Job 10

1 Ang aking kaluluwa ay nalulunos sa aking buhay; aking palalayain ang aking daing; ako'y magsasalita sa kapaitan ng aking kaluluwa.

My soul is weary of my life. I will give free reign to my complaint. I will speak in the bitterness of my soul.

2 Sasabihin ko sa Dios: Huwag mo akong hatulan; ipakilala mo sa akin kung bakit nakikipagtalo ka sa akin.

I will say to God, Do not condemn me. Show me why thou contend with me.

3 Mabuti ba sa iyo na ikaw ay mamighati, na iyong itakuwil ang gawa ng iyong mga kaaway, at iyong pasilangin ang payo ng masama?

Is it good to thee that thou should oppress, that thou should despise the work of thy hands, and shine upon the counsel of the wicked?

4 Ikaw ba'y may mga matang laman, o nakakakita ka bang gaya ng pagkakita ng tao?

Have thou eyes of flesh? Or do thou see as man sees?

5 Ang iyo bang mga kaarawan ay gaya ng mga kaarawan ng tao, o ang iyong mga taon ay gaya ng mga kaarawan ng tao,

Are thy days as the days of man, or thy years as man's days,

6 Upang ikaw ay magsiyasat ng aking kasamaan, at magusisa ng aking kasalanan,

that thou inquire after my iniquity, and search after my sin,

7 Bagaman iyong nalalaman na ako'y hindi masama; at walang makapagliligtas sa iyong kamay?

although thou know that I am not wicked. And there is none that can deliver out of thy hand?

8 Ang iyong mga kamay ang siyang lumalang at nagbigay anyo sa akin sa buong palibot; gayon ma'y pinahihirapan mo ako.

Thy hands have made me and fashioned me together round about, yet thou destroy me.

9 Iyong alalahanin, isinasamo ko sa iyo, na ako'y iyong binigyang anyo na gaya ng putik; at iuuwi mo ba ako uli sa pagkaalabok?

Remember, I beseech thee, that thou have fashioned me as clay. And will thou bring me into dust again?

10 Hindi mo ba ako ibinuhos na parang gatas, at binuo mo akong parang keso?

Have thou not poured me out as milk, and curdled me like cheese?

11 Ako'y binihisan mo ng balat at laman, at sinugpong mo ako ng mga buto at mga litid.

Thou have clothed me with skin and flesh, and knit me together with bones and sinews.

12 Ako'y pinagkalooban mo ng buhay at kagandahang-loob, at pinamalagi ang aking diwa ng iyong pagdalaw.

Thou have granted me life and loving kindness, and thy visitation has preserved my spirit.

13 Gayon ma'y ang mga bagay na ito ay iyong ikinubli sa iyong puso; talastas ko na ito'y sa iyo:

Yet these things thou hid in thy heart. I know that this is with thee.

14 Kung ako'y magkasala, iyo nga akong tinatandaan, at hindi mo ako patatawarin sa aking kasamaan.

If I sin, then thou mark me. And thou will not acquit me from my iniquity.

15 Kung ako'y maging masama, sa aba ko; at kung ako'y maging matuwid, hindi ko man itataas ang aking ulo; yamang puspos ng kakutyaan, at ng pagmamasid niring kadalamhatian.

If I be wicked, woe to me. And if I be righteous, yet I shall not lift up my head, being filled with shame, and looking upon my affliction.

16 At kung ang aking ulo ay mataas, iyong hinuhuli akong parang leon: at napakikita ka uling kagilagilalas sa akin.

And if my head exalts itself, thou hunt me as a lion. And again thou show thyself marvelous upon me.

17 Iyong binabago ang iyong mga pagsaksi laban sa akin, at dinaragdagan mo ang iyong galit sa akin; paninibago at pakikipagbaka ang sumasaakin.

Thou renew thy witnesses against me, and increase thine indignation upon me. Changes and warfare are with me.

18 Bakit mo nga ako inilabas mula sa bahay-bata? Napatid sana ang aking hininga, at wala nang matang nakakita pa sa akin.

Why then have thou brought me forth out of the womb? I would have given up the spirit, and no eye had seen me.

19 Ako sana'y naging parang hindi nabuhay; nadala sana ako mula sa bahay-bata hanggang sa libingan,

I should have been as though I had not been. I should have been carried from the womb to the grave.

20 Hindi ba kaunti ang aking mga araw? paglikatin mo nga, at ako'y iyong bayaan, upang ako'y maginhawahan ng kaunti,

Are not my days few? Cease then, and let me alone, that I may take comfort a little

21 Bago ako manaw doon na hindi ako babalik, sa lupain ng kadiliman at ng lilim ng kamatayan;

before I go where I shall not return, to the land of darkness and of the shadow of death,

22 Ang lupain na dilim, na gaya ng salimuot na kadiliman; lupain ng lilim ng kamatayan, na walang anomang ayos, at doon sa ang liwanag ay gaya ng salimuot na kadiliman.

the land dark as midnight, of the shadow of death, without any order, and where the light is as midnight.