Job 14

1 Taong ipinanganak ng babae ay sa kaunting araw, at lipos ng kabagabagan.

O homem nascido da mulher é curto de dias e farto de inquietação.

2 Siya'y umuusli na gaya ng bulaklak, at nalalagas: siya rin nama'y tumatakas na gaya ng anino, at hindi namamalagi.

Sai como a flor, e se corta; foge também como a sombra, e não permanece.

3 At iyo bang idinidilat ang iyong mga mata sa isang gaya nito, at ipinagsasama mo ako upang hatulan mo?

E sobre este tal abres os teus olhos, e a mim me fazes entrar no juízo contigo.

4 Sinong makakakuha ng malinis na bagay sa marumi? wala.

Quem do imundo tirará o puro? ninguém.

5 Yayamang ang kaniyang mga kaarawan ay nangapasiyahan, ang bilang ng kaniyang mga buwan ay talastas mo, at iyong hinanggahan ang kaniyang mga hangganan upang huwag siyang makaraan;

Visto que os seus dias estão determinados, contigo está o número dos seus dias; e tu lhe puseste limites, e não passará além deles.

6 Ilayo mo sa kaniya ang iyong paningin, upang siya'y makapagpahinga, hanggang sa maganap niya, na gaya ng isang magpapaupa, ang kaniyang araw.

Desvia-te dele, para que tenha repouso, até que, como o jornaleiro, tenha contentamento no seu dia.

7 Sapagka't may pagasa sa isang punong kahoy, na kung ito'y putulin, ay sisibol uli, at ang sariwang sanga niyaon ay hindi maglilikat.

Porque há esperança para a árvore que, se for cortada, ainda se renovará, e não cessarão os seus renovos

8 Bagaman ang kaniyang ugat ay tumanda sa lupa, at ang puno niyao'y mamatay sa lupa;

Se se envelhecer na terra a sua raiz, e morrer o seu tronco no pó,

9 Gayon ma'y sa pamamagitan ng amoy ng tubig ay sisibol, at magsasanga na gaya ng pananim.

Ao cheiro das águas brotará, e dará ramos para a planta.

10 Nguni't ang tao ay namamatay at natutunaw; Oo, ang tao ay nalalagutan ng hininga, at saan nandoon siya?

Porém, morrendo o homem, está abatido: e dando o homem o espírito, então onde está?

11 Kung paanong ang tubig ay lumalabas sa dagat, at ang ilog ay humuhupa at natutuyo;

Como as águas se retiram do mar, e o rio se esgota, e fica seco,

12 Gayon ang tao ay nabubuwal at hindi na bumabangon: hanggang sa ang langit ay mawala, sila'y hindi magsisibangon, ni mangagigising man sa kanilang pagkakatulog.

Assim o homem se deita, e não se levanta: até que não haja mais céus não acordarão nem se erguerão de seu sono.

13 Oh ikubli mo nawa ako sa Sheol. Na ingatan mo nawa akong lihim hanggang sa ang iyong poot ay makaraan, na takdaan mo nawa ako ng takdang panahon, at iyong alalahanin ako! (Sheol h7585)

Oxalá me escondesses na sepultura, e me ocultasses até que a tua ira se desviasse: e me pusesses um limite, e te lembrasses de mim! (Sheol h7585)

14 Kung ang isang tao ay mamatay, mabubuhay pa ba siya? Lahat ng araw ng aking pakikipagbaka ay maghihintay ako, hanggang sa dumating ang pagbabago.

Morrendo o homem, porventura tornará a viver? todos os dias de meu combate esperaria, até que viesse a minha mudança?

15 Ikaw ay tatawag, at ako'y sasagot sa iyo: ikaw ay magtataglay ng nasa sa gawa ng iyong mga kamay.

Chama-me, e eu te responderei, e afeiçoa-te à obra de tuas mãos.

16 Nguni't ngayo'y binibilang mo ang aking mga hakbang: hindi mo ba pinapansin ang aking kasalanan?

Pois agora contas os meus passos: porventura não vigias sobre o meu pecado?

17 Ang aking pagsalangsang ay natatatakan sa isang supot, at iyong inilalapat ang aking kasamaan.

A minha transgressão está selada num saco, e amontoas as minhas iniquidades.

18 At tunay na ang bundok na natitibag, ay nawawala, at ang bato ay napababago mula sa kinaroroonan niyaon;

E, na verdade, caindo a montanha, desfaz-se: e a rocha se remove do seu lugar.

19 Inuukit ng tubig ang mga bato; tinatangay ng mga baha niyaon ang alabok ng lupa: sa gayon iyong sinisira ang pagasa ng tao.

As águas gastam as pedras, as cheias afogam o pó da terra: e tu fazes perecer a esperança do homem.

20 Ikaw ay nananaig kailan man laban sa kaniya at siya'y pumapanaw; iyong pinapagbabago ang kaniyang mukha, at iyong pinayayaon siya.

Tu para sempre prevaleces contra ele, e ele passa; tu, mudando o seu rosto, o despedes.

21 Ang kaniyang mga anak ay nagtataglay ng karangalan, at hindi niya nalalaman; at sila'y ibinababa, nguni't hindi niya nahahalata sila.

Os seus filhos estão em honra, sem que ele o saiba: ou ficam minguados sem que ele o perceba:

22 Nguni't ang kaniyang laman sa kaniya ay masakit, at ang kaniyang kaluluwa sa loob niya ay namamanglaw.

Mas a sua carne nele tem dores: e a sua alma nele lamenta.