Job 13
1 Narito, nakita ang lahat na ito ng aking mata, ang aking tainga ay nakarinig at nakaunawa.
Lo! all this mine eye hath seen; Mine ear hath heard and understood it.
2 Kung ano ang iyong nalalaman, ay nalalaman ko rin naman: hindi ako huli sa inyo.
What ye know, I know also; I am not inferior to you.
3 Walang pagsalang ako'y magsasalita sa Makapangyarihan sa lahat, at nagnanasa akong makipagmatuwiranan sa Dios.
But O that I might speak with the Almighty! O that I might reason with God!
4 Nguni't kayo'y mapagkatha ng mga kabulaanan. Kayong lahat ay mga manggagamot na walang kabuluhan.
For ye are forgers of lies; Physicians of no value, all of you!
5 Mano nawa ay magsitahimik kayong lahat! At magiging inyong karunungan.
O that ye would altogether hold your peace! This, truly, would be wisdom in you.
6 Dinggin ninyo ngayon ang aking pangangatuwiran, at inyong dinggin ang mga pagsasanggalang ng aking mga labi.
Hear, I pray you, my arguments; Attend to the pleadings of my lips!
7 Kayo ba'y mangagsasalita ng kalikuan dahil sa Dios, at mangungusap ng karayaan dahil sa kaniya?
Will ye speak falsehood for God? Will ye utter deceit for him?
8 Inyo bang lilingapin ang kaniyang pagka Dios? Inyo bang ipakikipagtalo ang Dios?
Will ye be partial to his person? Will ye contend earnestly for God?
9 Mabuti ba na kayo'y siyasatin niya? O kung paanong dinadaya ang isang tao ay inyo bang dadayain siya?
Will it be well for you, if he search you thoroughly? Can ye deceive him, as one may deceive a man?
10 Walang pagsalang sasawayin niya kayo, kung lihim na kayo'y tatangi ng pagkatao.
Surely he will rebuke you, If ye secretly have respect to persons.
11 Hindi ba kayo tatakutin ng kaniyang karilagan, at ang gulat sa kaniya ay sasa inyo?
Doth not his majesty make you afraid, And his dread fall upon you?
12 Ang inyong mga alaalang sabi ay kawikaang abo, ang inyong mga pagsasanggalang ay mga pagsasanggalang na putik.
Your maxims are words of dust; Your fortresses are fortresses of clay.
13 Magsitahimik kayo, bayaan ninyo ako, na ako'y makapagsalita, at paratingin sa akin ang darating.
Hold your peace, and let me speak: And then come upon me what will!
14 Bakit kakagatin ng aking mga ngipin ang aking laman, at aking ilalagay ang aking buhay sa aking kamay?
Why do I take my flesh in my teeth, And put my life in my hand?
15 Bagaman ako'y patayin niya, akin ding hihintayin siya: gayon ma'y aking aalalayan ang aking mga lakad sa harap niya.
Lo! he slayeth me, and I have no hope! Yet will I justify my ways before him.
16 Ito man ay magiging aking kaligtasan; sapagka't ang isang di banal ay hindi makahaharap sa kaniya.
This also shall be my deliverance; For no unrighteous man will come before him.
17 Pakinggan ninyong masikap ang aking pananalita, at ang aking pahayag ay sumainyong mga pakinig.
Hear attentively my words, And give ear to my declaration!
18 Narito, ngayon, aking inayos ang aking usap; talastas ko na ako'y matuwid.
Behold, I have now set in order my cause; I know that I am innocent.
19 Sino ang makikipagtalo sa akin? Sapagka't ngayo'y tatahimik ako at malalagot ang aking hininga.
Who is he that can contend with me? For then would I hold my peace, and die!
20 Dalawang bagay lamang ang huwag mong gawin sa akin, kung magkagayo'y hindi ako magkukubli sa iyong mukha:
Only do not unto me two things, Then will I not hide myself from thy presence;
21 Iurong mo ng malayo ang iyong kamay sa akin; at huwag akong takutin ng pangingilabot sa iyo.
Let not thy hand be heavy upon me, And let not thy terrors make me afraid:
22 Kung magkagayo'y tumawag ka, at ako'y sasagot; o papagsalitain mo ako, at sumagot ka sa akin.
Then call upon me, and I will answer; Or I will speak, and answer thou me.
23 Ilan ang aking mga kasamaan at mga kasalanan? Ipakilala mo sa akin ang aking pagsalangsang at ang aking kasalanan.
How many are my iniquities and sins? Make me to know my faults and transgressions.
24 Bakit ikinukubli mo ang iyong mukha, at inaari mo akong iyong kaaway?
Wherefore dost thou hide thy face, And account me as thine enemy?
25 Iyo bang pangingilabutin ang isang dahong pinapaspas ng hangin? At iyo bang hahabulin ang dayaming tuyo?
Wilt thou put in fear the driven leaf? Wilt thou pursue the dry stubble?
26 Sapagka't ikaw ay sumusulat ng mga mabigat na bagay laban sa akin, at ipinamamana mo sa akin ang mga kasamaan ng aking kabataan:
For thou writest bitter things against me, And makest me inherit the sins of my youth.
27 Iyo ring inilalagay ang aking mga paa sa pangawan, at pinupuna mo ang lahat kong landas: ikaw ay gumuguhit ng isang guhit sa palibot ng mga talampakan ng aking mga paa:
Yea, thou puttest my feet in the stocks, And waterest all my paths; Thou hemmest in the soles of my feet.
28 Bagaman ako'y parang bagay na bulok na natutunaw, na parang damit na kinain ng tanga.
And I, like an abandoned thing, shall waste away; Like a garment which is moth-eaten.
