< Isaias 4 >
1 At pitong babae ay magsisihawak sa isang lalake sa araw na yaon, na mangagsasabi, Kami ay magsisikain ng aming sariling tinapay, at mangagsusuot ng aming sariling kasuutan: tawagin lamang kami sa iyong pangalan; alisin mo ang aming kadustaan.
Nianang adlawa pito ka babaye ang mogunit sa usa ka lalaki ug moingon, “Ang among kaugalingong pagkaon ang among kan-on, ang among kaugalingong bisti ang among sul-obon. Apan tugoti kami nga mobaton sa imong ngalan aron pagkuha sa among kaulawan.”
2 Sa araw na yaon ay magiging maganda at maluwalhati ang sanga ng Panginoon, at ang bunga ng lupain ay magiging magaling at mainam sa kanilang mga taga Israel na nangakatanan.
Nianang adlawa mahimong nindot ug mahimayaon ang sanga ni Yahweh, ug mahimong lamian ug makapahimuot ang abot sa yuta alang niadtong mga nahibilin sa Israel.
3 At mangyayari, na siyang naiwan sa Sion, at siyang nalabi sa Jerusalem, tatawaging banal, sa makatuwid baga'y bawa't nasusulat sa mga nabubuhay sa Jerusalem:
Mahitabo kini nga ang mahibilin sa Zion ug ang magpabilin sa Jerusalem pagatawagon nga balaan, ang matag usa nga nahisulat ingon nga nagpuyo sa Jerusalem.
4 Pagka huhugasan ng Panginoon ang karumhan ng mga anak na babae ng Sion, at lilinisin ang dugo ng Jerusalem sa gitna ng bayan sa pamamagitan ng bisa ng kahatulan, at sa pamamagitan ng bisa ng pagniningas.
Mahitabo kini sa dihang banlason sa Ginoo ang ikalima nga anak nga babaye sa Zion, ug hinloan ang mga mansa nga dugo gikan sa taliwala sa Jerusalem, pinaagi sa espiritu sa paghukom ug sa espiritu sa nagdilaab nga kalayo.
5 At ang Panginoon ay lilikha sa itaas ng buong tahanan ng bundok ng Sion, at sa itaas ng kaniyang mga kapulungan ng isang ulap at usok sa araw, at ng liwanag ng nagniningas na apoy sa gabi: sapagka't sa itaas ng lahat ng kaluwalhatian ay magkakaroon ng isang kubong na kayo.
Unya magbuhat ug panganod ug aso si Yahweh sa tibuok dapit sa Bukid sa Zion ug ibabaw sa dapit sa iyang tigomanan, maghimo si Yahweh ug panganod ug aso panahon sa adlaw, ug masiga nga dilaab sa kalayo panahon sa kagabhion; mahimo kining silonganan labaw sa tanang himaya.
6 At magkakaroon ng kanlungan upang maging lilim sa kaarawan laban sa init, at upang maging kanlungan at kublihan sa bagyo at sa ulan.
Mahimo kining silonganan ang landong gikan sa kainit panahon sa adlaw, ug usa ka dalangpanan ug usa ka salipdanan gikan sa unos ug ulan.