< Job 18 >
1 Nang magkagayo'y sumagot si Bildad na Suhita, at nagsabi,
And Bildad the Shuhite answers and says:
2 Hanggang kailan manghuhuli kayo ng mga salita? Inyong bulayin, at pagkatapos ay magsasalita kami.
“When do you set an end to words? Consider, and afterward we speak.
3 Bakit kami nangabibilang na parang mga hayop, at naging marumi sa iyong paningin?
Why have we been reckoned as livestock? We have been defiled in your eyes!
4 Ikaw na nagpapakabagbag sa iyong galit, pababayaan ba ang lupa dahil sa iyo? O babaguhin ba ang bato mula sa kinaroroonan?
He is tearing himself in his anger. Is earth forsaken for your sake? And is a rock removed from its place?
5 Oo, ang ilaw ng masama ay papatayin, at ang liyab ng kaniyang apoy ay hindi liliwanag.
Also, the light of the wicked is extinguished. And there does not shine a spark of his fire.
6 Ang ilaw ay magdidilim sa kaniyang tolda, at ang kaniyang ilawan sa itaas niya ay papatayin.
The light has been dark in his tent, And his lamp over him is extinguished.
7 Ang mga hakbang ng kaniyang kalakasan ay mapipigil, at ang kaniyang sariling payo ang magbabagsak sa kaniya.
The steps of his strength are restricted, And his own counsel casts him down.
8 Sapagka't siya'y inihagis sa lambat ng kaniyang sariling mga paa, at siya'y lumalakad sa mga silo.
For he is sent into a net by his own feet, And he habitually walks on a snare.
9 Isang panghuli ang huhuli sa kaniya sa mga sakong. At isang silo ay huhuli sa kaniya.
A trap seizes on the heel, The designing prevails over him.
10 Ang panali ay nakakubli ukol sa kaniya sa lupa, at isang patibong na ukol sa kaniya ay nasa daan.
His cord is hidden in the earth, And his trap on the path.
11 Mga kakilabutan ay tatakot sa kaniya sa lahat ng dako, at hahabol sa kaniya sa kaniyang mga sakong.
Terrors have terrified him all around, And they have scattered him—at his feet.
12 Ang kaniyang kalakasan ay manglalata sa gutom, at ang kapahamakan ay mahahanda sa kaniyang tagiliran.
His sorrow is hungry, And calamity is ready at his side.
13 Susupukin ang mga sangkap ng kaniyang katawan, Oo, lalamunin ng panganay ng kamatayan ang kaniyang mga sangkap.
It consumes the parts of his skin, Death’s firstborn consumes his parts.
14 Siya'y ilalabas sa kaniyang tolda na kaniyang tinitiwalaan; at siya'y dadalhin sa hari ng mga kakilabutan.
His confidence is drawn from his tent, And it causes him to step to the king of terrors.
15 Tatahan sa kaniyang tolda yaong di niya kaanoano: azufre ay makakalat sa kaniyang tahanan.
It dwells in his tent—out of his provender, Sulfur is scattered over his habitation.
16 Ang kaniyang mga ugat ay mangatutuyo sa ilalim, at sa ibabaw ay puputulin ang kaniyang sanga.
From beneath his roots are dried up, And from above his crop is cut off.
17 Ang alaala sa kaniya ay mawawala sa lupa, at siya'y mawawalan ng pangalan sa lansangan.
His memorial has perished from the land, And he has no name on the street.
18 Siya'y ihahatid sa kadiliman mula sa liwanag, at itatapon sa labas ng sanglibutan.
They thrust him from light to darkness, And cast him out from the habitable earth.
19 Siya'y hindi magkakaroon kahit anak, ni anak man ng anak sa gitna ng kaniyang bayan, ni anomang nalabi sa kaniyang pinakipamayanan.
He has no continuator, Nor successor among his people, And none is remaining in his dwellings.
20 Silang nagsisidating pagkatapos ay mangatitigilan sa kaniyang kaarawan, gaya ng nangauna na nangatakot.
At this day, those [in the] west have been astonished, And those [in the] east have taken fright.
21 Tunay na ganyan ang mga tahanan ng mga liko, at ito ang kalalagyan niya na hindi nakakakilala sa Dios.
Only these [are] dwelling places of the perverse, And this [is] the place God has not known.”