Job 11

1 Nang magkagayo'y sumagot si Sophar na Naamathita, at nagsabi,

And Zophar the Naamathite answered and said,

2 Hindi ba sasagutin ang karamihan ng mga salita? At ang lalaking masalita ay aariing ganap?

Should not the multitude of words be answered? and should a man of much talk be justified?

3 Pamamayapain ba ang mga tao ng iyong mga paghahambog. At kung ikaw ay nanunuya, wala bang hihiya sa iyo?

Should thy fictions make men hold their peace? and shouldest thou mock, and no one make [thee] ashamed?

4 Sapagka't iyong sinasabi, Ang aking aral ay dalisay, at ako'y malinis sa iyong mga mata.

For thou sayest, My doctrine is pure, and I am clean in thine eyes.

5 Nguni't Oh ang Dios nawa'y magsalita, at bukhin ang kaniyang mga labi laban sa iyo;

But oh that God would speak, and open his lips against thee;

6 At ipakilala nawa sa iyo ang mga lihim ng karunungan, pagka't siya ay masagana sa pagkaunawa. Talastasin mo nga na nilalapatan ka ng Dios ng kulang kay sa nauukol sa iyong kasamaan.

And that he would shew thee the secrets of wisdom, how that they are the double of what is realised; and know that God passeth by [much] of thine iniquity!

7 Masusumpungan mo ba ang Dios sa pagsaliksik? Masusumpungan mo ba sa kasakdalan ang Makapangyarihan sa lahat?

Canst thou by searching find out God? canst thou find out the Almighty to perfection?

8 Mataas na gaya ng langit; anong iyong magagawa? Malalim kay sa Sheol: anong iyong malalaman? (Sheol h7585)

[It is as] the heights of heaven; what wilt thou do? deeper than Sheol; what canst thou know? (Sheol h7585)

9 Ang sukat niyao'y mahaba kay sa lupa. At maluwang kay sa dagat.

The measure thereof is longer than the earth, and broader than the sea.

10 Kung siya'y dumaan at magsara, at tumawag sa kahatulan, sino ngang makapipigil sa kaniya?

If he pass by, and shut up, and call to judgment, who can hinder him?

11 Sapagka't nakikilala niya ang mga walang kabuluhang tao: Nakikita rin naman niya ang kasamaan, bagaman hindi niya pinapansin.

For he knoweth vain men, and seeth wickedness when [man] doth not consider it;

12 Nguni't ang walang kabuluhang tao ay walang unawa, Oo, ang tao ay ipinanganak na gaya ng anak ng mabangis na asno.

Yet a senseless man will make bold, though man be born [like] the foal of a wild ass.

13 Kung iyong ihahanda ang iyong puso, at iuunat mo ang iyong kamay sa kaniya;

If thou prepare thy heart and stretch out thy hands toward him,

14 Kung ang kasamaan ay sumaiyong kamay, ilayo mo, at huwag manahan ang kalikuan sa iyong mga tolda;

If thou put far away the iniquity which is in thy hand, and let not wrong dwell in thy tents;

15 Walang pagsala ngang iyong itataas ang iyong mukha na walang kapintasan; Oo, ikaw ay matatatag, at hindi matatakot:

Surely then shalt thou lift up thy face without spot, and thou shalt be stedfast and shalt not fear:

16 Sapagka't iyong malilimutan ang iyong karalitaan; iyong aalalahaning parang tubig na umaagos:

For thou shalt forget misery; as waters that are passed away shalt thou remember it;

17 At ang iyong buhay ay magiging lalong maliwanag kay sa katanghaliang tapat; bagaman magkaroon ng kadiliman, ay magiging gaya ng umaga.

And life shall arise brighter than noonday; though thou be enshrouded in darkness, thou shalt be as the morning,

18 At ikaw ay matitiwasay sapagka't may pagasa; Oo, ikaw ay magsiyasat sa palibot mo, at magpapahinga kang tiwasay.

And thou shalt have confidence, because there shall be hope; and having searched about [thee], thou shalt take rest in safety.

19 Ikaw nama'y hihiga at walang tatakot sa iyo; Oo, maraming liligaw sa iyo.

Yea, thou shalt lie down, and none shall make thee afraid; and many shall seek thy favour.

20 Nguni't ang mga mata ng masama ay mangangalumata, at mawawalan sila ng daang tatakasan, at ang kanilang pagasa ay pagkalagot ng hininga.

But the eyes of the wicked shall fail, and [all] refuge shall vanish from them, and their hope [shall be] the breathing out of life.