< Job 16 >

1 Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
Then Job answered:
2 Ako'y nakarinig ng maraming ganyang bagay: maralitang mga mangaaliw kayong lahat.
“I have heard many things like these; miserable comforters are you all.
3 Magkakawakas ba ang mga walang kabuluhang salita? O anong naguudyok sa iyo, na ikaw ay sumagot?
Is there no end to your long-winded speeches? What provokes you to continue testifying?
4 Ako nama'y makapangungusap na gaya ng inyong ginagawa; kung ang inyong kaluluwa ay nasa kalagayan ng aking kaluluwa, ako'y makapagdudugtongdugtong ng salita laban sa inyo, at maigagalaw ang aking ulo sa inyo.
I could also speak like you if you were in my place; I could heap up words against you and shake my head at you.
5 Nguni't aking palalakasin kayo ng aking bibig, at ang pagaliw ng aking mga labi ay magpapalikat ng inyong hirap,
But I would encourage you with my mouth, and the consolation of my lips would bring relief.
6 Bagaman ako'y nagsasalita, ang aking hirap ay hindi naglilikat: at bagaman ako'y tumatahimik, anong ikinalalayo sa akin?
Even if I speak, my pain is not relieved, and if I hold back, how will it go away?
7 Nguni't ngayo'y niyamot niya ako: nilansag mo ang aking buong pulutong.
Surely He has now exhausted me; You have devastated all my family.
8 At ako'y pinagdalamhati mo, na siyang saksi laban sa akin; at ang aking kapayatan ay bumabangon laban sa akin, nagpapatotoo sa aking mukha.
You have bound me, and it has become a witness; my frailty rises up and testifies against me.
9 Niluray niya ako sa kaniyang kapootan, at inusig ako; pinagngangalitan niya ako ng kaniyang mga ngipin: pinangdidilatan ako ng mga mata ng aking kaaway.
His anger has torn me and opposed me; He gnashes His teeth at me. My adversary pierces me with His eyes.
10 Kanilang pinagbubukahan ako ng kanilang bibig: kanilang sinampal ako sa mukha na kahiyahiya: sila'y nagpipisan laban sa akin.
They open their mouths against me and strike my cheeks with contempt; they join together against me.
11 Ibinibigay ako ng Dios sa di banal, at inihahagis niya ako sa mga kamay ng masama.
God has delivered me to unjust men; He has thrown me to the clutches of the wicked.
12 Ako'y nasa kaginhawahan at kaniyang niligalig akong mainam; Oo, sinunggaban niya ako sa leeg, at pinagwaraywaray niya ako: inilagay naman niya akong pinakatanda niya.
I was at ease, but He shattered me; He seized me by the neck and crushed me. He has set me up as His target;
13 Kinubkob ako sa palibot ng kaniyang mga mamamana, kaniyang sinaksak ang aking mga bato, at hindi nagpapatawad; kaniyang ibinubuhos ang aking apdo sa lupa.
His archers surround me. He pierces my kidneys without mercy and spills my gall on the ground.
14 Kaniyang binubugbog ako ng bugbog at bugbog; siya'y gaya ng isang higanti na dinadaluhong niya ako.
He breaks me with wound upon wound; He rushes me like a mighty warrior.
15 Ako'y nanahi ng kayong magaspang sa aking katawan, at aking inilugmok ang aking kapalaluan sa alabok.
I have sewn sackcloth over my skin; I have buried my horn in the dust.
16 Ang aking mukha ay namamaga sa pagiyak, at nasa aking mga pilik-mata ang anino ng kamatayan;
My face is red with weeping, and deep shadows ring my eyes;
17 Bagaman walang karahasan sa aking mga kamay, at ang aking dalangin ay malinis,
yet my hands are free of violence and my prayer is pure.
18 Oh lupa, huwag mong tabunan ang aking dugo, at huwag magkaroon ng pahingahang dako ang aking daing.
O earth, do not cover my blood; may my cry for help never be laid to rest.
19 Kahit na ngayon, narito, ang aking saksi ay nasa langit, at siyang nananagot sa akin ay nasa kaitaasan.
Even now my witness is in heaven, and my advocate is on high.
20 Ginagalit ako ng aking mga kaibigan: nguni't ang aking mata ay nagbubuhos ng mga luha sa Dios;
My friends are my scoffers as my eyes pour out tears to God.
21 Upang kaniyang alalayan ang katuwiran ng tao sa Dios; at ang anak ng tao sa kaniyang kapuwa.
Oh, that a man might plead with God as he pleads with his neighbor!
22 Sapagka't pagsapit ng ilang taon, ako'y papanaw sa daan na hindi ko pagbabalikan.
For when only a few years are past I will go the way of no return.

< Job 16 >