Job 17
1 Ang aking diwa ay nanglulumo, ang aking mga kaarawan ay natatapos, ang libingan ay handa sa akin.
My breath is corrupt, my days are extinct, the graves [are ready] for me.
2 Tunay na may mga manunuya na kasama ako, at ang aking mata ay nananahan sa kanilang pamumungkahi.
[Are there] not mockers with me? and doth not my eye continue in their provocation?
3 Magbigay ka ngayon ng sangla, panagutan mo ako ng iyong sarili; sinong magbubuhat ng mga kamay sa akin?
Lay down now, put me in a surety with thee; who [is] he [that] will strike hands with me?
4 Sapagka't iyong ikinubli ang kanilang puso sa pagunawa: kaya't hindi mo sila itataas.
For thou hast hid their heart from understanding: therefore shalt thou not exalt [them].
5 Ang paglililo sa kaniyang mga kaibigan upang mahuli, ang mga mata nga ng kaniyang mga anak ay mangangalumata.
He that speaketh flattery to [his] friends, even the eyes of his children shall fail.
6 Nguni't ginawa rin niya akong kakutyaan ng bayan: at niluraan nila ako sa mukha.
He hath made me also a by-word of the people; and in former time I was as a tabret.
7 Ang aking mata naman ay nanglalabo dahil sa kapanglawan. At ang madlang sangkap ko ay parang isang anino.
My eye also is dim by reason of sorrow, and all my members [are] as a shade.
8 Mga matuwid na tao ay matitigilan nito, at ang walang sala ay babangon laban sa di banal.
Upright [men] shall be astonished at this, and the innocent shall stir up himself against the hypocrite.
9 Gayon ma'y magpapatuloy ang matuwid ng kaniyang lakad, at ang may malinis na mga kamay ay lalakas ng lalakas.
The righteous also shall hold on his way, and he that hath clean hands shall be stronger and stronger.
10 Nguni't tungkol sa inyong lahat, magsiparito kayo ngayon uli; at hindi ako makakasumpong ng isang pantas sa gitna ninyo.
But as for you all, do ye return, and come now: for I cannot find [one] wise [man] among you.
11 Ang aking mga kaarawan ay lumipas, ang aking mga panukala ay nangasira, sa makatuwid baga'y ang mga akala ng aking puso.
My days are past, my purposes are broken off, [even] the thoughts of my heart.
12 Kanilang ipinalit ang araw sa gabi: ang liwanag, wika nila, ay malapit sa kadiliman.
They change the night into day: the light [is] short because of darkness.
13 Kung aking hanapin ang Sheol na parang aking bahay; kung aking ilatag ang aking higaan sa kadiliman: (Sheol h7585)
If I wait, the grave [is] my house: I have made my bed in the darkness. (Sheol h7585)
14 Kung sinabi ko sa kapahamakan: ikaw ay aking ama: sa uod: ikaw ay aking ina, at aking kapatid na babae;
I have said to corruption, Thou [art] my father: to the worm, [Thou art] my mother, and my sister.
15 Nasaan nga ang aking pagasa? At tungkol sa aking pagasa, sinong makakakita?
And where [is] now my hope? as for my hope, who will see it?
