Job 15
1 Nang magkagayo'y sumagot si Eliphaz na Temanita, at nagsabi,
Then answered Eliphaz the Themanite, and said,
2 Sasagot ba ang isang pantas ng walang kabuluhang kaalaman, at pupunuin ang kaniyang tiyan ng hanging silanganan?
Should a wise man utter windy knowledge, and fill his inward parts with the east wind?
3 Makikipagmatuwiranan ba siya ng walang kapakinabangang pangungusap, o ng mga salita na hindi niya ikagagawa ng mabuti?
Should he reason with a speech which availeth nothing? and with words in which there is no profit?
4 Oo, ikaw ay nagaalis ng katakutan, at iyong pinipigil ang dalangin sa harap ng Dios.
Yea, thou truly makest void the fear [of God], and diminishest devotion before God.
5 Sapagka't ang iyong kasamaan ang nagtuturo sa iyong bibig, at iyong pinipili ang dila ng mapagkatha.
For thy iniquity teacheth thy mouth, so that thou choosest the language of the crafty.
6 Ang iyong sariling bibig ang humahatol laban sa iyo, at hindi ako; Oo, ang iyong sariling mga labi ay nagpapatotoo laban sa iyo.
Thy own mouth must condemn thee, but not I: yea, thy own lips will testify against thee.
7 Ikaw ba ang unang tao na ipinanganak? O nalabas ka bang una kay sa mga burol?
Wast thou born as the first man? or wast thou brought forth before the hills?
8 Iyo bang narinig ang lihim na payo ng Dios? At ikaw ba'y nagpigil ng karunungan sa iyong sarili?
Hast thou listened to the secret counsel of God? and is wisdom therefore of little esteem with thee?
9 Anong nalalaman mo na di namin nalalaman? Anong nauunawa mo na wala sa amin?
What knowest thou, that we do not know? what understandest thou, which is not with us?
10 Kasama namin ay mga ulong may uban, at mga totoong napakatandang tao, matandang makapupo kay sa iyong ama.
Both the grayheaded and the very aged are among us, — richer than thy father in days.
11 Ang mga pagaliw ba ng Dios ay totoong kaunti pa sa ganang iyo, sa makatuwid baga'y ang salitang napakabuti sa iyo?
Are the divine consolations too little for thee? and the word that was so mild with thee?
12 Bakit ka napadadala sa iyong puso? At bakit kumikindat ang iyong mga mata?
Whither doth thy heart carry thee away? and what do thy eyes gaze at?
13 Na tinatalikdan mo ng iyong diwa ang Dios, at binibigkas mo ang ganyang mga salita sa iyong bibig.
That thou shouldst turn against God thy spirit, and utter [such] words out of thy mouth?
14 Ano ang tao upang maging malinis? At siyang ipinanganak ng babae, upang siya'y maging matuwid?
What is man, that he should be pure? and that he who is born of woman should be declared righteous?
15 Narito, siya'y hindi naglalagak ng tiwala sa kaniyang mga banal; Oo, ang langit ay hindi malinis sa kaniyang paningin.
Behold, in his holy ones he putteth no trust; and the heavens are not pure in his eyes:
16 Gaano pa nga kaliit ang karumaldumal at hamak, ang taong umiinom ng kasamaan na parang tubig!
How much more then the abominable and corrupt, the man who drinketh like water wrong-doing?
17 Ipakikilala ko sa iyo, dinggin mo ako; at ang aking nakita ay aking ipahahayag:
I will instruct thee, hear me; and what I have seen will I relate;
18 (Ang isinaysay ng mga pantas na mula sa kanilang mga magulang, at hindi inilingid;
Which wise men have ever told, and have not concealed, as they obtained it from their fathers;
19 Sa mga yaon lamang ibinigay ang lupain, at walang taga ibang lupa na dumaan sa gitna nila: )
Unto whom alone the earth was given, and into whose midst no stranger ever entered.
20 Ang masamang tao ay nagdaramdam ng sakit lahat ng kaniyang araw, sa makatuwid baga'y ang bilang ng mga taon na itinakda sa mamimighati.
All his days is the wicked plagued with pain, and the number of years which are laid by for the tyrant.
21 Ang hugong ng kakilabutan ay nasa kaniyang mga pakinig; sa kaginhawahan ay daratnan siya ng mga mananamsam:
A sound of terrors is in his ears: during peace will the waster come over him.
22 Siya'y hindi naniniwala na babalik siya na mula sa kadiliman, at siya'y hinihintay ng tabak:
He believeth not that he shall return out of darkness, and he is looked for by the sword.
23 Siya'y gumagala dahil sa tinapay, na nagsasabi: Nasaan? Kaniyang nalalaman na ang araw ng kadiliman ay handa sa kaniyang kamay:
He wandereth abroad for bread, [saying, ] Where is it? he knoweth that there is ready at his hand the day of darkness.
24 Kapanglawan at kadalamhatian ay tumatakot sa kaniya: nangananaig laban sa kaniya, na gaya ng isang hari na handa sa pakikipagbaka;
Distress and anguish terrify him: they assail him with might, as a king prepared for the battle.
25 Sapagka't iniuunat niya ang kaniyang kamay laban sa Dios. At nagpapalalo laban sa Makapangyarihan sa lahat;
Because he had stretched out against God his hand, and strengthened himself against the Almighty;
26 Tinatakbo niya siya na may mapagmatigas na leeg, sa kakapalan ng kaniyang mga kalasag;
[And] he had run against him, with an [extended] neck, with the thick roundings of his bucklers;
27 Sapagka't tinakpan niya ang kaniyang mukha ng kaniyang katabaan at nagpangulubot ng kaniyang mga pigi;
Because he had covered his face with his fat, and had made thick folds of fat on his flanks;
28 At siya'y tumahan sa mga sirang bayan, sa mga bahay na walang taong tumatahan, na madaling magiging mga bunton.
And he dwelt in abandoned cities, in houses which none inhabited, which were destined to be ruinous heaps.
29 Hindi siya yayaman, o mamamalagi man ang kaniyang pag-aari. Ni di lalawak sa lupa ang kaniyang mga tinatangkilik.
[Yet] will he not remain rich, neither will his wealth endure, nor will he attain their perfection on earth.
30 Siya'y hindi hihiwalay sa kadiliman; tutuyuin ng liyab ang kaniyang mga sanga, at sa pamamagitan ng hininga ng bibig ng Dios ay papanaw siya.
He will never depart out of darkness: the flame shall dry up his shoots, and he will depart by the breath of God's mouth.
31 Huwag siyang tumiwala sa kalayawan na dayain ang sarili: sapagka't kalayawan ang magiging kagantihan sa kaniya.
Let him that goeth astray not trust in vanity; for vanity will be what he obtaineth thereby.
32 Magaganap ito bago dumating ang kaniyang kapanahunan, at ang kaniyang sanga ay hindi mananariwa.
Even before his time will it be overfull, and his branches will not be green.
33 Lalagasin niya ang kaniyang mga hilaw na ubas na gaya ng puno ng ubas, at lalagasin ang kaniyang bulaklak na gaya ng olibo.
He will shake off like the vine his unripe grapes, and cast off like the olive his blossoms.
34 Sapagka't ang pulutong ng mga di banal ay hindi lalago, at susupukin ng apoy ang mga toldang suhulan.
For the assembly of hypocrites will remain desolate, and fire will consume the tents of bribery.
35 Sila'y nag-iisip ng pagapi at naglalabas ng kasamaan, at ang kanilang kalooban ay naghahanda ng pagdaraya.
They conceive trouble, and bring forth wrong-doing, and their body prepareth deceit.
