Job 19
1 Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
Job replied,
2 Hanggang kailan pahihirapan ninyo ang aking kaluluwa, at babagabagin ako ng mga salita?
“How long will you go on tormenting me? How long will you go on crushing me with words?
3 Ng makasangpung ito ay pinulaan ninyo ako: kayo'y hindi nangapapahiya na nangagpapahirap sa akin.
Ten times already you have humiliated me. Aren't you ashamed for treating me so badly?
4 At kahima't ako'y magkamali, ang aking kamalian ay maiwan sa aking sarili.
Even if I did sin, that's my problem, and has nothing to do with you.
5 Kung tunay na kayo'y magpapakalaki laban sa akin, at ipakikipagtalo laban sa akin ang kakutyaan ko:
You think you're so much better than me, and you use my degradation against me.
6 Talastasin ninyo ngayon na inilugmok ako ng Dios, at inikid ako ng kaniyang silo.
But you should realize that it's God who has wronged me, he has trapped me in his net.
7 Narito, ako'y humihiyaw dahil sa kamalian, nguni't hindi ako dinidinig; ako'y humihiyaw ng tulong, nguni't walang kahatulan.
Even though I cry for help, I get no answer; even though I shout my objections, I get no justice.
8 Kaniyang pinadiran ang aking daan upang huwag akong makaraan, at naglagay ng kadiliman sa aking mga landas.
God has walled me in so I can't escape; he has plunged my path into darkness.
9 Hinubaran niya ako ng aking kaluwalhatian, at inalis ang putong sa aking ulo.
He has stripped my honor from me; he has taken away my reputation.
10 Kaniyang inilugmok ako sa bawa't dako, at ako'y nananaw: at ang aking pagasa ay binunot niyang parang punong kahoy.
He tears me down from all sides until I am finished; he has destroyed my hope like a tree that is uprooted.
11 Kaniya rin namang pinapagalab ang kaniyang pagiinit laban sa akin, at ibinilang niya ako sa kaniya na gaya ng isa sa kaniyang mga kaaway,
His anger burns against me; he treats me as one of his enemies.
12 Ang kaniyang mga hukbo ay dumarating na magkakasama, at ipinagpatuloy ang kanilang lakad laban sa akin, at kinubkob ang palibot ng aking tolda.
God's troops assemble to attack me. They build ramparts against me. They encircle and besiege my home.
13 Inilayo niya ang aking mga kapatid sa akin, at ang aking mga kakilala ay pawang nangiba sa akin.
He has driven my brothers far away from me; all my former friends are estranged from me.
14 Ang aking mga kamaganak ay nangagsilayo, at nilimot ako ng aking mga kasamasamang kaibigan.
My relatives have abandoned me; my close friends have forgotten me.
15 Silang nagsisitahan sa aking bahay, at ang aking mga lingkod na babae, ay ibinibilang akong manunuluyan; ako'y naging kaiba sa kanilang paningin.
My house guests and my maidservants treat me as a stranger—to them I have become a foreigner.
16 Aking tinatawag ang aking lingkod, at hindi ako sinasagot, bagaman sinasamo ko siya ng aking bibig.
I call my servant, but he doesn't reply. I have to beg him!
17 Ang aking hininga ay iba sa aking asawa, at ang aking pamanhik sa mga anak ng tunay kong ina.
I am repulsive to my wife, and I am loathsome to my own brothers.
18 Pati ng mga bata ay humahamak sa akin; kung ako'y bumangon, sila'y nangagsasalita ng laban sa akin:
Even young children despise me; when I stand up they ridicule me.
19 Lahat ng aking mahal na kaibigan ay nangayayamot sa akin: at ang aking minamahal ay nagsipihit ng laban sa akin,
All my closest friends despise me, and those I loved have turned on me.
20 Ang aking buto ay dumidikit sa aking balat at sa aking laman, at ako'y nakatanan ng sukat sa balat ng aking mga ngipin.
I've been reduced to skin and bones and I survive by the skin of my teeth.
21 Mahabag kayo sa akin, mahabag kayo sa akin, Oh kayong mga kaibigan ko; sapagka't kinilos ako ng kamay ng Dios,
Have pity on me, my friends, have pity on me, because God has struck me down!
22 Bakit ninyo ako inuusig na gaya ng Dios. At hindi pa kayo nasisiyahan sa akin laman?
Why are you persecuting me like God does? Aren't you satisfied with getting your pound of flesh?
23 Oh mangasulat nawa ngayon ang aking mga salita! Oh mangalagda nawa sa isang aklat!
I wish my words could be written down, recorded in a book,
24 Ng isa nawang panulat na bakal at tingga, na mangaukit nawa sa bato magpakailan man!
or engraved with an iron pen and molten lead in the rock forever.
25 Nguni't talastas ko na manunubos sa akin ay buhay, at siya'y tatayo sa lupa sa kahulihulihan:
I know my Redeemer is alive, and that he shall finally take the stand for me on the earth.
26 At pagkatapos na magibang ganito ang aking balat, gayon ma'y makikita ko ang Dios sa aking laman:
Even though my skin is destroyed, in my body I shall see God.
27 Siyang makikita ko ng sarili, at mamamasdan ng aking mga mata, at hindi ng iba. Ang aking puso ay natutunaw sa loob ko.
I myself will see him—with my own eyes, and not those of someone else! The thought overcomes me!
28 Kung inyong sabihin: paanong aming pag-uusigin siya? Dangang ang kadahilanan ay nasusumpungan sa akin;
You say to yourselves, ‘How can we make him suffer so he can see he is the source of his problems?’
29 Mangatakot kayo sa tabak: sapagka't ang kapootan ang nagdadala ng mga parusa ng tabak, upang inyong malaman na may kahatulan.
You yourselves should fear being punished by God, for you know anger brings God's punishment that accompanies judgment.”
