< Job 17 >
1 Ang aking diwa ay nanglulumo, ang aking mga kaarawan ay natatapos, ang libingan ay handa sa akin.
My spirit is broken, my days are ended, the last resting-place is ready for me.
2 Tunay na may mga manunuya na kasama ako, at ang aking mata ay nananahan sa kanilang pamumungkahi.
Truly, those who make sport of me are round about me, and my eyes become dark because of their bitter laughing.
3 Magbigay ka ngayon ng sangla, panagutan mo ako ng iyong sarili; sinong magbubuhat ng mga kamay sa akin?
Be pleased, now, to be responsible for me to yourself; for there is no other who will put his hand in mine.
4 Sapagka't iyong ikinubli ang kanilang puso sa pagunawa: kaya't hindi mo sila itataas.
You have kept their hearts from wisdom: for this cause you will not give them honour.
5 Ang paglililo sa kaniyang mga kaibigan upang mahuli, ang mga mata nga ng kaniyang mga anak ay mangangalumata.
As for him who is false to his friend for a reward, light will be cut off from the eyes of his children.
6 Nguni't ginawa rin niya akong kakutyaan ng bayan: at niluraan nila ako sa mukha.
He has made me a word of shame to the peoples; I have become a mark for their sport.
7 Ang aking mata naman ay nanglalabo dahil sa kapanglawan. At ang madlang sangkap ko ay parang isang anino.
My eyes have become dark because of my pain, and all my body is wasted to a shade.
8 Mga matuwid na tao ay matitigilan nito, at ang walang sala ay babangon laban sa di banal.
The upright are surprised at this, and he who has done no wrong is troubled because of the evil-doers.
9 Gayon ma'y magpapatuloy ang matuwid ng kaniyang lakad, at ang may malinis na mga kamay ay lalakas ng lalakas.
Still the upright keeps on his way, and he who has clean hands gets new strength.
10 Nguni't tungkol sa inyong lahat, magsiparito kayo ngayon uli; at hindi ako makakasumpong ng isang pantas sa gitna ninyo.
But come back, now, all of you, come; and I will not see a wise man among you.
11 Ang aking mga kaarawan ay lumipas, ang aking mga panukala ay nangasira, sa makatuwid baga'y ang mga akala ng aking puso.
My days are past, my purposes are broken off, even the desires of my heart.
12 Kanilang ipinalit ang araw sa gabi: ang liwanag, wika nila, ay malapit sa kadiliman.
They are changing night into day; they say, The light is near the dark.
13 Kung aking hanapin ang Sheol na parang aking bahay; kung aking ilatag ang aking higaan sa kadiliman: (Sheol )
If I am waiting for the underworld as my house, if I have made my bed in the dark; (Sheol )
14 Kung sinabi ko sa kapahamakan: ikaw ay aking ama: sa uod: ikaw ay aking ina, at aking kapatid na babae;
If I say to the earth, You are my father; and to the worm, My mother and my sister;
15 Nasaan nga ang aking pagasa? At tungkol sa aking pagasa, sinong makakakita?
Where then is my hope? and who will see my desire?
16 Lulusong sa mga pangawan ng Sheol, pagtataglay ng kapahingahan sa alabok. (Sheol )
Will they go down with me into the underworld? Will we go down together into the dust? (Sheol )