< Job 17 >
1 Ang aking diwa ay nanglulumo, ang aking mga kaarawan ay natatapos, ang libingan ay handa sa akin.
My breath is corrupt: my dayes are cut off, and the graue is readie for me.
2 Tunay na may mga manunuya na kasama ako, at ang aking mata ay nananahan sa kanilang pamumungkahi.
There are none but mockers with mee, and mine eye continueth in their bitternesse.
3 Magbigay ka ngayon ng sangla, panagutan mo ako ng iyong sarili; sinong magbubuhat ng mga kamay sa akin?
Lay downe nowe and put me in suretie for thee: who is hee, that will touch mine hand?
4 Sapagka't iyong ikinubli ang kanilang puso sa pagunawa: kaya't hindi mo sila itataas.
For thou hast hid their heart from vnderstanding: therefore shalt thou not set them vp on hie.
5 Ang paglililo sa kaniyang mga kaibigan upang mahuli, ang mga mata nga ng kaniyang mga anak ay mangangalumata.
For the eyes of his children shall faile, that speaketh flattery to his friends.
6 Nguni't ginawa rin niya akong kakutyaan ng bayan: at niluraan nila ako sa mukha.
Hee hath also made mee a byword of the people, and I am as a Tabret before them.
7 Ang aking mata naman ay nanglalabo dahil sa kapanglawan. At ang madlang sangkap ko ay parang isang anino.
Mine eye therefore is dimme for griefe, and all my strength is like a shadowe.
8 Mga matuwid na tao ay matitigilan nito, at ang walang sala ay babangon laban sa di banal.
The righteous shalbe astonied at this, and the innocent shalbe moued against ye hypocrite.
9 Gayon ma'y magpapatuloy ang matuwid ng kaniyang lakad, at ang may malinis na mga kamay ay lalakas ng lalakas.
But the righteous wil holde his way, and he whose hands are pure, shall increase his strength.
10 Nguni't tungkol sa inyong lahat, magsiparito kayo ngayon uli; at hindi ako makakasumpong ng isang pantas sa gitna ninyo.
All you therefore turne you, and come nowe, and I shall not finde one wise among you.
11 Ang aking mga kaarawan ay lumipas, ang aking mga panukala ay nangasira, sa makatuwid baga'y ang mga akala ng aking puso.
My dayes are past, mine enterprises are broken, and the thoughts of mine heart
12 Kanilang ipinalit ang araw sa gabi: ang liwanag, wika nila, ay malapit sa kadiliman.
Haue changed the nyght for the day, and the light that approched, for darkenesse.
13 Kung aking hanapin ang Sheol na parang aking bahay; kung aking ilatag ang aking higaan sa kadiliman: (Sheol )
Though I hope, yet the graue shall bee mine house, and I shall make my bed in the darke. (Sheol )
14 Kung sinabi ko sa kapahamakan: ikaw ay aking ama: sa uod: ikaw ay aking ina, at aking kapatid na babae;
I shall say to corruption, Thou art my father, and to the worme, Thou art my mother and my sister.
15 Nasaan nga ang aking pagasa? At tungkol sa aking pagasa, sinong makakakita?
Where is then now mine hope? or who shall consider the thing, that I hoped for?
16 Lulusong sa mga pangawan ng Sheol, pagtataglay ng kapahingahan sa alabok. (Sheol )
They shall goe downe into the bottome of the pit: surely it shall lye together in the dust. (Sheol )