Job 16

1 Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,

Then Job answered,

2 Ako'y nakarinig ng maraming ganyang bagay: maralitang mga mangaaliw kayong lahat.

“I have heard many such things. You are all miserable comforters!

3 Magkakawakas ba ang mga walang kabuluhang salita? O anong naguudyok sa iyo, na ikaw ay sumagot?

Shall vain words have an end? Or what provokes you that you answer?

4 Ako nama'y makapangungusap na gaya ng inyong ginagawa; kung ang inyong kaluluwa ay nasa kalagayan ng aking kaluluwa, ako'y makapagdudugtongdugtong ng salita laban sa inyo, at maigagalaw ang aking ulo sa inyo.

I also could speak as you do. If your soul were in my soul’s place, I could join words together against you, and shake my head at you,

5 Nguni't aking palalakasin kayo ng aking bibig, at ang pagaliw ng aking mga labi ay magpapalikat ng inyong hirap,

but I would strengthen you with my mouth. The solace of my lips would relieve you.

6 Bagaman ako'y nagsasalita, ang aking hirap ay hindi naglilikat: at bagaman ako'y tumatahimik, anong ikinalalayo sa akin?

“Though I speak, my grief is not subsided. Though I forbear, what am I eased?

7 Nguni't ngayo'y niyamot niya ako: nilansag mo ang aking buong pulutong.

But now, God, you have surely worn me out. You have made all my company desolate.

8 At ako'y pinagdalamhati mo, na siyang saksi laban sa akin; at ang aking kapayatan ay bumabangon laban sa akin, nagpapatotoo sa aking mukha.

You have shriveled me up. This is a witness against me. My leanness rises up against me. It testifies to my face.

9 Niluray niya ako sa kaniyang kapootan, at inusig ako; pinagngangalitan niya ako ng kaniyang mga ngipin: pinangdidilatan ako ng mga mata ng aking kaaway.

He has torn me in his wrath and persecuted me. He has gnashed on me with his teeth. My adversary sharpens his eyes on me.

10 Kanilang pinagbubukahan ako ng kanilang bibig: kanilang sinampal ako sa mukha na kahiyahiya: sila'y nagpipisan laban sa akin.

They have gaped on me with their mouth. They have struck me on the cheek reproachfully. They gather themselves together against me.

11 Ibinibigay ako ng Dios sa di banal, at inihahagis niya ako sa mga kamay ng masama.

God delivers me to the ungodly, and casts me into the hands of the wicked.

12 Ako'y nasa kaginhawahan at kaniyang niligalig akong mainam; Oo, sinunggaban niya ako sa leeg, at pinagwaraywaray niya ako: inilagay naman niya akong pinakatanda niya.

I was at ease, and he broke me apart. Yes, he has taken me by the neck, and dashed me to pieces. He has also set me up for his target.

13 Kinubkob ako sa palibot ng kaniyang mga mamamana, kaniyang sinaksak ang aking mga bato, at hindi nagpapatawad; kaniyang ibinubuhos ang aking apdo sa lupa.

His archers surround me. He splits my kidneys apart, and does not spare. He pours out my bile on the ground.

14 Kaniyang binubugbog ako ng bugbog at bugbog; siya'y gaya ng isang higanti na dinadaluhong niya ako.

He breaks me with breach on breach. He runs at me like a giant.

15 Ako'y nanahi ng kayong magaspang sa aking katawan, at aking inilugmok ang aking kapalaluan sa alabok.

I have sewed sackcloth on my skin, and have thrust my horn in the dust.

16 Ang aking mukha ay namamaga sa pagiyak, at nasa aking mga pilik-mata ang anino ng kamatayan;

My face is red with weeping. Deep darkness is on my eyelids,

17 Bagaman walang karahasan sa aking mga kamay, at ang aking dalangin ay malinis,

although there is no violence in my hands, and my prayer is pure.

18 Oh lupa, huwag mong tabunan ang aking dugo, at huwag magkaroon ng pahingahang dako ang aking daing.

“Earth, don’t cover my blood. Let my cry have no place to rest.

19 Kahit na ngayon, narito, ang aking saksi ay nasa langit, at siyang nananagot sa akin ay nasa kaitaasan.

Even now, behold, my witness is in heaven. He who vouches for me is on high.

20 Ginagalit ako ng aking mga kaibigan: nguni't ang aking mata ay nagbubuhos ng mga luha sa Dios;

My friends scoff at me. My eyes pour out tears to God,

21 Upang kaniyang alalayan ang katuwiran ng tao sa Dios; at ang anak ng tao sa kaniyang kapuwa.

that he would maintain the right of a man with God, of a son of man with his neighbor!

22 Sapagka't pagsapit ng ilang taon, ako'y papanaw sa daan na hindi ko pagbabalikan.

For when a few years have come, I will go the way of no return.