatatag nakasama nila sa kanilang paningin, at ang kanilang mga suwi ay nasa harap ng kanilang mga mata.
Deres Æt har de blivende hos sig, deres Afkom for deres Øjne;
9 Ang kanilang mga bahay ay tiwasay na walang takot, kahit ang pamalo man ng Dios ay wala sa kanila.
deres Huse er sikre mod Rædsler, Guds Svøbe rammer dem ikke;
10 Ang kanilang baka ay naglilihi, at hindi nababaog; ang kanilang baka ay nanganganak, at hindi napapahamak ang kaniyang guya.
ej springer deres Tyr forgæves, Koen kælver, den kaster ikke;
11 Kaniyang inilabas ang kanilang mga bata na gaya ng kawan, at ang kanilang mga anak ay nangagsasayawan,
de slipper deres Drenge ud som Får, deres Børneflok boltrer sig ret;
12 Sila'y nangagaawitan na katugma ng pandereta at alpa, at nangagkakatuwa sa tunog ng plauta.
de synger til Pauke og Citer, er glade til Fløjtens Toner;
13 Kanilang ginugugol ang kanilang mga kaarawan sa kaginhawahan, at sa isang sandali ay nagsisilusong sila sa Sheol. (Sheol h7585)
de lever deres Dage i Lykke og synker med Fred i Dødsriget, (Sheol h7585)
14 At sinasabi nila sa Dios: Lumayo ka sa amin; sapagka't hindi namin ninanasa ang pagkaalam ng inyong mga lakad.
skønt de siger til Gud: "Gå fra os, at kende dine Veje er ikke vor Lyst!
15 Ano ang Makapangyarihan sa lahat na siya'y paglilingkuran namin? At anong pakinabang magkakaroon kami, kung kami ay magsidalangin sa kaniya?
Den Almægtige? Hvad han? Skal vi tjene ham? Hvad Gavn at banke på hos ham?"
16 Narito, ang kanilang kaginhawahan ay wala sa kanilang kamay: ang payo ng masama ay malayo sa akin.
Er ej deres Lykke i deres Hånd og gudløses Råd ham fjernt?
17 Gaano kadalas pinapatay ang ilawan ng masama? Na ang kanilang kapahamakan ay dumarating ba sa kanila? Na nagbabahagi ba ang Dios ng mga kapanglawan sa kaniyang galit?
Når går de gudløses Lampe ud og når kommer Ulykken over dem? Når deler han Loddet ud i sin Vrede,
18 Na sila'y gaya ng dayami sa harap ng hangin, at gaya ng ipa na tinatangay ng bagyo?
så de bliver som Strå for Vinden, som Avner, Storm fører bort?
19 Inyong sinasabi, Inilalapat ng Dios ang kaniyang parusa sa kaniyang mga anak. Gantihin sa kaniyang sarili upang maalaman niya.
Gemmer Gud hans Ulykkeslod til hans Børn? Ham selv gengælde han, så han mærker det,
20 Makita ng kaniyang mga mata ang kaniyang pagkagiba, at uminom siya ng poot ng Makapangyarihan sa lahat.
lad ham selv få sit Vanheld at se, den Almægtiges Vrede at drikke!
21 Sapagka't anong kasayahan magkakaroon siya sa kaniyang bahay pagkamatay niya, pagka ang bilang ng kaniyang mga buwan ay nahiwalay sa gitna?
Thi hvad bryder han sig siden om sit Hus, når hans Måneders Tal er udrundet?
22 May makapagtuturo ba ng kaalaman sa Dios? Dangang kaniyang hinahatulan yaong nangasa mataas.
Kan man vel tage Gud i Skole, ham, som dømmer de højeste Væsner?
23 Isa'y namamatay sa kaniyang lubos na kalakasan, palibhasa't walang bahala at tahimik:
En dør jo på Lykkens Tinde, helt tryg og så helt uden Sorger:
24 Ang kaniyang mga suso ay puno ng gatas, at ang utak ng kaniyang mga buto ay halumigmig.
hans Spande er fulde af Mælk, hans Knogler af saftig Marv;
25 At ang iba'y namamatay sa paghihirap ng kaluluwa, at kailan man ay hindi nakakalasa ng mabuti.
med bitter Sjæl dør en anden og har aldrig nydt nogen Lykke;
26 Sila'y nahihigang magkakasama sa alabok, at tinatakpan sila ng uod.
de lægger sig begge i Jorden, og begge dækkes af Orme!
27 Narito, aking nalalaman ang inyong pagiisip, at ang mga maling haka ng inyong inaakala laban sa akin.
Se, jeg kender så vel eders Tanker og de Rænker, I spinder imod mig,
28 Sapagka't inyong sinasabi, Saan naroon ang bahay ng prinsipe? At saan naroon ang tolda na tinatahanan ng masama?
når I siger: "Hvor er Stormandens Hus og det Telt, hvor de gudløse bor?"
29 Hindi ba ninyo itinanong sa kanilang nangagdadaan? At hindi ba ninyo nalalaman ang kanilang mga pinagkakakilanlan?
Har I aldrig spurgt de berejste og godkendt deres Beviser:
30 Na ang masamang tao ay natataan sa kaarawan ng kasakunaan? Na sila'y pinapatnubayan sa kaarawan ng kapootan?
Den onde skånes på Ulykkens Dag og frelses på Vredens Dag.
31 Sinong magpapahayag ng kaniyang lakad sa kaniyang mukha? At sinong magbabayad sa kaniya ng kaniyang ginawa?
Hvem foreholder ham vel hans Færd, gengælder ham, hvad han gør?
32 Gayon ma'y dadalhin siya sa libingan, at magbabantay ang mga tao sa libingan.
Til Graven bæres han hen, ved hans Gravhøj holdes der Vagt;
33 Ang mga bugal ng libis ay mamabutihin niya, at lahat ng tao ay magsisisunod sa kaniya, gaya ng nauna sa kaniya na walang bilang.
i Dalbunden hviler han sødt, Alverden følger så efter, en Flok uden Tal gik forud for ham.
34 Paano ngang inyong aaliwin ako ng walang kabuluhan, dangang sa inyong mga sagot ang naiiwan lamang ay kabulaanan?
Hvor tom er den Trøst, som I giver! Eders Svar - kun Svig er tilbage!
