< Job 19 >
1 Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
Job progovori i reče:
2 Hanggang kailan pahihirapan ninyo ang aking kaluluwa, at babagabagin ako ng mga salita?
“TÓa dokle ćete mučit' dušu moju, dokle ćete me riječima satirat'?
3 Ng makasangpung ito ay pinulaan ninyo ako: kayo'y hindi nangapapahiya na nangagpapahirap sa akin.
Već deseti put pogrdiste mene i stid vas nije što me zlostavljate.
4 At kahima't ako'y magkamali, ang aking kamalian ay maiwan sa aking sarili.
Pa ako sam zastranio doista, na meni moja zabluda ostaje.
5 Kung tunay na kayo'y magpapakalaki laban sa akin, at ipakikipagtalo laban sa akin ang kakutyaan ko:
Mislite li da ste me nadjačali i krivnju moju da ste dokazali?
6 Talastasin ninyo ngayon na inilugmok ako ng Dios, at inikid ako ng kaniyang silo.
Znajte: Bog je to mene pritisnuo i svojom me je on stegnuo mrežom.
7 Narito, ako'y humihiyaw dahil sa kamalian, nguni't hindi ako dinidinig; ako'y humihiyaw ng tulong, nguni't walang kahatulan.
Vičem: 'Nasilje!' - nema odgovora; vapijem - ali za me pravde nema.
8 Kaniyang pinadiran ang aking daan upang huwag akong makaraan, at naglagay ng kadiliman sa aking mga landas.
Sa svih strana put mi je zagradio, sve staze moje u tminu zavio.
9 Hinubaran niya ako ng aking kaluwalhatian, at inalis ang putong sa aking ulo.
Slavu je moju sa mene skinuo, sa moje glave strgnuo je krunu.
10 Kaniyang inilugmok ako sa bawa't dako, at ako'y nananaw: at ang aking pagasa ay binunot niyang parang punong kahoy.
Podsijeca me odasvud te nestajem; k'o drvo, nadu mi je iščupao.
11 Kaniya rin namang pinapagalab ang kaniyang pagiinit laban sa akin, at ibinilang niya ako sa kaniya na gaya ng isa sa kaniyang mga kaaway,
Raspalio se gnjev njegov na mene i svojim me drži neprijateljem.
12 Ang kaniyang mga hukbo ay dumarating na magkakasama, at ipinagpatuloy ang kanilang lakad laban sa akin, at kinubkob ang palibot ng aking tolda.
U bojnom redu pristižu mu čete, putove proti meni nasipaju, odasvud moj opkoljavaju šator.
13 Inilayo niya ang aking mga kapatid sa akin, at ang aking mga kakilala ay pawang nangiba sa akin.
Od mene su se udaljila braća, otuđili se moji poznanici.
14 Ang aking mga kamaganak ay nangagsilayo, at nilimot ako ng aking mga kasamasamang kaibigan.
Nestade bližnjih mojih i znanaca, gosti doma mog zaboraviše me.
15 Silang nagsisitahan sa aking bahay, at ang aking mga lingkod na babae, ay ibinibilang akong manunuluyan; ako'y naging kaiba sa kanilang paningin.
Sluškinjama sam svojim kao stranac, neznanac sam u njihovim očima.
16 Aking tinatawag ang aking lingkod, at hindi ako sinasagot, bagaman sinasamo ko siya ng aking bibig.
Slugu zovnem, a on ne odgovara i za milost ga moram zaklinjati.
17 Ang aking hininga ay iba sa aking asawa, at ang aking pamanhik sa mga anak ng tunay kong ina.
Mojoj je ženi dah moj omrznuo, gadim se djeci vlastite utrobe.
18 Pati ng mga bata ay humahamak sa akin; kung ako'y bumangon, sila'y nangagsasalita ng laban sa akin:
I deranima na prezir tek služim, ako se dignem, rugaju se meni.
19 Lahat ng aking mahal na kaibigan ay nangayayamot sa akin: at ang aking minamahal ay nagsipihit ng laban sa akin,
Pouzdanicima sam svojim mrzak, protiv mene su oni koje ljubljah.
20 Ang aking buto ay dumidikit sa aking balat at sa aking laman, at ako'y nakatanan ng sukat sa balat ng aking mga ngipin.
Kosti mi se za kožu prilijepiše, osta mi jedva koža oko zuba.
21 Mahabag kayo sa akin, mahabag kayo sa akin, Oh kayong mga kaibigan ko; sapagka't kinilos ako ng kamay ng Dios,
Smilujte mi se, prijatelji moji, jer Božja me je ruka udarila.
22 Bakit ninyo ako inuusig na gaya ng Dios. At hindi pa kayo nasisiyahan sa akin laman?
Zašto da me k'o Bog sam progonite, zar se niste moga nasitili mesa?
23 Oh mangasulat nawa ngayon ang aking mga salita! Oh mangalagda nawa sa isang aklat!
O, kad bi se riječi moje zapisale i kad bi se u mjed tvrdu urezale;
24 Ng isa nawang panulat na bakal at tingga, na mangaukit nawa sa bato magpakailan man!
kad bi se željeznim dlijetom i olovom u spomen vječan u stijenu uklesale!
25 Nguni't talastas ko na manunubos sa akin ay buhay, at siya'y tatayo sa lupa sa kahulihulihan:
Ja znadem dobro: moj Izbavitelj živi i posljednji će on nad zemljom ustati.
26 At pagkatapos na magibang ganito ang aking balat, gayon ma'y makikita ko ang Dios sa aking laman:
A kad se probudim, k sebi će me dići: iz svoje ću puti tad vidjeti Boga.
27 Siyang makikita ko ng sarili, at mamamasdan ng aking mga mata, at hindi ng iba. Ang aking puso ay natutunaw sa loob ko.
Njega ja ću kao svojega gledati, i očima mojim neće biti stranac: za njime srce mi čezne u grudima.
28 Kung inyong sabihin: paanong aming pag-uusigin siya? Dangang ang kadahilanan ay nasusumpungan sa akin;
Kad kažete: 'Kako ćemo ga goniti? Koji ćemo razlog protiv njega naći?',
29 Mangatakot kayo sa tabak: sapagka't ang kapootan ang nagdadala ng mga parusa ng tabak, upang inyong malaman na may kahatulan.
mača tad se bojte: grijehu mač je kazna. Saznat ćete tada da imade suda!”