Job 10

1 Ang aking kaluluwa ay nalulunos sa aking buhay; aking palalayain ang aking daing; ako'y magsasalita sa kapaitan ng aking kaluluwa.

“My soul is weary of my life. I will give free course to my complaint. I will speak in the bitterness of my soul.

2 Sasabihin ko sa Dios: Huwag mo akong hatulan; ipakilala mo sa akin kung bakit nakikipagtalo ka sa akin.

I will tell God, ‘Do not condemn me. Show me why you contend with me.

3 Mabuti ba sa iyo na ikaw ay mamighati, na iyong itakuwil ang gawa ng iyong mga kaaway, at iyong pasilangin ang payo ng masama?

Is it good to you that you should oppress, that you should despise the work of your hands, and smile on the counsel of the wicked?

4 Ikaw ba'y may mga matang laman, o nakakakita ka bang gaya ng pagkakita ng tao?

Do you have eyes of flesh? Or do you see as man sees?

5 Ang iyo bang mga kaarawan ay gaya ng mga kaarawan ng tao, o ang iyong mga taon ay gaya ng mga kaarawan ng tao,

Are your days as the days of mortals, or your years as man’s years,

6 Upang ikaw ay magsiyasat ng aking kasamaan, at magusisa ng aking kasalanan,

that you enquire after my iniquity, and search after my sin?

7 Bagaman iyong nalalaman na ako'y hindi masama; at walang makapagliligtas sa iyong kamay?

Although you know that I am not wicked, there is no one who can deliver out of your hand.

8 Ang iyong mga kamay ang siyang lumalang at nagbigay anyo sa akin sa buong palibot; gayon ma'y pinahihirapan mo ako.

“‘Your hands have framed me and fashioned me altogether, yet you destroy me.

9 Iyong alalahanin, isinasamo ko sa iyo, na ako'y iyong binigyang anyo na gaya ng putik; at iuuwi mo ba ako uli sa pagkaalabok?

Remember, I beg you, that you have fashioned me as clay. Will you bring me into dust again?

10 Hindi mo ba ako ibinuhos na parang gatas, at binuo mo akong parang keso?

Haven’t you poured me out like milk, and curdled me like cheese?

11 Ako'y binihisan mo ng balat at laman, at sinugpong mo ako ng mga buto at mga litid.

You have clothed me with skin and flesh, and knit me together with bones and sinews.

12 Ako'y pinagkalooban mo ng buhay at kagandahang-loob, at pinamalagi ang aking diwa ng iyong pagdalaw.

You have granted me life and loving kindness. Your visitation has preserved my spirit.

13 Gayon ma'y ang mga bagay na ito ay iyong ikinubli sa iyong puso; talastas ko na ito'y sa iyo:

Yet you hid these things in your heart. I know that this is with you:

14 Kung ako'y magkasala, iyo nga akong tinatandaan, at hindi mo ako patatawarin sa aking kasamaan.

if I sin, then you mark me. You will not acquit me from my iniquity.

15 Kung ako'y maging masama, sa aba ko; at kung ako'y maging matuwid, hindi ko man itataas ang aking ulo; yamang puspos ng kakutyaan, at ng pagmamasid niring kadalamhatian.

If I am wicked, woe to me. If I am righteous, I still will not lift up my head, being filled with disgrace, and conscious of my affliction.

16 At kung ang aking ulo ay mataas, iyong hinuhuli akong parang leon: at napakikita ka uling kagilagilalas sa akin.

If my head is held high, you hunt me like a lion. Again you show yourself powerful to me.

17 Iyong binabago ang iyong mga pagsaksi laban sa akin, at dinaragdagan mo ang iyong galit sa akin; paninibago at pakikipagbaka ang sumasaakin.

You renew your witnesses against me, and increase your indignation on me. Changes and warfare are with me.

18 Bakit mo nga ako inilabas mula sa bahay-bata? Napatid sana ang aking hininga, at wala nang matang nakakita pa sa akin.

“‘Why, then, have you brought me out of the womb? I wish I had given up the spirit, and no eye had seen me.

19 Ako sana'y naging parang hindi nabuhay; nadala sana ako mula sa bahay-bata hanggang sa libingan,

I should have been as though I had not been. I should have been carried from the womb to the grave.

20 Hindi ba kaunti ang aking mga araw? paglikatin mo nga, at ako'y iyong bayaan, upang ako'y maginhawahan ng kaunti,

Aren’t my days few? Stop! Leave me alone, that I may find a little comfort,

21 Bago ako manaw doon na hindi ako babalik, sa lupain ng kadiliman at ng lilim ng kamatayan;

before I go where I will not return from, to the land of darkness and of the shadow of death;

22 Ang lupain na dilim, na gaya ng salimuot na kadiliman; lupain ng lilim ng kamatayan, na walang anomang ayos, at doon sa ang liwanag ay gaya ng salimuot na kadiliman.

the land dark as midnight, of the shadow of death, without any order, where the light is as midnight.’”