Job 17
1 Ang aking diwa ay nanglulumo, ang aking mga kaarawan ay natatapos, ang libingan ay handa sa akin.
I perish, carried away by the wind, and I seek for burial, and obtain [it] not.
2 Tunay na may mga manunuya na kasama ako, at ang aking mata ay nananahan sa kanilang pamumungkahi.
Weary I entreat; and what have I done? and strangers have stolen my goods.
3 Magbigay ka ngayon ng sangla, panagutan mo ako ng iyong sarili; sinong magbubuhat ng mga kamay sa akin?
Who is this? let him join hands with me.
4 Sapagka't iyong ikinubli ang kanilang puso sa pagunawa: kaya't hindi mo sila itataas.
For you have hid their heart from wisdom; therefore you shall not exalt them.
5 Ang paglililo sa kaniyang mga kaibigan upang mahuli, ang mga mata nga ng kaniyang mga anak ay mangangalumata.
He shall promise mischief to [his] companions: but [their] eyes have failed for [their] children.
6 Nguni't ginawa rin niya akong kakutyaan ng bayan: at niluraan nila ako sa mukha.
But you has made me a byword amount the nations, and I am become a scorn to them.
7 Ang aking mata naman ay nanglalabo dahil sa kapanglawan. At ang madlang sangkap ko ay parang isang anino.
For my eyes are dimmed through pain; I have been grievously beset by all.
8 Mga matuwid na tao ay matitigilan nito, at ang walang sala ay babangon laban sa di banal.
Wonder has seized true men upon this; and let the just rise up against the transgressor.
9 Gayon ma'y magpapatuloy ang matuwid ng kaniyang lakad, at ang may malinis na mga kamay ay lalakas ng lalakas.
But let the faithful hold on his own way, and let him that is pure of hands take courage.
10 Nguni't tungkol sa inyong lahat, magsiparito kayo ngayon uli; at hindi ako makakasumpong ng isang pantas sa gitna ninyo.
Howbeit, do you all strengthen [yourselves] and come now, for I do not find truth in you.
11 Ang aking mga kaarawan ay lumipas, ang aking mga panukala ay nangasira, sa makatuwid baga'y ang mga akala ng aking puso.
My days have passed in groaning, and my heart-strings are broken.
12 Kanilang ipinalit ang araw sa gabi: ang liwanag, wika nila, ay malapit sa kadiliman.
I have turned the night into day: the light is short because of darkness.
13 Kung aking hanapin ang Sheol na parang aking bahay; kung aking ilatag ang aking higaan sa kadiliman: (Sheol h7585)
For if I remain, Hades is my habitation: and my bed has been made in darkness. (Sheol h7585)
14 Kung sinabi ko sa kapahamakan: ikaw ay aking ama: sa uod: ikaw ay aking ina, at aking kapatid na babae;
I have called upon death to be my father, and corruption [to be] my mother and sister.
15 Nasaan nga ang aking pagasa? At tungkol sa aking pagasa, sinong makakakita?
Where then is yet my hope? or [where] shall I see my good?
