Job 16

1 Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,

But Job answered and said:

2 Ako'y nakarinig ng maraming ganyang bagay: maralitang mga mangaaliw kayong lahat.

Of such things as these I have heard enough! Miserable comforters are ye all!

3 Magkakawakas ba ang mga walang kabuluhang salita? O anong naguudyok sa iyo, na ikaw ay sumagot?

Will there ever be an end to words of wind? What stirreth thee up, that thou answerest?

4 Ako nama'y makapangungusap na gaya ng inyong ginagawa; kung ang inyong kaluluwa ay nasa kalagayan ng aking kaluluwa, ako'y makapagdudugtongdugtong ng salita laban sa inyo, at maigagalaw ang aking ulo sa inyo.

I also might speak like you, If ye were now in my place; I might string together words against you, And shake my head at you.

5 Nguni't aking palalakasin kayo ng aking bibig, at ang pagaliw ng aking mga labi ay magpapalikat ng inyong hirap,

I would strengthen you with my mouth, And the consolation of my lips should sustain you.

6 Bagaman ako'y nagsasalita, ang aking hirap ay hindi naglilikat: at bagaman ako'y tumatahimik, anong ikinalalayo sa akin?

If I speak, my grief is not assuaged; And if I forbear, it doth not leave me.

7 Nguni't ngayo'y niyamot niya ako: nilansag mo ang aking buong pulutong.

For now He hath quite exhausted me; Thou hast desolated all my house!

8 At ako'y pinagdalamhati mo, na siyang saksi laban sa akin; at ang aking kapayatan ay bumabangon laban sa akin, nagpapatotoo sa aking mukha.

Thou hast seized hold of me, and this is a witness against me; My leanness riseth up and testifieth against me to my face.

9 Niluray niya ako sa kaniyang kapootan, at inusig ako; pinagngangalitan niya ako ng kaniyang mga ngipin: pinangdidilatan ako ng mga mata ng aking kaaway.

His anger teareth my flesh, and pursueth me; He gnasheth upon me with his teeth; My adversary sharpeneth his eyes upon me.

10 Kanilang pinagbubukahan ako ng kanilang bibig: kanilang sinampal ako sa mukha na kahiyahiya: sila'y nagpipisan laban sa akin.

They gape for me with their mouths; In scorn they smite me on the cheek; With one consent they assemble against me.

11 Ibinibigay ako ng Dios sa di banal, at inihahagis niya ako sa mga kamay ng masama.

God hath given me a prey to the unrighteous, And delivered me into the hands of the wicked.

12 Ako'y nasa kaginhawahan at kaniyang niligalig akong mainam; Oo, sinunggaban niya ako sa leeg, at pinagwaraywaray niya ako: inilagay naman niya akong pinakatanda niya.

I was at ease, but he hath crushed me; He hath seized me by the neck, and dashed me in pieces; He hath set me up for his mark.

13 Kinubkob ako sa palibot ng kaniyang mga mamamana, kaniyang sinaksak ang aking mga bato, at hindi nagpapatawad; kaniyang ibinubuhos ang aking apdo sa lupa.

His archers encompass me around; He pierceth my reins, and doth not spare; He poureth out my gall upon the ground.

14 Kaniyang binubugbog ako ng bugbog at bugbog; siya'y gaya ng isang higanti na dinadaluhong niya ako.

He breaketh me with breach upon breach; He rusheth upon me like a warrior.

15 Ako'y nanahi ng kayong magaspang sa aking katawan, at aking inilugmok ang aking kapalaluan sa alabok.

I have sewed sackcloth upon my skin, And thrust my horn into the dust.

16 Ang aking mukha ay namamaga sa pagiyak, at nasa aking mga pilik-mata ang anino ng kamatayan;

My face is red with weeping, And upon my eyelids is deathlike darkness.

17 Bagaman walang karahasan sa aking mga kamay, at ang aking dalangin ay malinis,

Yet is there no injustice in my bands. And my prayer hath been pure.

18 Oh lupa, huwag mong tabunan ang aking dugo, at huwag magkaroon ng pahingahang dako ang aking daing.

O earth! cover not thou my blood, And let there be no hiding-place for my cry!

19 Kahit na ngayon, narito, ang aking saksi ay nasa langit, at siyang nananagot sa akin ay nasa kaitaasan.

Yet even now, behold, my witness is in heaven, And he who knoweth me is on high.

20 Ginagalit ako ng aking mga kaibigan: nguni't ang aking mata ay nagbubuhos ng mga luha sa Dios;

My friends have me in derision, But my eye poureth out tears unto God.

21 Upang kaniyang alalayan ang katuwiran ng tao sa Dios; at ang anak ng tao sa kaniyang kapuwa.

O that one might contend for a man with God, As a man contendeth with his neighbor!

22 Sapagka't pagsapit ng ilang taon, ako'y papanaw sa daan na hindi ko pagbabalikan.

For when a few years shall have passed, I shall go the way whence I shall not return.