Job 18
1 Nang magkagayo'y sumagot si Bildad na Suhita, at nagsabi,
Then Bildad the Shuhite replied:
2 Hanggang kailan manghuhuli kayo ng mga salita? Inyong bulayin, at pagkatapos ay magsasalita kami.
“How long until you end these speeches? Show some sense, and then we can talk.
3 Bakit kami nangabibilang na parang mga hayop, at naging marumi sa iyong paningin?
Why are we regarded as cattle, as stupid in your sight?
4 Ikaw na nagpapakabagbag sa iyong galit, pababayaan ba ang lupa dahil sa iyo? O babaguhin ba ang bato mula sa kinaroroonan?
You who tear yourself in anger— should the earth be forsaken on your account, or the rocks be moved from their place?
5 Oo, ang ilaw ng masama ay papatayin, at ang liyab ng kaniyang apoy ay hindi liliwanag.
Indeed, the lamp of the wicked is extinguished; the flame of his fire does not glow.
6 Ang ilaw ay magdidilim sa kaniyang tolda, at ang kaniyang ilawan sa itaas niya ay papatayin.
The light in his tent grows dark, and the lamp beside him goes out.
7 Ang mga hakbang ng kaniyang kalakasan ay mapipigil, at ang kaniyang sariling payo ang magbabagsak sa kaniya.
His vigorous stride is shortened, and his own schemes trip him up.
8 Sapagka't siya'y inihagis sa lambat ng kaniyang sariling mga paa, at siya'y lumalakad sa mga silo.
For his own feet lead him into a net, and he wanders into its mesh.
9 Isang panghuli ang huhuli sa kaniya sa mga sakong. At isang silo ay huhuli sa kaniya.
A trap seizes his heel; a snare grips him.
10 Ang panali ay nakakubli ukol sa kaniya sa lupa, at isang patibong na ukol sa kaniya ay nasa daan.
A noose is hidden in the ground, and a trap lies in his path.
11 Mga kakilabutan ay tatakot sa kaniya sa lahat ng dako, at hahabol sa kaniya sa kaniyang mga sakong.
Terrors frighten him on every side and harass his every step.
12 Ang kaniyang kalakasan ay manglalata sa gutom, at ang kapahamakan ay mahahanda sa kaniyang tagiliran.
His strength is depleted, and calamity is ready at his side.
13 Susupukin ang mga sangkap ng kaniyang katawan, Oo, lalamunin ng panganay ng kamatayan ang kaniyang mga sangkap.
It devours patches of his skin; the firstborn of death devours his limbs.
14 Siya'y ilalabas sa kaniyang tolda na kaniyang tinitiwalaan; at siya'y dadalhin sa hari ng mga kakilabutan.
He is torn from the shelter of his tent and is marched off to the king of terrors.
15 Tatahan sa kaniyang tolda yaong di niya kaanoano: azufre ay makakalat sa kaniyang tahanan.
Fire resides in his tent; burning sulfur rains down on his dwelling.
16 Ang kaniyang mga ugat ay mangatutuyo sa ilalim, at sa ibabaw ay puputulin ang kaniyang sanga.
The roots beneath him dry up, and the branches above him wither away.
17 Ang alaala sa kaniya ay mawawala sa lupa, at siya'y mawawalan ng pangalan sa lansangan.
The memory of him perishes from the earth, and he has no name in the land.
18 Siya'y ihahatid sa kadiliman mula sa liwanag, at itatapon sa labas ng sanglibutan.
He is driven from light into darkness and is chased from the inhabited world.
19 Siya'y hindi magkakaroon kahit anak, ni anak man ng anak sa gitna ng kaniyang bayan, ni anomang nalabi sa kaniyang pinakipamayanan.
He has no offspring or posterity among his people, no survivor where he once lived.
20 Silang nagsisidating pagkatapos ay mangatitigilan sa kaniyang kaarawan, gaya ng nangauna na nangatakot.
Those in the west are appalled at his fate, while those in the east tremble in horror.
21 Tunay na ganyan ang mga tahanan ng mga liko, at ito ang kalalagyan niya na hindi nakakakilala sa Dios.
Surely such is the dwelling of the wicked and the place of one who does not know God.”
