< Job 18 >
1 Nang magkagayo'y sumagot si Bildad na Suhita, at nagsabi,
Så tog Sjuhiten Bildad til Orde og sagde:
2 Hanggang kailan manghuhuli kayo ng mga salita? Inyong bulayin, at pagkatapos ay magsasalita kami.
"Så gør dog en Ende på dine Ord, kom til Fornuft og lad os tale!
3 Bakit kami nangabibilang na parang mga hayop, at naging marumi sa iyong paningin?
Hvi skal vi regnes for Kvæg og stå som umælende i dine Øjne?
4 Ikaw na nagpapakabagbag sa iyong galit, pababayaan ba ang lupa dahil sa iyo? O babaguhin ba ang bato mula sa kinaroroonan?
Du, som i Vrede sønderslider din Sjæl, skal for din Skyld Jorden blive øde og Klippen flyttes fra sit Sted?
5 Oo, ang ilaw ng masama ay papatayin, at ang liyab ng kaniyang apoy ay hindi liliwanag.
Nej, den gudløses Lys bliver slukt, hans Ildslue giver ej Lys;
6 Ang ilaw ay magdidilim sa kaniyang tolda, at ang kaniyang ilawan sa itaas niya ay papatayin.
Lyset i hans Telt går ud, og hans Lampe slukkes for ham;
7 Ang mga hakbang ng kaniyang kalakasan ay mapipigil, at ang kaniyang sariling payo ang magbabagsak sa kaniya.
hans kraftige Skridt bliver korte, han falder for eget Råd;
8 Sapagka't siya'y inihagis sa lambat ng kaniyang sariling mga paa, at siya'y lumalakad sa mga silo.
thi hans Fod drives ind i Nettet, på Fletværk vandrer han frem,
9 Isang panghuli ang huhuli sa kaniya sa mga sakong. At isang silo ay huhuli sa kaniya.
Fælden griber om Hælen, Garnet holder ham fast;
10 Ang panali ay nakakubli ukol sa kaniya sa lupa, at isang patibong na ukol sa kaniya ay nasa daan.
Snaren er skjult i Jorden for ham og Saksen på hans Sti;
11 Mga kakilabutan ay tatakot sa kaniya sa lahat ng dako, at hahabol sa kaniya sa kaniyang mga sakong.
Rædsler skræmmer ham alle Vegne og kyser ham Skridt for Skridt:
12 Ang kaniyang kalakasan ay manglalata sa gutom, at ang kapahamakan ay mahahanda sa kaniyang tagiliran.
Ulykken hungrer efter ham, Undergang lurer på hans Fald:
13 Susupukin ang mga sangkap ng kaniyang katawan, Oo, lalamunin ng panganay ng kamatayan ang kaniyang mga sangkap.
Dødens førstefødte æder hans Lemmer, æder hans Legemes Lemmer;
14 Siya'y ilalabas sa kaniyang tolda na kaniyang tinitiwalaan; at siya'y dadalhin sa hari ng mga kakilabutan.
han rives bort fra sit Telt, sin Fortrøstning; den styrer hans Skridt til Rædslernes Konge;
15 Tatahan sa kaniyang tolda yaong di niya kaanoano: azufre ay makakalat sa kaniyang tahanan.
i hans Telt har Undergang hjemme, Svovl strøs ud på hans Bolig;
16 Ang kaniyang mga ugat ay mangatutuyo sa ilalim, at sa ibabaw ay puputulin ang kaniyang sanga.
nedentil tørrer hans Rødder, oventil visner hans Grene;
17 Ang alaala sa kaniya ay mawawala sa lupa, at siya'y mawawalan ng pangalan sa lansangan.
hans Minde svinder fra Jord, på Gaden nævnes ikke hans Navn;
18 Siya'y ihahatid sa kadiliman mula sa liwanag, at itatapon sa labas ng sanglibutan.
man støder ham ud fra Lys i Mørket og driver ham bort fra Jorderig;
19 Siya'y hindi magkakaroon kahit anak, ni anak man ng anak sa gitna ng kaniyang bayan, ni anomang nalabi sa kaniyang pinakipamayanan.
i sit Folk har han ikke Afkom og Æt, i hans Hjem er der ingen tilbage;
20 Silang nagsisidating pagkatapos ay mangatitigilan sa kaniyang kaarawan, gaya ng nangauna na nangatakot.
de i Vester stivner ved hans Skæbnedag, de i Øst bliver slagne af Rædsel.
21 Tunay na ganyan ang mga tahanan ng mga liko, at ito ang kalalagyan niya na hindi nakakakilala sa Dios.
Ja, således går det den lovløses Bolig, dens Hjem, der ej kender Gud!