Job 19
1 Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
Then responded Job, and said: —
2 Hanggang kailan pahihirapan ninyo ang aking kaluluwa, at babagabagin ako ng mga salita?
How long will ye grieve my soul? or crush me with words?
3 Ng makasangpung ito ay pinulaan ninyo ako: kayo'y hindi nangapapahiya na nangagpapahirap sa akin.
These ten times, have ye reviled me, Shameless ye wrong me.
4 At kahima't ako'y magkamali, ang aking kamalian ay maiwan sa aking sarili.
And even if indeed I have erred, with myself lodgeth mine error.
5 Kung tunay na kayo'y magpapakalaki laban sa akin, at ipakikipagtalo laban sa akin ang kakutyaan ko:
If indeed, against me, ye must needs magnify yourselves, and plead, against me, my reproach.
6 Talastasin ninyo ngayon na inilugmok ako ng Dios, at inikid ako ng kaniyang silo.
Know, then, that, God, hath overthrown me, and, within his net, enclosed me.
7 Narito, ako'y humihiyaw dahil sa kamalian, nguni't hindi ako dinidinig; ako'y humihiyaw ng tulong, nguni't walang kahatulan.
Lo! I cry—out: Violence! but receive no answer, I cry aloud, but there is no vindication;
8 Kaniyang pinadiran ang aking daan upang huwag akong makaraan, at naglagay ng kadiliman sa aking mga landas.
My way, hath he walled up, that I cannot pass, and, upon my paths, hath he made darkness rest;
9 Hinubaran niya ako ng aking kaluwalhatian, at inalis ang putong sa aking ulo.
My glory—from off me, hath he stripped, and hath removed the crown of my head;
10 Kaniyang inilugmok ako sa bawa't dako, at ako'y nananaw: at ang aking pagasa ay binunot niyang parang punong kahoy.
He hath ruined me on every side, and I am gone, and he hath taken away—like a tree—my hope;
11 Kaniya rin namang pinapagalab ang kaniyang pagiinit laban sa akin, at ibinilang niya ako sa kaniya na gaya ng isa sa kaniyang mga kaaway,
Yea he hath kindled against me his anger, and accounted me towards him like unto his adversaries;
12 Ang kaniyang mga hukbo ay dumarating na magkakasama, at ipinagpatuloy ang kanilang lakad laban sa akin, at kinubkob ang palibot ng aking tolda.
Together, enter his troops and have cast up, against me, their mound, and have encamped all around my tent;
13 Inilayo niya ang aking mga kapatid sa akin, at ang aking mga kakilala ay pawang nangiba sa akin.
My Brethren—from beside me, hath he moved far away, and, mine acquaintance, are wholly estranged from me;
14 Ang aking mga kamaganak ay nangagsilayo, at nilimot ako ng aking mga kasamasamang kaibigan.
Failed me, have my near of kin, and, mine intimate acquaintances, have forgotten me;
15 Silang nagsisitahan sa aking bahay, at ang aking mga lingkod na babae, ay ibinibilang akong manunuluyan; ako'y naging kaiba sa kanilang paningin.
Ye guests of my house and my maidens, A stranger, have ye accounted me, An alien, have I become in their eyes;
16 Aking tinatawag ang aking lingkod, at hindi ako sinasagot, bagaman sinasamo ko siya ng aking bibig.
To mine own servant, I called, and he would not answer, With mine own mouth, I kept entreating him;
17 Ang aking hininga ay iba sa aking asawa, at ang aking pamanhik sa mga anak ng tunay kong ina.
My breath, is strange to my wife, and I am loathsome to the sons of my own mother;
18 Pati ng mga bata ay humahamak sa akin; kung ako'y bumangon, sila'y nangagsasalita ng laban sa akin:
Even young children, despise me, I rise up, and they speak against me;
19 Lahat ng aking mahal na kaibigan ay nangayayamot sa akin: at ang aking minamahal ay nagsipihit ng laban sa akin,
All the men of mine intimate circle abhor me, and, these whom I loved, have turned against me;
20 Ang aking buto ay dumidikit sa aking balat at sa aking laman, at ako'y nakatanan ng sukat sa balat ng aking mga ngipin.
Unto my skin and unto my flesh, have my bones cleaved, and I have escaped with the akin of my teeth.
21 Mahabag kayo sa akin, mahabag kayo sa akin, Oh kayong mga kaibigan ko; sapagka't kinilos ako ng kamay ng Dios,
Pity me! pity me! ye, my friends, for, the hand of GOD, hath stricken me!
22 Bakit ninyo ako inuusig na gaya ng Dios. At hindi pa kayo nasisiyahan sa akin laman?
Wherefore should ye persecute me as GOD? and, with my flesh, should not he satisfied?
23 Oh mangasulat nawa ngayon ang aking mga salita! Oh mangalagda nawa sa isang aklat!
Oh, then, that my words, could be written, Oh that, in a record, they could be inscribed:
24 Ng isa nawang panulat na bakal at tingga, na mangaukit nawa sa bato magpakailan man!
That, with a stylus of iron and [with] lead, for all time—in the rock, they could be graven!
25 Nguni't talastas ko na manunubos sa akin ay buhay, at siya'y tatayo sa lupa sa kahulihulihan:
But, I, know that, my redeemer, liveth, and, as the Last over [my] dust, will he arise;
26 At pagkatapos na magibang ganito ang aking balat, gayon ma'y makikita ko ang Dios sa aking laman:
And, though, after my skin is struck off, this [followeth], yet, apart from my flesh, shall I see GOD:
27 Siyang makikita ko ng sarili, at mamamasdan ng aking mga mata, at hindi ng iba. Ang aking puso ay natutunaw sa loob ko.
Whom, I myself, shall see, on my side, and, mine own eyes, [shall] have looked upon, and not those of a stranger. Exhausted are my deepest desires in my bosom!
28 Kung inyong sabihin: paanong aming pag-uusigin siya? Dangang ang kadahilanan ay nasusumpungan sa akin;
Surely ye should say—Why should we persecute him? seeing, the root of the matter, is found in me.
29 Mangatakot kayo sa tabak: sapagka't ang kapootan ang nagdadala ng mga parusa ng tabak, upang inyong malaman na may kahatulan.
Be ye afraid—on your part—of the face of the sword, because, wrath, [bringeth] the punishments of the sword, to the end ye may know the Almighty.
