Job 18
1 Nang magkagayo'y sumagot si Bildad na Suhita, at nagsabi,
Then responded Bildad the Shuhite, and said: —
2 Hanggang kailan manghuhuli kayo ng mga salita? Inyong bulayin, at pagkatapos ay magsasalita kami.
How long will ye make a perversion of words? Ye should understand, and, afterwards, we could speak.
3 Bakit kami nangabibilang na parang mga hayop, at naging marumi sa iyong paningin?
Wherefore are we accounted like beasts? or appear stupid, in thine eyes?
4 Ikaw na nagpapakabagbag sa iyong galit, pababayaan ba ang lupa dahil sa iyo? O babaguhin ba ang bato mula sa kinaroroonan?
One tearing in pieces his own soul in his anger, —For thy sake, shall the earth be forsaken? or the rock be moved out of its place?
5 Oo, ang ilaw ng masama ay papatayin, at ang liyab ng kaniyang apoy ay hindi liliwanag.
Even the light of the lawless, shall go out, —Neither shall shine the flame of his fire;
6 Ang ilaw ay magdidilim sa kaniyang tolda, at ang kaniyang ilawan sa itaas niya ay papatayin.
The light, hath darkened in his tent, Yea, his lamp above him, goeth out;
7 Ang mga hakbang ng kaniyang kalakasan ay mapipigil, at ang kaniyang sariling payo ang magbabagsak sa kaniya.
The steppings of his strength are hemmed in, and his own counsel casteth him down;
8 Sapagka't siya'y inihagis sa lambat ng kaniyang sariling mga paa, at siya'y lumalakad sa mga silo.
For he is thrust into a net by his own feet, and, upon a trap, he marcheth;
9 Isang panghuli ang huhuli sa kaniya sa mga sakong. At isang silo ay huhuli sa kaniya.
There catcheth him—by the heel—a gin, there holdeth him fast—a noose:
10 Ang panali ay nakakubli ukol sa kaniya sa lupa, at isang patibong na ukol sa kaniya ay nasa daan.
Concealed in the ground is a cord for him, —and a snare for him, on the path.
11 Mga kakilabutan ay tatakot sa kaniya sa lahat ng dako, at hahabol sa kaniya sa kaniyang mga sakong.
Round about, terrors have startled him, and have driven him to his feet.
12 Ang kaniyang kalakasan ay manglalata sa gutom, at ang kapahamakan ay mahahanda sa kaniyang tagiliran.
Let his strength be famished, and, calamity, be ready at his side;
13 Susupukin ang mga sangkap ng kaniyang katawan, Oo, lalamunin ng panganay ng kamatayan ang kaniyang mga sangkap.
Let it devour the members of his body, Let the firstborn of death devour his members;
14 Siya'y ilalabas sa kaniyang tolda na kaniyang tinitiwalaan; at siya'y dadalhin sa hari ng mga kakilabutan.
Uprooted, out of his tent, be his confidence, and let it drive him down to the king of terrors;
15 Tatahan sa kaniyang tolda yaong di niya kaanoano: azufre ay makakalat sa kaniyang tahanan.
There shall dwell in his tent, what is naught-of-his, Let brimstone be strewed over his dwelling;
16 Ang kaniyang mga ugat ay mangatutuyo sa ilalim, at sa ibabaw ay puputulin ang kaniyang sanga.
Beneath, let his roots be dried up, and, above, be cut off his branch;
17 Ang alaala sa kaniya ay mawawala sa lupa, at siya'y mawawalan ng pangalan sa lansangan.
His memorial, have perished out of the land, and let him have no name over the face of the open field;
18 Siya'y ihahatid sa kadiliman mula sa liwanag, at itatapon sa labas ng sanglibutan.
Let them thrust him out of light into darkness, Yea, out of the world, let them chase him;
19 Siya'y hindi magkakaroon kahit anak, ni anak man ng anak sa gitna ng kaniyang bayan, ni anomang nalabi sa kaniyang pinakipamayanan.
Let him have neither scion nor seed among his people, neither any survivor in his place of sojourn:
20 Silang nagsisidating pagkatapos ay mangatitigilan sa kaniyang kaarawan, gaya ng nangauna na nangatakot.
Over his day, have they been astounded who come behind, and, them who are in advance, a shudder hath seized.
21 Tunay na ganyan ang mga tahanan ng mga liko, at ito ang kalalagyan niya na hindi nakakakilala sa Dios.
Surely, these, are the dwellings of him that is perverse, and, this, is the place of him that knoweth not GOD.
