Job 18
1 Nang magkagayo'y sumagot si Bildad na Suhita, at nagsabi,
Then Bildad the Shuhite spoke up and said,
2 Hanggang kailan manghuhuli kayo ng mga salita? Inyong bulayin, at pagkatapos ay magsasalita kami.
“How long will you go on talking, hunting for the right words to say? Talk sense if you want us to reply!
3 Bakit kami nangabibilang na parang mga hayop, at naging marumi sa iyong paningin?
Do you think we're dumb animals? Do we look stupid to you?
4 Ikaw na nagpapakabagbag sa iyong galit, pababayaan ba ang lupa dahil sa iyo? O babaguhin ba ang bato mula sa kinaroroonan?
You tear yourself apart with your anger. Do you think the earth has to be abandoned, or the mountains moved, just because of you?
5 Oo, ang ilaw ng masama ay papatayin, at ang liyab ng kaniyang apoy ay hindi liliwanag.
It's certain that the life of the wicked will end like a lamp that is snuffed out—their flame will shine no more.
6 Ang ilaw ay magdidilim sa kaniyang tolda, at ang kaniyang ilawan sa itaas niya ay papatayin.
The light in their home goes out, the lamp hanging above is extinguished.
7 Ang mga hakbang ng kaniyang kalakasan ay mapipigil, at ang kaniyang sariling payo ang magbabagsak sa kaniya.
Instead of taking strong strides they stumble, and their own plans cause them to fall.
8 Sapagka't siya'y inihagis sa lambat ng kaniyang sariling mga paa, at siya'y lumalakad sa mga silo.
Their own feet trip them up and they are caught in a net; as they walk along they fall into a pit.
9 Isang panghuli ang huhuli sa kaniya sa mga sakong. At isang silo ay huhuli sa kaniya.
A trap grabs them by the heel; a snare tightens around them.
10 Ang panali ay nakakubli ukol sa kaniya sa lupa, at isang patibong na ukol sa kaniya ay nasa daan.
A noose is hidden on the ground for them; a rope is stretched across the path to trip them.
11 Mga kakilabutan ay tatakot sa kaniya sa lahat ng dako, at hahabol sa kaniya sa kaniyang mga sakong.
Terrors scare the wicked, coming at them from every side, chasing them, biting at their heels.
12 Ang kaniyang kalakasan ay manglalata sa gutom, at ang kapahamakan ay mahahanda sa kaniyang tagiliran.
Hunger robs them of strength; disaster waits for them when they fall.
13 Susupukin ang mga sangkap ng kaniyang katawan, Oo, lalamunin ng panganay ng kamatayan ang kaniyang mga sangkap.
Disease devours their skin; deadly disease consumes their limbs.
14 Siya'y ilalabas sa kaniyang tolda na kaniyang tinitiwalaan; at siya'y dadalhin sa hari ng mga kakilabutan.
They are torn from the homes they trusted in and taken to the king of terrors.
15 Tatahan sa kaniyang tolda yaong di niya kaanoano: azufre ay makakalat sa kaniyang tahanan.
People they don't know will live in their homes; sulfur will be scattered where they used to live.
16 Ang kaniyang mga ugat ay mangatutuyo sa ilalim, at sa ibabaw ay puputulin ang kaniyang sanga.
They wither away, roots below and branches above;
17 Ang alaala sa kaniya ay mawawala sa lupa, at siya'y mawawalan ng pangalan sa lansangan.
the memory of them fades from the earth; nobody remembers their names any more.
18 Siya'y ihahatid sa kadiliman mula sa liwanag, at itatapon sa labas ng sanglibutan.
They are thrown out of light into darkness, driven from the world.
19 Siya'y hindi magkakaroon kahit anak, ni anak man ng anak sa gitna ng kaniyang bayan, ni anomang nalabi sa kaniyang pinakipamayanan.
They have no children or descendants among their people, and no survivors where they used to live.
20 Silang nagsisidating pagkatapos ay mangatitigilan sa kaniyang kaarawan, gaya ng nangauna na nangatakot.
People of the west are appalled at what happens to them. People of the east are shocked.
21 Tunay na ganyan ang mga tahanan ng mga liko, at ito ang kalalagyan niya na hindi nakakakilala sa Dios.
This is what happens to the homes of the wicked, to the places of those who reject God.”
