Job 11

1 Nang magkagayo'y sumagot si Sophar na Naamathita, at nagsabi,

Then answered Zophar the Naamathite, and said:

2 Hindi ba sasagutin ang karamihan ng mga salita? At ang lalaking masalita ay aariing ganap?

Shall not the multitude of words receive an answer? Shall the man of words be justified?

3 Pamamayapain ba ang mga tao ng iyong mga paghahambog. At kung ikaw ay nanunuya, wala bang hihiya sa iyo?

Shall thy boastings make men hold their peace? Shalt thou mock, and none put thee to shame?

4 Sapagka't iyong sinasabi, Ang aking aral ay dalisay, at ako'y malinis sa iyong mga mata.

Thou sayest, My speech is pure; I am clean in thine eyes, [[O God!]]

5 Nguni't Oh ang Dios nawa'y magsalita, at bukhin ang kaniyang mga labi laban sa iyo;

But O that God would speak, And open his lips against thee;

6 At ipakilala nawa sa iyo ang mga lihim ng karunungan, pagka't siya ay masagana sa pagkaunawa. Talastasin mo nga na nilalapatan ka ng Dios ng kulang kay sa nauukol sa iyong kasamaan.

That he would show thee the secrets of his wisdom, —His wisdom, which is unsearchable! Then shouldst thou know that God forgiveth thee many of thine iniquities.

7 Masusumpungan mo ba ang Dios sa pagsaliksik? Masusumpungan mo ba sa kasakdalan ang Makapangyarihan sa lahat?

Canst thou search out the deep things of God? Canst thou find out the Almighty to perfection?

8 Mataas na gaya ng langit; anong iyong magagawa? Malalim kay sa Sheol: anong iyong malalaman? (Sheol h7585)

'Tis high as heaven, what canst thou do? Deeper than hell, what canst thou know? (Sheol h7585)

9 Ang sukat niyao'y mahaba kay sa lupa. At maluwang kay sa dagat.

The measure thereof is longer than the earth, And broader than the sea.

10 Kung siya'y dumaan at magsara, at tumawag sa kahatulan, sino ngang makapipigil sa kaniya?

If he apprehend, and bind, and bring to trial, Who shall oppose him?

11 Sapagka't nakikilala niya ang mga walang kabuluhang tao: Nakikita rin naman niya ang kasamaan, bagaman hindi niya pinapansin.

For he knoweth the unrighteous; He seeth iniquity, when they do not observe it.

12 Nguni't ang walang kabuluhang tao ay walang unawa, Oo, ang tao ay ipinanganak na gaya ng anak ng mabangis na asno.

But vain man is without understanding; Yea, man is born a wild ass's colt.

13 Kung iyong ihahanda ang iyong puso, at iuunat mo ang iyong kamay sa kaniya;

If thou direct thy heart, And stretch out thy hands, toward him;

14 Kung ang kasamaan ay sumaiyong kamay, ilayo mo, at huwag manahan ang kalikuan sa iyong mga tolda;

If thou put away iniquity from thy hand, And let not wickedness dwell in thy habitation, —

15 Walang pagsala ngang iyong itataas ang iyong mukha na walang kapintasan; Oo, ikaw ay matatatag, at hindi matatakot:

Then shalt thou lift up thy face without spot; Yea, thou shalt be steadfast, and have no fear.

16 Sapagka't iyong malilimutan ang iyong karalitaan; iyong aalalahaning parang tubig na umaagos:

For thou shalt forget thy misery, Or remember it as waters that have passed away.

17 At ang iyong buhay ay magiging lalong maliwanag kay sa katanghaliang tapat; bagaman magkaroon ng kadiliman, ay magiging gaya ng umaga.

Thy life shall be brighter than the noon-day; Now thou art in darkness, thou shalt then be as morning.

18 At ikaw ay matitiwasay sapagka't may pagasa; Oo, ikaw ay magsiyasat sa palibot mo, at magpapahinga kang tiwasay.

Thou shalt be secure, because there is hope; Now thou art disappointed, thou shalt then rest in safety.

19 Ikaw nama'y hihiga at walang tatakot sa iyo; Oo, maraming liligaw sa iyo.

Thou shalt lie down, and none shall make thee afraid; And many shall make suit unto thee.

20 Nguni't ang mga mata ng masama ay mangangalumata, at mawawalan sila ng daang tatakasan, at ang kanilang pagasa ay pagkalagot ng hininga.

But the eyes of the wicked shall be wearied out; They shall find no refuge; Their hope is—the breathing forth of life.