Isaias 17
1 Ang hula tungkol sa Damasco. Narito, ang Damasco ay naalis sa pagkabayan, at magiging isang buntong ginto.
論大馬士革的默示： 看哪，大馬士革已被廢棄，不再為城， 必變作亂堆。
2 Ang mga bayan ng Aroer ay napabayaan: yao'y magiging sa mga kawan, na hihiga, at walang tatakot.
亞羅珥的城邑已被撇棄， 必成為牧羊之處； 羊在那裏躺臥，無人驚嚇。
3 Ang moog sa kuta naman ay mawawala sa Ephraim, at mawawalan ng kaharian ang Damasco, at ang nalabi sa Siria; sila'y magiging gaya ng kaluwalhatian ng mga anak ni Israel, sabi ng Panginoon ng mga hukbo.
以法蓮不再有保障； 大馬士革不再有國權； 亞蘭所剩下的 必像以色列人的榮耀消滅一樣。 這是萬軍之耶和華說的。
4 At mangyayari sa araw na yaon, na ang kaluwalhatian ng Jacob ay mangliliit, at ang katabaan ng kaniyang laman ay mangangayayat.
到那日，雅各的榮耀必至枵薄； 他肥胖的身體必漸瘦弱。
5 At mangyayari na gaya ng pamumulot ng mangaani ng nakatayong trigo, at ng panggapas ng kaniyang kamay ng mga uhay; oo, magiging gaya ng pamumulot ng mga uhay sa libis ng Ephraim.
就必像收割的人收斂禾稼， 用手割取穗子， 又像人在利乏音谷拾取遺落的穗子。
6 Gayon ma'y maiiwan doon ang mga pinulot, gaya ng pagugog sa puno ng olibo na dalawa o tatlong bunga ay naiiwan sa dulo ng kataastaasang sanga, apat o lima sa kaduluduluhang mga sanga ng mabungang punong kahoy, sabi ng Panginoon, ng Dios ng Israel.
其間所剩下的不多，好像人打橄欖樹－ 在儘上的枝梢上只剩兩三個果子； 在多果樹的旁枝上只剩四五個果子。 這是耶和華－以色列的上帝說的。
7 Sa araw na yaon ay titingin ang mga tao sa Maylalang sa kanila, ang kanilang mga mata ay magkakaroon ng pitagan sa Banal ng Israel.
當那日，人必仰望造他們的主，眼目重看以色列的聖者。
8 At sila'y hindi titingin sa mga dambana, na gawa ng kanilang mga kamay, o magkakaroon man sila ng pitagan sa ginawa ng kanilang mga daliri, maging sa mga Asera, o sa mga larawang araw.
他們必不仰望祭壇，就是自己手所築的，也不重看自己指頭所做的，無論是木偶是日像。
9 Sa araw na yao'y ang kanilang mga matibay na bayan ay magiging gaya ng mga dakong pinabayaan sa gubat, at sa taluktok ng bundok, na pinabayaan sa harap ng angkan ni Israel: at magiging sira.
在那日，他們的堅固城必像樹林中和山頂上所撇棄的地方，就是從前在以色列人面前被人撇棄的。這樣，地就荒涼了。
10 Sapagka't iyong nilimot ang Dios ng inyong kaligtasan, at hindi mo inalaala ang malaking bato ng iyong kalakasan: kaya't nagtatanim ka ng mga maligayang pananim, at iyong ibinabaon ang punla ng iba:
因你忘記救你的上帝， 不記念你能力的磐石； 所以，你栽上佳美的樹秧子， 插上異樣的栽子。
11 Sa araw ng iyong pagtatanim ay iyong binabakuran, at sa kinaumagahan ay iyong pinamumulaklak ang iyong binhi; nguni't nawawalan ng ani sa araw ng kalumbayan at sa lubhang kahapisan.
栽種的日子，你周圍圈上籬笆， 又到早晨使你所種的開花； 但在愁苦極其傷痛的日子， 所收割的都飛去了。
12 Ah, ang kaingay ng maraming bayan, na nagsisiugong na gaya ng ugong ng mga dagat; at ang daluhong ng mga bansa, na nagsisiugong na parang ugong ng bugso ng tubig!
唉！多民鬨嚷，好像海浪匉訇； 列邦奔騰，好像猛水滔滔；
13 Ang mga bansa ay magsisihugos na parang agos ng maraming tubig nguni't sila'y sasawayin niya, at magsisitakas sa malayo, at papaspasin na gaya ng ipa sa mga bundok sa harap ng hangin, at gaya ng ipoipong alabok sa harap ng bagyo.
列邦奔騰，好像多水滔滔； 但上帝斥責他們，他們就遠遠逃避， 又被追趕，如同山上的風前糠， 又如暴風前的旋風土。
14 Sa gabi ay narito ang kakilabutan; at bago dumating ang umaga ay wala na sila. Ito ang bahagi nila na nagsisisamsam sa atin, at ang palad nila na nangagnanakaw sa atin.
到晚上有驚嚇，未到早晨他們就沒有了。這是擄掠我們之人所得的分，是搶奪我們之人的報應。
