< Jeremias 37 >
1 At si Sedechias na anak ni Josias ay naghari na gaya ng hari, na humalili kay Conias na anak ni Joacim, na ginawang hari sa lupain ng Juda ni Nabucodonosor na hari sa Babilonia.
Karon naghari si Zedekia nga anak nga lalaki ni Josia imbis nga si Jehoyakin nga anak nga lalaki ni Jehoyakim. Gihimong hari ni Nebucadnezar nga hari sa Babylonia si Zedekia sa tibuok yuta sa Juda.
2 Nguni't maging siya, o ang kaniyang mga lingkod man, o ang bayan man ng lupain, hindi nakinig sa mga salita ng Panginoon na kaniyang sinalita sa pamamagitan ng propeta Jeremias.
Apan wala naminaw si Zedekia, ang iyang mga sulugoon, ug ang katawhan sa mga pulong ni Yahweh nga iyang gimantala pinaagi sa kamot ni Jeremias nga propeta.
3 At sinugo ni Sedechias na hari si Jucal na anak ni Selemias, at si Sephanias na anak ni Maasias na saserdote, sa propeta Jeremias, na sinabi, Idalangin mo kami ngayon sa Panginoon nating Dios.
Busa gisugo ni Haring Zedekia, si Jehucal nga anak nga lalaki ni Shelemia, ug si Zefania nga anak nga lalaki ni Maasea nga pari sa pagdala ug mensahe ngadto kang Jeremias nga propeta. Miingon sila, “Pag-ampo alang kanamo ngadto kang Yahweh nga atong Dios.”
4 Si Jeremias nga ay naglalabas pumasok sa gitna ng bayan: sapagka't hindi nila inilagay siya sa bilangguan.
Karon gawas sulod si Jeremias diha sa katawhan, tungod kay wala pa man siya mabilanggo.
5 At ang hukbo ni Faraon ay lumabas sa Egipto: at nang mabalitaan sila ng mga Caldeo na nagsisikubkob ng Jerusalem, ay nagsialis sa Jerusalem.
Minggula ang kasundalohan sa Faraon gikan sa Ehipto, ug mibiya sa Jerusalem ang mga Caldeanhon nga nagpalibot sa Jerusalem sa dihang nadungog ang balita mahitungod kanila.
6 Nang magkagayo'y dumating ang salita ng Panginoon sa propeta Jeremias, na nagsasabi,
Unya miabot ang pulong ni Yahweh kang Jeremias nga propeta, nga nag-ingon,
7 Ganito ang sabi ng Panginoon, ng Dios ng Israel, Ganito ang inyong sasabihin sa hari sa Juda, na nagsugo sa inyo sa akin upang magsiyasat sa akin: Narito, ang hukbo ni Faraon, na lumabas upang tulungan kayo, ay babalik sa Egipto sa kanilang sariling lupain.
“Si Yahweh, nga Dios sa Israel, miingon niini: Mao kini ang inyong isulti ngadto sa hari sa Juda, tungod kay gipadala ka niya aron sa pagpangayo ug tambag kanako, 'Tan-awa, ang kasundalohan sa Faraon, nga miabot aron sa pagtabang kaninyo, mamalik na sa Ehipto, sa ilang kaugalingon nga yuta.
8 At ang mga Caldeo ay magsisiparito uli, at magsisilaban sa bayang ito; at kanilang sasakupin, at susunugin ng apoy.
Mobalik ang mga Caldeanhon. Makig-away sila batok niining siyudara, ilogon, ug sunogon kini.'
9 Ganito ang sabi ng Panginoon, Huwag ninyong dayain ang inyong sarili, na magsabi, Tunay na magsisialis sa atin ang mga Caldeo: sapagka't hindi magsisialis.
Miingon si Yahweh niini: Ayaw limbongi ang inyong mga kaugalingon pinaagi sa pag-ingon, 'Sigurado gayod nga mobiya ang mga Caldeanhon kanato,' kay dili gayod sila mobiya.
10 Sapagka't bagaman inyong sasaktan ang buong hukbo ng mga Caldeo na lumalaban sa inyo, at ang naiwan lamang doon ay mga lalaking sugatan sa gitna nila, gayon ma'y babangon sila, ang bawa't isa sa kaniyang tolda, at susunugin ng apoy ang bayang ito.
Bisan pa ug nabuntog ninyo ang tibuok kasundalohan sa mga Caldeanhon nga nakig-away kaninyo ug ang nahibilin sa ilang mga tolda mao lamang ang samaran nga mga kalalakin-an, mamangon sila ug sunogon nila kining siyudara.”
11 At nangyari, na nang umurong sa Jerusalem ang hukbo ng mga Caldeo dahil sa takot sa hukbo ni Faraon,
Nahitabo kini sa dihang mibiya ang kasundalohan sa mga Caldeanhon sa Jerusalem samtang nagsingabot ang kasundalohan sa Faraon,
12 Lumabas nga si Jeremias sa Jerusalem upang pumasok sa lupain ng Benjamin, upang tumanggap ng kaniyang bahagi roon, sa gitna ng bayan.
unya migikan si Jeremias sa Jerusalem padulong sa yuta ni Benjamin. Buot niya nga panag-iyahon ang bahin sa yuta didto taliwala sa katawhan.
13 At nang siya'y nasa pintuang-bayan ng Benjamin, isang kapitan ng bantay ay nandoon na ang pangalan ay Irias, na anak ni Selemias, na anak ni Hananias; at kaniyang dinakip si Jeremias, na propeta, na sinasabi, Ikaw ay kumakampi sa mga Caldeo.
Samtang atua siya sa Ganghaan sa Benjamin, anaa didto ang pangulo sa mga tigbantay. Ang iyang ngalan mao si Irija nga anak nga lalaki ni Shelemia nga anak nga lalaki ni Hanania. Gigunitan niya si Jeremias nga propeta ug miingon, “Ikaw mobiya gayod paingon sa mga Caldeanhon.”
14 Nang magkagayo'y sinabi ni Jeremias; Kasinungalingan, hindi ako kumakampi sa mga Caldeo. Nguni't hindi niya dininig siya: sa gayo'y dinakip ni Irias si Jeremias, at dinala sa mga prinsipe.
Apan miingon si Jeremias, “Dili kana tinuod. Dili ako mobiya paingon sa mga Caldeanhon.” Apan wala naminaw si Irija kaniya. Gigunitan niya si Jeremias ug gidala ngadto sa mga opisyal. Nasuko ang mga opisyal kang Jeremias.
15 At ang mga prinsipe ay napoot kay Jeremias at sinaktan nila siya, at isinilid sa bilangguan sa bahay ni Jonathan na kalihim: sapagka't kanilang ginawang bilangguan yaon.
Gikulata nila siya ug gibilanggo, sa balay kaniadto ni Jonathan nga escriba, kay gihimo naman nila kini nga bilanggoan.
16 Nang si Jeremias ay makapasok sa bilangguang nasa ilalim ng lupa, at sa loob ng mga silid, at nang mabilanggo si Jeremias doon na maraming araw;
Busa gibilanggo si Jeremias sa lawak nga anaa sa ilalom sa yuta, diin nagpuyo siya sulod sa daghang mga adlaw.
17 Nagsugo nga si Sedechias na hari at ipinasundo siya: at tinanong siyang lihim ng hari sa kaniyang bahay, at nagsabi, May anoman bagang salitang mula sa Panginoon? At sinabi ni Jeremias: Mayroon. Sinabi rin niya, Ikaw ay mabibigay sa kamay ng hari sa Babilonia.
Unya nagpadala ug usa ka tawo si Haring Zedekia nga maoy nagdala kaniya sa palasyo. Sa iyang balay, nangutana ang hari kaniya sa tago, “Aduna bay pulong nga gikan kang Yahweh?” Mitubag si Jeremias, “Aduna: Igatugyan ka ngadto sa kamot sa hari sa Babilonia.”
18 Bukod dito'y sinabi ni Jeremias sa haring Sedechias, Sa ano ako nagkasala laban sa iyo, o laban sa iyong mga lingkod, o laban sa bayang ito upang ilagay ninyo ako sa bilangguan?
Unya miingon si Jeremias kang Haring Zedekia, “Unsa man ang akong sala batok kanimo, sa imong mga sulugoon, o niining katawhan nga gibilanggo man ninyo ako?
19 Saan nandoon ngayon ang inyong mga propeta na nanganghula sa inyo, na nangagsasabi, Ang hari sa Babilonia ay hindi paririto laban sa inyo, o laban man sa lupaing ito?
Asa man ang imong mga propeta, ang mga tawo nga nanagna alang kanimo ug miingon nga dili gayod moanhi ang hari sa Babilonia batok kanimo o batok niining yutaa?
20 At ngayo'y dinggin mo, isinasamo ko sa iyo, Oh panginoon ko na hari: isinasamo ko sa iyo na tanggapin ang aking pamanhik sa harap mo, na huwag mo akong pabalikin sa bahay ni Jonathan na kalihim, baka mamatay ako roon.
Apan karon paminaw, akong agalong hari! Tugoti nga moabot kanimo ang akong mga hangyo. Ayaw ako ibalik sa balay ni Jonathan nga escriba, o kondili mamatay gayod ako didto.”
21 Nang magkagayo'y nagutos si Sedechias na hari, at kanilang ibinilanggo si Jeremias sa looban ng bantay; at kanilang binigyan siya araw-araw ng isang putol na tinapay na mula sa lansangan ng mga magtitinapay, hanggang sa maubos ang lahat na tinapay sa bayan. Ganito nabilanggo si Jeremias sa looban ng bantay.
Busa nagmando si Haring Zedekia. Gibutang sa iyang mga sulugoon si Jeremias didto sa hawanan sa tigbantay. Ginahatagan siya ug tipik sa tinapay matag adlaw gikan sa kadalanan sa tighimo ug mga tinapay, hangtod nga nahurot na ang tanang tinapay sa siyudad. Busa nagpabilin si Jeremias sa hawanan sa tigbantay.