Isaias 15
1 Ang hula tungkol sa Moab. Sapagka't sa isang gabi ang Ar ng Moab ay nagiba, at nawalan ng kabuluhan; sapagka't sa isang gabi ay nagiba ang Kir ng Moab, at nawalan ng kabuluhan.
The prophecy concerning Moab. Yea! in the night of assault was Ar of Moab a ruin! In the night of assault was Kir of Moab a ruin!
2 Siya'y umahon sa Bayith, at sa Dibon, sa mga mataas na dako, upang umiyak: ang Moab ay umaangal sa Nebo, at sa Medeba: lahat nilang ulo ay kalbo, bawa't balbas ay gupit.
They go up to the temple, and to Dibon, to weep upon the high places; Upon Nebo and upon Medeba doth Moab howl; On every head is baldness, And every beard is shorn.
3 Sa kanilang mga lansangan ay nangagbibigkis sila ng kayong magaspang: sa kanilang mga bubungan, at sa kanilang mga luwal na dako, umaangal ang bawa't isa, na umiiyak ng di kawasa.
In their streets they gird themselves with sackcloth; On the tops of their houses and in their public walks every one howleth, And melteth away with weeping.
4 At ang Hesbon ay humihiyaw, at ang Eleale; ang kanilang tinig ay naririnig hanggang sa Jahas: kaya't ang mga lalaking nangasasakbatan sa Moab ay nagsihiyaw ng malakas; ang kaniyang kalooban ay nagugulumihanan.
Heshbon and Elealah utter a cry; Even to Jahaz is their voice heard; Therefore the warriors of Moab shriek aloud; Their hearts tremble within them.
5 Ang aking puso ay dumadaing dahil sa Moab, ang kaniyang mga mahal na tao ay nagsisitakas sa Zoar, sa Eglat-selisiyah: sapagka't sa ahunan sa Luhith ay nagsisiahon silang may iyakan: sapagka't sa daan ng Horonaim ay nagsisihagulhol sila sa kapahamakan.
My heart crieth out for Moab, Whose fugitives wander to Zoar, to Eglath-shelishijah; For they ascend the heights of Luhith weeping, And in the way of Horonaim they raise the cry of destruction.
6 Sapagka't ang tubig ng Nimrim ay natuyo, sapagka't ang damo ay natuyo, ang sariwang damo ay nalalanta, walang sariwang bagay.
For the waters of Nimrim are desolate; The grass is withered; the tender plant faileth; There is no green thing left.
7 Kaya't ang kasaganaan na kanilang tinamo, at ang kanilang tinipon, ay kanilang dadalhin sa mga batis ng mga kahoy na sauce.
Wherefore the remnant of their substance and their wealth They shall carry to the brook of willows.
8 Sapagka't ang daing ay lumilipana sa mga hangganan ng Moab; ang angal niya ay hanggang sa Eglaim, at ang angal niya ay hanggang sa Beer-elim.
For the cry encompasseth the borders of Moab; Even to Eglaim reacheth her wailing, To Beer-Elim her howling.
9 Sapagka't ang tubig ng Dimon ay nahaluan ng dugo: sapagka't magpapasapit pa ako sa Dimon ng isang leon na nakatanan sa Moab, at sa nalabi sa lupain.
For the waters of Dimon are full of blood; For I bring new evils upon Dimon; Upon him that escapeth of Moab will I send a lion, Even upon him that remaineth in the land.
